هیچ جرمی بالاتر ازکار کردن نیست/برخی جواب سنگینی به تاریخ می‌دهند

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، سکاندار پرافتخارترین ورزش ایران در میادین جهانی و المپیک در آستانه حضور کاروان کشتی ایران در بازیهای آسیایی روزهای سخت و پرالتهابی را پشت سر می‌‌گذارد. روزهایی که تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی رده‌های مختلف برای حضور در میادین بین‌المللی در حال آماده‌سازی و تجهیز هستند و فدراسیون کشتی نیز باید باید با انبوهی از مشکلات داخلی و خارجی، زمینه‌ساز امکانات لازم باشد.

در همین راستا طی گفتگویی تفصیلی با رسول خادم، پای صحبت رئیس فدراسیون کشتی نشستیم تا از آخرین اتفاقات و واقعیات جاری ورزش اول کشورمان بیشتر آگاه شویم. متن این گفتگو را در ادامه می‌‌خوانید:

* انتخاب نفرات اعزامی به بازیهای آسیایی با انتقادات مختلفی همراه بود، آیا در گزینش این نفرات مشکلی وجود داشت؟

- شوراهای فنی بعد از مسابقات انتخابی تیم‌های ملی جلسه گذاشتند و تعدادی از نفرات برتر و واجد شرایط کشتی آزاد و فرنگی برای حضور اردوهای آماده‌سازی بازی‌های آسیایی و رقابتهای جهانی مشخص شدند تا کادرهای فنی در وهله اول روی آنها کار کنند. البته این مساله به منزله انتخاب آنها نبود و تا قبل از انتخاب نهایی مشخص نشد که به کدام مسابقات اعزام می‌‌شوند.

* یعنی تنها ملاک انتخاب همین بود؟

- البته این روند موارد دیگری هم داشت و آزاد و فرنگی‌کاران اردونشین به یک سری تورنمنت‌های بین‌المللی اعزام شدند. فرآیند انتخابی تیم‌های ملی امسال صرفا مبتنی بر برتری در مسابقات انتخابی تیم ملی نیست، بلکه از بین نفراتی که در اوزان مختلف نتایج برتر را بدست آوردند، کسانی که کارنامه خارجی بهتری داشته باشند انتخاب می‌‌شوند. امکان دارد این کشتی‌‌گیر نفر سوم وزن خود باشد. آنچه مسلم است این کشتی گیران مسیر فرآیند را طی کرده ولو اینکه در مسابقه با حریف داخلی خود شکست خورده باشند، اما در کارنامه خارجی جزو نفراتی محسوب می‌‌شوند که دارای کلاس جهانی هستند و عملکرد خوبی دارند.

* پس عملکرد خارجی کشتی گیران بسیار مهمتر است؟

- ما در طول تاریخ کشتی ایران، قهرمانان زیادی داشتیم که در داخل کشور برترین‌های وزن خود بودند اما هیچگاه روحیه حضور و رقابت در مسابقات بین‌المللی را نداشتند. در واقع به لحاظ فنی هم صاحب کلاس جهانی هم نشدند و نمی‌توانستند در مسابقات جهانی، بازی‌های آسیایی والمپیک کشتی بگیرند، اما در داخل کشور تمامی حریفان داخلی خود را شکست می‌‌دادند ولی در برابر رقبای خارجی به شدت از نظر فنی و روانی دچار افت می‌‌شدند. با توجه به این مسایل نفرات منتخب کشتی فرنگی ما به تورنمنت‌هایی در مجارستان، گرجستان و وهبی امره ترکیه رفتند و کادر فنی از آنها ارزیابی خوبی به عمل آورد و در کشتی آزاد هم اعزام به تورنمنت‌های گرجستان و ترکیه را داشتیم و نفرات مورد نظر برای بازیهای آسیایی ارزیابی شدند.

