تولید اسکلت ماموت با استفاده از چاپ سه‌بعدی
پژوهشگران دانشگاه هاروارد قصد دارند با استفاده از فناوری چاپ سه‌بعدی، اسکلتی شبیه به اسکلت ماموت‌ها بسازند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، با توجه به انقراض ماموت‌ها حدود 3600 سال پیش، دسترسی به اسکلت آنها تا به امروز کار سختی بوده است اما با بررسی موجودی که بیشترین شباهت را به آنها دارد یعنی فیل‌ها، می‌توان تاحدودی شکل آنها را حدس زد.
یک گروه پژوهشی از دانشگاه هاروارد سعی دارد با استفاده از فناوری اصلاح نژاد، یک ماموت بسازد. این گروه با همکاری یک شرکت بلژیکی متخصص در چاپ سه‌بعدی موسوم به متریلایز، ساخت یک مجسمه ماموت را با استفاده از چاپ سه‌بعدی آغاز کرده است.
این مجسمه سه‌بعدی، شکلی از نخستین ماموتی است که برای نخستین بار در غرب اروپا مشاهده شد و برای نخستین بار در سال 1869 در معرض دید عموم قرار گرفت. برام اسمیتز، مدیر عمومی این پروژه،گفت: «از آنجا که اسکلت اصلی باید در بروکسل باقی می‌ماند، یک سرویس محلی تصمیم گرفت آن را با استفاده از فناوری جدید بازسازی کند».
این گروه پژوهشی برای ساخت دوباره ماموت، پس از اسکن سه‌بعدی حدود 320 استخوان، آنها را با چاپگر سه‌بعدی چاپ کرد. پس از این مرحله، قطعاتی که رنگ‌ها و بافت‌های گوناگون داشتند، تقریبا شبیه به استخوان‌های اصلی بودند.
اسمیتز ادامه داد: «یقینا یک ماموت واقعی، از ماموت‌های این پروژه بزرگ‌تر است ولی ما تلاش کردیم با توجه به امکانات موجود، نمونه‌هایی شبیه به این موجودات غول‌پیکر بسازیم. اگرچه انتظار نمی‌رود روزی بتوانیم یک ماموت در اندازه‌های واقعی تولید کنیم اما سعی داریم با استفاده از 15 پرینتر در دسترس، نمونه کوچکی بسازیم».
دکتر میتی جرمونپر، از موسسه سلطنتی علوم طبیعی بلژیک و مشاور این پروژه گفت: «انجام دادن چنین کاری، گام مهمی برای علم فسیل‌شناسی محسوب می‌شود».
وی افزود: «چاپ سه‌بعدی فسیل‌های باارزش، نشان می‌دهد که همیشه نیازی به مواد اصلی نیست. یک چاپ سه‌بعدی دقیق و کامل، می‌تواند در مطالعات علمی، کارآیی نمونه اصلی را داشته باشد. همچنین، نمونه تهیه شده با فناوری چاپ سه‌بعدی، قابل ارسال به هر نقطه از جهان است؛ بنابراین برای مشاهده فسیل اصلی، نیازی به سفر نیست. با این روش، می‌توان ساختارهای کوچکی را که برای بررسی آنها باید فسیل اصلی شکسته شود، تولید کرد و استخوان‌های اصلی را سالم نگه داشت. در نهایت، با چاپ سه‌بعدی، امکان ساخت قسمت‌های از بین رفته به صورت مجازی و با توجه به دیگر قطعات موجود نیز وجود دارد».
منبع: ایسنا
انتهای پیام/4021
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
