دانشجویان دانشگاه آزاد بعد از فارغالتحصیلی موفقتر از دانشجویان دانشگاه سراسری عمل میکنند
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، مریم محسنیکیا، فارغالتحصیل رشته پزشکی از دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران، گفت: «دانشجویان رشته پزشکی بعد از این که در کنکور قبول میشوند باید در امتحانهای جامع علوم پایه و کارورزی مشابه با دانشگاههای دیگر هم شرکت کنند که به صورت متمرکز و کشوری زیر نظر وزارت بهداشت برگزار میشود؛ به نوعی حتی پس از قبولی در کنکور دو بار دیگر سطح علمی دانشجویان این رشته مورد ارزیابی قرار میگیرد. متاسفانه دیدگاههای موجود در جامعه و حتی برخی از مسئولین وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سیستم کشوری به نفع دانشگاه آزاد کار نمیکند. برای مثال وقتی برای مصاحبههای کاری میرفتم و میگفتم که فارغالتحصیل دانشگاه آزاد هستم یک نمره منفی میگرفتم؛ یا حتی وقتی برای عضویت در کتابخانه علوم پزشکی یکی از دانشگاههای علوم پزشکی مراجعه کردم، برخورد مشابهی با من داشتند. بنابراین مجبور بودم تلاش کنم و اول خودم را ثابت کنم و بعد توانمندیهایم را نشان بدهم».
وی افزود: «بنابراین وقتی یک دانشجوی دانشگاه آزاد بخواهد به جایی برسد یا به نوعی در رتبههای کشوری بالا بیاید مجبور است که دو برابر بیشتر زحمت بکشد. متاسفانه دید غلطی در جامعه وجود دارد که وقتی میگوییم فارغالتحصیل دانشگاه آزاد هستیم، طرف مقابل سریعا فکر میکنند بیسواد هستیم».
محسنیکیا ادامه داد: «من و خیلیهای دیگر تلاش کردیم که این باور غلط را اصلاح کنیم و البته بهبودهایی هم حاصل شد».
این فارغالتحصیل دانشگاه آزاد افزود: «من دبیر کمیته تحقیقات دانشجویی هم بودم؛ دانشگاه آزاد در آن زمان کمیته تحقیقاتی نداشت. متاسفانه در دانشگاه آزاد اساسنامههای علوم پزشکی طبق اساسنامههای وزارت علوم بود؛ یعنی در دانشگاه آزاد واحد پزشکی به جای این که کمیته تحقیقات دانشجویی تعریف شود، انجمنهای علوم پزشکی تعریف شده بود که مدل و اساسنامه این انجمنها براساس وزارت علوم بود. در حالی که وزارت بهداشت کمیته تحقیقات داشت. البته این موضوع مربوط به قبل از سال ۱۳۹۳ است و اطلاعی از تغییرات اخیر در اساسنامههای دانشگاه آزاد ندارم».
وی ادامه داد: «آن زمان با حمایت دکتر یحیوی و دکتر خاکپور با دوندگیهای بسیار توانستیم کمیته تحقیقاتی دانشجویی دانشگاه آزاد را رسمی کنیم؛ در نظر بگیرید که وزارت بهداشت کمیته تحقیقاتی دانشجویی را به رسمیت نمیشناخت. در نتیجه این پایگاه علمی دانشجویی وابسته به دانشگاه آزاد در وزارت بهداشت هم جایگاه خود را از دست داده بود».
محسنیکیا ادامه داد: «با دوندگیهای زیاد ما کمیته تحقیقاتی دانشجویی دانشگاه آزاد به رسمیت شناخته شد و تا به امروز به فعالیت خود ادامه میدهد اما هنوز حمایت پیوسته و اصولی از این کمیته نمیشود، نه بودجهای داده شد و نه حمایت و تسهیلاتی در نظر گرفته میشوند».
محسنیکیا گفت: «معاونت فناوری دانشگاه واحد پزشکی در جشنواره رازی پذیرش نمیشود و به دانشجویان اجازه شرکت داده نمیشود چراکه ما جز تیپبندی دانشگاهها نیستیم».
وی افزود: «دانشگاه آزاد در ثبت پتنتها هیچ کمکی به من نکرد؛ نه بودجهای در اختیارم گذاشت نه آزمایشگاهی به من داد. تمام ثبت پتنتهای من با هزینه شخصی انجام شده است. پایاننامه من اختراعی بود که حتی مدال برنز جشنواره ابداعات و اختراعات هم برد اما در شروع این طرح به من گفته شد که برای انجام آزمایشها و تستهای آن در دانشگاه آزاد باید وجهی جهت ورود به آزمایشگاه، علاوه بر سایر هزینههای مربوطه، پرداخت کنم. این در حالی بود که دانشگاه علوم پزشکی شیراز اجازه داد به طور رایگان از تجهیزاتش استفاده کنم».
محسنیکیا درباره پذیرش دانشجویان دانشگاه در دانشگاههای خارجی گفت: «اقدام برای دانشگاههای خارجی براساس کارهای پژوهشی صورت میگیرد، به همین دلیل هم فرقی ندارد که از کدام دانشگاه فارغالتحصیل شدید فقط باید رزومه خوبی داشته باشد تا شانس بیشتری برای گرفتن جایگاه تحقیقاتی پیدا کنید».
وی افزود: «در دانشگاه آزاد دانشجویان موفق زیادی داریم اما دانشگاه خبری از آنها نداشت و میزان حمایتهای آن بسیار ناچیز بود؛ در نتیجه دانشجویان و فارغالتحصیلان دانشگاه رغبتی به پیگیری و اطلاعرسانی موفقیتهای خود به واحدهای دانشگاهی نداشتند».
محسنیکیا همچنین درباره دلیل انتخاب دانشگاه آزاد گفت: «در دانشگاه سراسری همدان هم قبول شده بودم اما پدرم صلاح دید که در تهران درس بخوانم بهتر است و خیلی هم از ایشان ممنون هستم که چنین کاری کرد چراکه دانشگاه آزاد واحد پزشکی هیچ کمبودی از نظر تحصیلی ندارد. حتی به جرات میتوانم بگویم که بچههای دانشگاه آزاد بعد از فارغالتحصیلی موفقتر از بچههای دانشگاه سراسری عمل میکنند».
انتهای پیام/