* مطمئنا فدراسیون برای اجرای این فرایند خیلی هزینه داده؟

- بله؛ دقیقا. ما سالهای سال هیچ ساختار مشخصی برای پوشیدن لباس تیم ملی نداشتیم و کشتی گیران به انواع مختلف نظرات و شیوه‌ها به تیم ملی می‌‌رسیدند. برگزاری انتخابی هم سلیقه ای بود و کشتی گیرانی هم که مجاز به حضور در این مسابقات بودند، بر اساس دعوت کادر فنی وقت در رقابتها شرکت می‌‌کردند. در نهایت هم اگر انتخابی برگزار می‌‌شد ، بعضا الزامی به حضور همگان نبود. نتیجه حاصله هم هیچ ملاک و مبنایی برای انتخاب نبود و در بسیاری از مواقع تیم از نفرات دیگری که اصلا در انتخابی تیم ملی شرکت نکرده بودند ، تشکیل می‌‌شد. اما فرآیند انتخابی فعلی بسیاری از مسایل را در سالهای اخیر روشن کرد، هر چند که در برخی موارد نتوانست صد درصد در آن چارچوب که می‌‌خواست حرکت کند. البته این موضوع در کشتی فرنگی سخت تر بود و استفاده از ظرفیت‌های فرآیند انتخابی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی خیلی دیرتر شکل گرفت.

* ماحصل اجرای این تصمیم پرانتقاد و مشکل ساز چه بود؟

- این فرآیند تعریف شد تا نقطه امیدی باشد برای تمامی کشتی گیران شهرستان‌ها و روستاها باشد تا بتوانند از این فرصت استفاده کنند. این نفرات همان‌هایی بودند که از دل رقابتهای انتخابی تیم ملی بیرون آمدند و بسیاری از کارشناسان بر این باور بودند که نمی‌توانند در تیم ملی آن بازده مورد نظر را داشته باشند، اما اتفاقا بسیاری از آنها عملکرد خوبی هم در اکثر مسابقات داشتند. مثلا ما در مسابقات جهانی ۲۰۱۳ کشتی آزاد با همین نفرات انتخابی تیم ملی قهرمان شدیم، در جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ نایب قهرمان شدیم و در المپیک هم نایب قهرمان شدیم. در جهانی ۲۰۱۷ هم نتیجه نگرفتیم اما مسیر ما همین مسیر بود. مسیری که ما طی کردیم روز به روز چکش خورد و نهایتا اکثر کارشناسان به این نتیجه رسیدند که ما باید پای انتخابی تیم ملی بایستیم، اما صرفا نمی‌توانیم بر مبنای انتخابی تیم ملی نفرات شاخص را انتخاب کنیم چرا که برخی کشتی گیران مرد مبارزه با رقبای داخلی هستند. اگر این را از کشتی ایران بگیریم و صرفا کار گلخانه ای بکنیم شاید بطور مقطعی نتیجه بگیریم اما در دراز مدت به سرانجام نمی‌رسیم. البته ما در بحث رقابت‌های عمومی بحث گلخانه ای را هم دنبال می‌‌کنیم.

* نفرات اعزامی به بازیهای آسیای چقدر شانس حضور در رقابتهای جهانی را هم دارند؟

- به هر حال ملی پوشان کشتی آزاد و فرنگی با توجه به همین فرآیند برای بازیهای آسیایی انتخاب شدند، اما هیچ الزامی نیست که نفرات اعزامی به بازیهای آسیایی به رقابتهای جهانی هم بروند. ما بعد از بازیهای آسیایی مجدد مسیر فرآیند انتخابی تیم ملی را در اوزانی که تردید و ابهام داریم با اعزام به تورنمنت‌های بین‌المللی ادامه خواهیم داد. البته ممکن است نفراتی که در بازیهای آسیایی به میدان رفتند برای رقابتهای جهانی هم انتخاب شوند که این مساله با توجه به عملکرد و کارنامه خارجی آنها صورت می‌‌گیرد.

* بحث مبارزه با حریفان رژیم اشغالگر قدس به کجا رسید؟

- متاسفانه افرادی که باید ورود کنند و جلو بیایند، سکوت کردند. خوشبختانه مردم با دقت در حال رصد نمودن این موضوع هستند و این مسئله واکنش عمومی و سراسری را در پیگیری مظلومیت کشتی به همراه داشته است. خانواده کشتی بر این باورند که همه رجال سیاسی مسئول در این خصوص، کشتی را رها کرده اند و کشتی گیران و مربیان در این مورد تنها و بدون حامی هستند. ما فقط دستگاه دیپلماسی خواستیم که برای دفاع از قهرمانان ملی کشتی ایران تیمی تشکیل دهند و با کمیته بین‌المللی المپیک وارد مذاکره شوند. چراکه می‌‌دیدیم رفتار کمیته بین‌المللی المپیک به یکباره تغییر کرده و محرومیتهای سنگین بدلیل عدم رویارویی با اسراییل برای قهرمانان ما در نظر گرفته است. ارزیابی ما این بود که ورود فوری ما می‌‌توانست این موضوع را تعدیل کند. این بحث فراتر از توان کمیته ملی المپیک ایران و وزارت ورزش است. ما هر کاری می‌‌توانستیم در حد توان خود انجام دادیم و موضوع را بصورت غیر علنی و سپس علنی به گوش همه آنهایی که باید برسانیم ، رساندیم. اما دستگاه‌های مسئول در این مدت هیچ پاسخی به ما ندادند. مطمئنا سکوت و کنار نشستن آقایان، سکوت پرهزینه ای است.

