در دانشگاه امیرکبیر انجام شد؛
سنتز نانوالیاف برای کاربرد در زخم‌پوش با استفاده از ضایعات پنبه
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با استفاده از ضایعات پنبه موفق به تولید نانوالیاف‌های ضدمیکروبی برای کاربرد در زخم‌پوش‌ها شدند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، احمد هیوه‌چی دانشجوی دکتری مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح گفت: ترکمن‌صحرا از روزگاران گذشته کانون کشت پنبه بوده است، ولی امروزه به دلیل سیاست‌های ناصحیح تمایل به کشت این محصول در منطقه استان گلستان کم شده است.
وی ادامه داد: در این مطالعات که با عنوان تولید نانوالیاف بر پایه پلی‌کاپرولاکتان تقویت‌شده با نانوکریستال‌های سلولزی استخراج‌شده و ارزیابی رهایش دارو با خواص ضدمیکروبی اجرایی شد، از ضایعات پنبه ترکمن‌صحرا برای تولید نانوبلورهای سلولز و کاربرد آن در مهندسی بافت بهره برده شد.
به گفته این محقق، خواص مکانیکی و بیولوژیکی این نانوذرات در سال‌های اخیر موردتوجه محققان زیادی قرار گرفته است.
هیوه‌چی، با طرح این سؤال که آیا این نانوذرات برای رشد سلول مناسب هستند؟ اظهار کرد: نانو ذرات تولیدشده در بستر نانوالیاف قرار گرفت و توانایی رشد سلول‌های فیبروبلاست آن موردمطالعه و بررسی قرار گرفت.
وی با اشاره به نتایج به دست آمده از این مطالعات یادآور شد: نتایج به دست آمده بسیار امیدبخش بوده و حضور نانوکریستال سلولز هیچ سمیتی بر رشد و گسترش سلول نداشته از این رو این نانوذرات کاندید مناسبی برای کاربرد به‌عنوان تقویت‌کننده زخم پوش‌ها باشد.
هیوه‌چی با بیان اینکه در این تحقیق ابتدا سلولز خالص از ضایعات پنبه تولید شد، خاطرنشان کرد: نانوکریستال سلولز به روش هیدرولیز اسیدی از سلولز سنتز و در ادامه نانو ذرات سنتزی درون نانوالیاف قرار داده شدند.
این دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه برای تأیید نتایج از تستهایی چون AFM، TEM، DLS، MTT، SEM، میکروسکوپ فلورسنت، XRD، FTIR، تست خواص کششی و زیست‌تخریب‌پذیری استفاده شد، اضافه کرد: علاوه بر آن از تستهای حیوانی روی موش جهت بررسی قابلیت استفاده درون‌تن استفاده شد. نتایج نشان داد نمونههای تولیدشده قابلیت افزایش سرعت ترمیم زخم‌ها را دارند.
وی چالش اصلی این طرح را بررسی رهایش دارو از نانوالیاف ذکر کرد و افزود: با راهنماییهای پروفسور سیگل عضو هیئت علمی دانشگاه مینه‌سوتا به‌طور دقیق مورد بررسی قرار گرفت و مدلی مناسب جهت رهایش دارو از نانوالیاف ارائه دادیم.
هیوه‌چی نتایج این تحقیق را قابل کاربرد در صنایع پزشکی به‌خصوص تولید زخم‌پوش‌ها و بحث مهندسی بافت دانست.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر تأکید کرد: 50 درصد نتایج این طرح در دانشگاه صنعتی امیرکبیر و 50 درصد نتایج در دانشگاه مینه‌سوتا کامل شده است.
هیوه‌چی استفاده از نانوذرات با پایه طبیعی به‌جای نانوذرات سنتزی را از مزایای این طرح نام برد و ادامه داد: این نانوذرات علاوه بر افزایش خواص مکانیکی هیچ تأثیری بر خواص بیولوژیکی و فاکتورهای رشد سلول روی داربست نداشته است.
این تحقیقات تحت راهنمایی سید هژیر بهرامی استاد تمام دانشکده مهندسی نساجی صورت گرفت.
انتهای پیام/4107/4021/پ
انتهای پیام/
