هاآرتص: راستش را بخواهید، اسرائیلی‌ها هم از توافق هسته‌ای حمایت می‌کنند

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، روزنامه هاآرتص در گزارش خود در این زمینه آورده است: یهودیان آمریکا درباره ایران تلاش بسیاری انجام می‌دهند. در هر یک از سازمان‌های یهودی در این کشور ما شاهد این هستیم که درباره ایران به طور خشمگینانه‌ای بحث می‌شود.

یک فعال یهودی آمریکایی در این‌باره می‌گوید: من از رفتن به جلسات مربوط به یهودیان هراس دارم، زیرا به ندرت اتفاق می‌افتد که در این جلسات درباره ایران بحثی نشود.

بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط نشریه «ال‌ای‌جویش»، 49 درصد یهودیان آمریکایی از توافق هسته‌ای حمایت می‌کنند و 31 درصد نیز مخالف آنند. علاوه بر این 53 درصد خواهان تصویب آن از سوی کنگره هستند و 35 درصد نیز می‌خواهند که کنگره توافق را رد کند. بر اساس نظرسنجی لیبرال‌های آمریکایی، اعم از یهودی و غیریهودی، بسیار بیشتر از محافظه‌کاران حامی توافق هستند.

اگرچه این آمار نسبی است، اما نتیجه آن این است که نظر سازمان‌های یهودی تا چه حد با هم تفاوت دارد. این مسئله با توجه به اینکه یهودیان به طور معمول بالاترین میزان تعهد را نسبت به اسرائیل دارند، اهمیت بیشتری می‌یابد. این در حالی است که مخالفت اسرائیل با توافق بر مبنای تنفر این رژیم از ایران انجام می‌شود. به همین دلیل می‌توان گفت که مخالفت آنان با توافق یک امر غریزی است.

برخی از افراد به محض اعلام نظر آیپک درباره توافق مبنی بر اینکه باید جلوی اجرای توافق گرفته شود، با این نظریه اعلام همراهی کردند. اما با گذشت یک یا دو روز پس از این مسئله و زمانی که این افراد متن توافق را خواندند و واقعیت‌های سیاسی آن را بررسی کردند، بسیاری از آنان به تدریج مواضع خود را در این خصوص تغییر دادند و به سمت موافقت با توافق پیش رفتند. اکنون بسیاری از این افراد بر این باورند که تلاش برای نابودی توافق به دلایل متعدد یک اشتباه بزرگ است.

نخست آنکه این افراد تقریبا اطمینان دارند که تلاش برای این اقدام به شکست خواهد انجامید و شکست هزینه دارد. آیپک و دیگران مدعی هستند که حتی شکست در این راه هم برای اسرائیل سودمند خواهد بود، چرا که در این روند خطرهای توافق با ایران برجسته می‌شود. این در حالی است که مبارزه با این مسئله در چنین لحظات بسیاری حیاتی قطعا ضعف اسرائیل را هویدا خواهد کرد.

در واقع گروه‌های لابی اسرائیلی هر چه در راه این مبارزه سبوعانه‌تر عمل کننند، شکست آنان عمیق‌تر خواهد بود. این یک اشتباه بزرگ است که جامعه یهودیان ضعیف نشان دهند، به ویژه در شرایط کنونی که نیازهای اسرائیل از هر زمان دیگری بیشتر است.

دلیل دوم برای باور این افراد درباره اشتباه بودن نابودی توافق این است که محاسبات سیاسی افرادی که می‌خواهند این کار را انجام دهند، به طور مضحکی فاقد قدرت کافی برای ضربه سخت زدن به روند بررسی توافق است. برای مثال شدیدا تلاش می‌شود که چارلز شومر، سناتور ایالت نیویورک، مخالفت خود را با توافق اعلام کند. این در حالی است که احتمال مخالفت وی با توافق در حد صفر است. زیرا او در تمام دوره کاری خود تلاش کرده است خود را به عنوان یک رهبر دموکراتیک در سنا مطرح کند، و این روند را با رای منفی دادن به طرح یک رئیس‌جمهوری دموکرات به خطر نخواهد انداخت. در عوض وی قصد دارد به توافق رای مثبت دهد.