* دلیل این سکوت و بی توجهی چیست؟

- گویا آقایان بر این باورند که اگر هر اتفاقی برای کشتی بیافتد، پای افراد دیگری به جز خانواده کشتی در میان نیست، ولی این طرز فکر اشتباه و ناخوشایند است. متاسفانه با ادامه این روند و رفتار، کشتی که اسباب دلخوشی و کسب افتخار در جامعه ایران است بیشترین ضربه را می‌‌خورد. کشتی از هر طرف در فشار است. مطمئنا رفتار این چنینی از سوی رجال مسئول با مجموعه کشتی از نظر اجتماعی به سود جامعه ما نیست. امروز هیچ چیزی جز ورزش نمی‌تواند کارکرد نشاط و امید را در جامعه داشته باشد و کشتی در این زمینه از پرچمداران است.

* پیش از مصاحبه از میثم نصیری یاد کردید؛ خداحافظی او به اتفاقات اخیر چه ارتباطی دارد؟

- رجال سیاسی مسئول در این خصوص باید از میثم نصیری درس بگیرند که در پاسخ به چرایی خداحافظی اش از تیم ملی می‌‌گوید درست نیست از بیت المال برایش هزینه شود و نتیجه ای که باید برای مردم و کشورش بدست بیاورد را کسب نکند. می‌گوید شرمنده مردم می‌‌شوم. او معتقد است این هزینه ای که در اردوها برایش میشود از بیت المال است و اگر نمی‌تواند در ازای این هزینه‌ها و سرمایه‌ها نتیجه بگیرد ، باید برود و فرصت را به فرد دیگری دهد. الگوی اقشار و بچه‌های محروم و کم درآمد جامعه ما که بنا به اعلام مراجع رسمی کشور، نزدیک به یازده میلیون نفر حاشیه نشین دارد و سی میلیون و نیم بیکار واجد شرایط کار، همین امثال میثم نصیری‌ها هستند که خودش به رغم کارگری در مغازه قصابی، نگران بیت المال است. نه آن کسانی که بیت المال را سهم المال خود می‌‌دانند. وجود این قهرمانان در خانواده کشتی، افتخار کشتی است.

* در این شرایط حساس دلیل استعفای شما از هیات رئیسه اتحادیه جهانی کشتی و از دست دادن این کرسی ارزشمند جه بود؟

- بود و نبود من در هیات رئیسه در این شرایط هیچ فرقی نمی‌کرد. زمانی کرسی بین‌المللی برای یک کشور سازنده و موثر است که از سوی متولیان داخلی حمایت شود. طبیعتا صرف حضور یک نفر از یک کشور، در یک مجمع بین‌المللی، آنهم بدون هر گونه اختیار و حمایت، خیری ندارد. هدف اصلی از حضور نماینده در مجمع بین‌المللی این است که بتواند برای کشورش مثمرثمر باشد. وقتی ورزش ملی کشور، کشتی و سرنوشت آن برای مسئولان ما اهمیتی ندارد، چگونه باید در هیات رئیسه اتحادیه جهانی نشست و رای محرومیت کشتی را دید. نماینده ایران وقتی در کشتی جهان کارایی دارد که کشتی مورد حمایت نظام مدیریتی کشور باشد. زمانی که این موضوع اهمیتی برای آقایان ندارد چه دلیلی دارد در اتحادیه جهانی کشتی ماند و زبان و دست بسته شاهد تعلیق و محرومیت کشتی بود. حضور من در اتحادیه فقط و فقط برای رشد و اعتلای کشتی بود و هیچ انگیزه و هدف شخصی نداشتم که بخواهم به هر قیمتی در سیستم مدیریتی کشتی جهان بمانم.

