کشف اسرار قرون وسطایی دانشگاه آکسفورد؛ از کاسههای خونگیری حجامت تا ابزارهای کیمیاگری
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از DailyMail، کشف این آثار نشان میدهد که 800 سال پیش زندگی در معتبرترین دانشگاه شهر چگونه بوده است. طی یکی از بزرگترین حفاریهای شهری بریتانیا، متخصصان موفق به کشف کاسههای خونگیری (مورد استفاده در حجامت)، ابزار نوشتاری و لیوانهایی شدند که توسط دانشجویان و اساتید قرون وسطایی استفاده میشده است.
آثار تازه کشفشده نشان میدهد که رژیم غذایی محققان قرون وسطایی آکسفورد از مواد غذایی شامل تخممرغ، ماهی قزلآلا، غاز، گوشت گاو، بره و ماهی سالمون تشکیل میشده است.
این آثار که در سایت باستانشناسی دانشگاه پیدا شده است، به دانشمندان کمک میکند که دریابند زندگی در این موسسه تحصیلات عالی در قرن سیزدهم، چهاردم و پانزدهم میلادی چگونه بوده است.
قلمها و سوزنهای مخصوص دوخت صفحات کاغذ پوستی
در میان آثار هنری تازه کشفشده تعدادی ابزار و وسیله وجود دارد که توسط دانشجویان و اساتید قرون وسطی استفاده میشدهاند. این یافتهها شامل قلمها و قلم پرهای سالم و دستنخورده و سوزنهای خاصی که برای دوختن صفحات (کاغذ پوستی) نسخه خطی استفاده میشد، میشود.
باستانشناسان همچنین علامتگذارهای کتاب از جنس برنز، گیرههایی برای فیت کردن لباس، چراغهای نفتی مخصوص مطالعه، نوعی مداد نادر قرون وسطایی از جنس سرب خالص و یک قلاب برنجی از یک کتاب قرن سیزدهمی کشف کردهاند.
جالب اینجاست که این سایت باستاشناسی به طور اتفاقی پیدا شد. در ابتدا قرار بود در این مکان یک مرکز خرید ساخته شود تا این که مسئولان طی آمادهسازیهای اولیه متوجه گنجینههای مدفون شدند. بن فورد، مدیر بخش آثار باستانی آکسفورد، سرپرست این حفاری است.
گیرههای مخصوص لباس که در این صومعه پیدا شده است
طی این حفاری 18 ماهه، دانشمندان ظرف سرامیکی کوچکی نیز پیدا کردند که درون آن جیوه وجود داشت. به گفته محققان، احتمالا از این وسیله برای تحقیقات کیمیاگری، زراندود کردن فلزات یا درمان سیفلیس و جذام استفاده میشده است.
این سایت یک صومعه است که در سال 1224 ساخته شده بود. به همین دلیل حفاریها در این منطقه بسیار مهم است چراکه این محل روزگاری خانه مهمترین محققان دانشگاه آکسفورد بوده است.
از این سایت باستانشناسی تا سال 2015 به عنوان پارکینگ چند طبقه استفاده میشد و صومعه برای چند قرن زیر این مجتمع پنهان شده بود.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/