سومین دلیل در این‌باره این است که فرضیه لابی‌های اسرائیلی برای مخالفت با توافق بسیار نادرست است. تمامی تلاش آنان برای لابی بر این مبنا قرار گرفته است که در صورت عدم تصویب توافق، تحریم‌های آمریکا علیه ایران ادامه خواهد یافت، حتی اگر کشورهای دیگر تحریم‌ها را لغو کنند. در این صورت ایران چاره‌ای جز بازگشت به میز مذاکرات نخواهد داشت که در این زمان متحدان اسرائیل نیز به این مذاکرات خواهند پیوست.

اما این فرضیه درست نیست. زیرا دیگر هیچ مذاکره‌ای قرار نیست که انجام شود. دولت اوباما اگر همه اقداماتش درست نباشد، در این یک مورد درست عمل کرده است زیرا حتی یک کشور هم در دنیا نیست که از دور جدید مذاکرات حمایت کند، حتی متحدان اروپایی اسرائیل . از سوی دیگر تحریم‌های آمریکا علیه ایران به تنهایی موثر نخواهد بود، حتی جمهوری‌خواهان هم این مسئله را درک کرده‌اند. جب بوش، مهم‌ترین نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در بیانیه خود در نشریه ویکلی استاندارد، افزون بر اعلام مخالفت خود با توافق، به این مسئله نیز اذعان کرده است که تاثیر تحریم‌های آمریکا علیه ایران بدون حمایت متحدان این کشور، بسیار محدود خواهد بود.

درست است که اعضای آیپک این هفته برای لابی علیه توافق به واشنگتن می‌روند، با این حال موضع نابودی توافق موضع غلطی است. بهتر است که آنان توافق را به حال خودش بگذارند و اسرائیل نیز به همکاری با دولت آمریکا برای محدود کردن آسیب‌های احتمالی از این توافق تن دهد، بسته‌های جبرانی آمریکا را بپذیرد و از هر نوع مقابله با دولت آمریکا در این بارهکه به بدتر شدن وضعیت می‌انجامد، احتراز کند.

اما درباره اسرائیلی‌های مخالف توافق چطور؟ مشکل این است که بنیامین نتانیاهو همچنان اصرار دارد که توافق بهتر ممکن است. اما اگر فرض کنیم که تصمیم‌گیری در این‌باره بر عهده اسرائیل باشد، آنان دو انتخاب در این زمینه خواهند داشت: نخست آنکه هیچ توافقی با ایران نباید بشود، که در این صورت ایران از بخش عمده‌ای از تحریم‌ها خلاص خواهد شد، فرصت ادامه برنامه هسته‌ای خود را بدون محدودیت خواهد داشت که این مسئله منجر به تداوم انزوای سیاسی اسرائیل در سطح بین‌المللی و تداوم تنش تل‌آویو با واشنگتن خواهد شد. گزینه دوم نیز حمایت از توافق با ایران است. این مسئله ضمن ایجاد زمینه نظارت بر برنامه هسته‌ای این کشور برای 10 تا 15 سال آینده، منجر به تقویت همکاری‌های نزدیک میان آمریکا و اسرائیل می‌شود که در پس آن اطمینان از بابت حمایت دیپلماتیک و نظامی و مالی آمریکا از اسرائیل و تقویت موضع اسرائیلی‌ها در جامعه بین‌المللی محقق خواهد شد.

با توجه به تمامی این گزینه‌ها به نظر می‌رسد تقریبا تمامی اسرائیلی‌ها گزینه دوم را برخواهند گزید. این گزینه نیازمند این است که یهودیان آمریکایی از کنگره درخواست کنند که توافق هسته‌ای را تایید کند و از این طریق حمایت مورد نیاز اسرائیل را برای این رژیم به ارمغان بیاورد.