* این تصمیم به معنای عقب‌نشینی و دست کشیدن از تلاش نبود؟

- هیچ جرمی بالاتر از کار کردن نیست! انگار این بزرگترین جرم است که یک مجموعه مدیریتی، فارغ از درست و غلط بودن برنامه‌هایش، بخواهد و یا بتواند کار کند. آن وقت است که بلافاصله همه به سراغ او می‌‌آیند تا مانع شوند، چرا که کار کردن آن مجموعه ولو بی‌ربط، باعث حذف منافع آنها می‌‌شود. من وظیفه دارم تا جایی که توان محدودم اجازه می‌‌دهد در کنار کشتی بایستم. مثل تمام اعضای خانواده کشتی که در روزگار سخت چندماه گذشته، خودشان در کنار خودشان ایستادند و از خودشان حمایت کردند. مطمئنا علت اصلی اینکه کشتی هنوز در این فراز و نشیب‌ها سر پا ایستاده است، ایستادگی اهالی کشتی در کنار یکدیگر است. عاملی که خیلی‌ها تلاش می‌‌کنند آنرا بشکنند.

* با این شرایط آینده کشتی ایران در عرصه بین‌المللی را چگونه ارزیابی می‌‌کنید؟

- تهدید کشتی ایران توسط کمیته بین‌المللی المپیک باعث شد رقبای ما در اتحادیه جهانی با شدت و جدیت زیادی پیگیر این موضوع باشند تا ما را به عنوان یک رقیب از میدان خارج کنند. مثل اتفاقی که در وزنه برداری جهان افتاد و بسیاری از مدعیان و رقبا از میدان محو شدند. طبیعتا خارج شدن ایران از گردونه مدیریتی و بین‌المللی هم توسط رقبای ما پیگیری می‌‌شود و با هر بهانه و دلیلی که بتواند چنین مشکلاتی را برای ایران رقم بزند از چشم آنها پنهان نمی‌ماند.

* پیش بینی شما از رقابتهای جهانی مجارستان چیست؟

- همواره یک سری فراز و نشیب‌هایی در ورزش قهرمانی وجود دارد که بعضاً برخی ناخوشایند بوده و هیچ تضمینی برای این واقعیات نیست، اما معتقدم با توجه به ظرفیت‌هایی که در کشتی آزاد داریم بچه‌های ما بتوانند با برنامه ریزی و تلاش بیشتر به همان جایگاه واقعی خود بازگردند. امیدوارم ملی پوشان به همان انسجام و توان روحی و روانی برسند تا بتوانیم دوباره در کورس قهرمانی بمانیم و جایگاه همیشگی خود بر روی سکوی جهانی را حفظ کنیم. متاسفانه ما آنقدر برای جلوگیری از آسیب‌های داخلی و برطرف کردن مشکلات متفرقه و جانبی کشتی انرژی صرف می‌‌کنیم، که دیگر برای انجام بسیاری از امور جاری و اصلی کشتی زمان و توان و رمقی باقی نمی‌ماند!

* و اما پیش بینی مدالی شما از نتایج بازیهای آسیایی؟

- ما در دوره قبلی بازیهای آسیایی در ۱۴ وزن ۶ مدال طلا گرفتیم. در این دوره از بازیها دو وزن کاهش یافته و باید در ۱۲ وزن به میدان برویم. همچنین با توجه به شرایط تیمی و اینکه در سالهای اخیر کشتی گیران خوبی از روسیه و گرجستان جذب کشورهای مختلف آسیای میانه شده اند وعملکرد خوبی به ویژه در اوزان پُرامید ما از نظر کسب مدال داشته اند، پیش بینی می‌‌کنم چهار مدال طلا، یعنی دو مدال در کشتی آزاد و دو مدال در کشتی فرنگی کسب کنیم.

* برگزاری لیگ کشتی کلاسیک بانوان هم واکنش‌های فراوانی داشت، نظرتان در مورد آینده این رشته چیست؟

- استقبال مردم به ویژه بانوان از این اتفاق بسیار بالاتر و بیشتر از انتظارات ما بود. کشتی از نظر فرهنگی در بین بانوان ایران طرفداران فراوانی دارد و واقعا مورد توجه است. خوشبختانه ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های خوبی داریم. معتقدم این رشته ظرفیت این را دارد که اگر مورد حمایت‌های اقتصادی و فرهنگی خوبی قرار گیرد ظرف چند سال آینده بتواند شانه به شانه کشتی آزاد بانوان در دنیا حرکت کند. شاید در ابتدا گمان شود لباس و پوشش این شیوه از کشتی بانوان بازدارنده است، اما قوانین خوب و سهل تر و همچنین سرعت بالای کشتی بانوان، توانسته جذابیت آن را بالا ببرد. همچنین به دلیل اینکه تعداد اوزان کشتی بانوان در دنیا در المپیک‌ها برابر با کشتی‌ مردان نیست، اتحادیه جهانی هم تحت فشار است تا رشته دیگری در زمینه کشتی بانوان به رشته‌های المپیکی کشتی بانوان اضافه کند.

* با تمام این مشکلات و اتفاقات هنوز به آینده امیدوارید؟

- واقعا امیدوارم زمان، بسیاری از موضوعات و معضلات کشتی به عنوان ورزش ملی ایران را حل کند. بار کشتی که امروز بر دوش کشتی است، خیلی سنگین تر از ابزارهایی است که در اختیار دارد. واقعا نمی‌دانم کشتی ایران تا کی می‌‌تواند این فشار را تحمل کند؟ خیلی وقت‌ها ترجیح می‌‌دهم موضوعات را بیشتر از این بازگو نکنم، به دلیل اینکه خانواده‌ای که زحمت می‌‌کشند برای مردم کشورشان افتخار و شادی ایجاد کنند، بتوانند با انگیزه کار کنند. بهتر است در بسیاری موارد سکوت کرد تا همین حداقل انگیزه‌های باقی مانده در کشتی فدای بی مهری‌ها نشود.

* آیا ادامه این وضعیت ممکن است در تصمیم شما برای ادامه کار تاثیر بگذارد؟

- من بعد از استعفا از فدراسیون کشتی، هیچ تصمیم و برنامه ای برای بازگشت به کشتی نداشتم، اما با توجه به اتفاقاتی که افتاد و همچنین ایستادگی اعضای مجمع فدراسیون کشتی که نماینده خانواده کشتی هستند تا جایی که توان داشته باشم در کنار کشتی خواهم بود. البته تاکید می‌‌کنم تا جایی که توان داشته باشم. من واقعا نمی‌دانم چه اتفاقی برای کشتی خواهد افتاد. واقعا نمی‌دانم.

* لحن صحبت شما نوعی ناامیدی و ابهام القا می‌‌کند!

- فارغ از مسایل و مشکلات بین‌المللی حتی در بحث داخلی هم با چنگ و دندان کار را پیش می‌‌بریم ولی مطمئنم خیلی از ارزش‌های اخلاقی که در خیلی از بخش‌ها در نظام مدیریتی و حتی اجتماعی کشورمان دیده نمی‌شود، هنوز در خانواده کشتی وجود دارد. ما قهرمانان و بزرگانی داریم که فراتر از دغدغه شخصی ، دغدغه مردم و خانواده کشتی را دارند و از خودشان هزینه می‌‌کنند تا در کنار مردم بودنشان حفظ شود. بزرگترین ویژگی کشتی این است که گم نمی‌شود و همواره در کنار مردم است. بزرگان و قهرمانان کشتی هیچگاه نایاب و کمیاب نمی‌شوند، چون ریشه در طبقات عام و محروم مردم دارند و این یک ویژگی تاریخی کشتی است. قهرمانان ملی کشتی از مردم جدا نیستند و همه تلاش ما این است تا این ارتباط حفظ و بیشتر شود و برای کشتی بماند.جامعه ما امروز بیش از هر چیزی به این مسایل نیاز دارد.

* لطفا صریح پاسخ دهید؛ اگر اتفاق بدی برای کشتی ایران بیافتد، مقصر اصلی کیست؟

- مقصر اصلی همه آن کسانی هستند که تصمیم‌گیر این اتفاق بد بودند و از کوچکترین کمکی به کشتی دریغ کردند. در حالیکه کشتی در تمامی شرایط برای کسب افتخار برای کشور و مردم از هیچ چیز فروگذار نکرد. امروز هم در این شرایط سخت کشتی ایستاده و به مسیر خود ادامه می‌‌دهد. من مطمئنم که شاید این افراد، جواب مقطعی بدهند و در هنگام اتفاقات بد با تکیه بر تدبیر و سیاست دست نیافتنی باشند، اما جواب سنگینی در تاریخ خواهند دید. شک ندارم مردم آنها را فراموش نمی‌کنند و از آنها نمی‌گذرند. مردم آگاهانه همه چیز را دنبال می‌‌کنند و این موضوع بسیار مهمی است.

منبع: مهر

انتهای پیام/4028