دارکوب‌ها با نوک زدن به درخت دچار آسیب مغزی می‌شوند

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از UPI، تاکنون گمان می‌شد که مغز دارکوب‎ها انعطاف‌پذیر است اما هر بار که یک دارکوب‌ سر خود را به تنه یک درخت می‌کوبد، ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ نیروی گرانشی را جذب می‌کند. این در حالی است که تنها ۶۰ تا ۱۰۰ نیروی گرانشی منجر به ضربه مغزی در انسان می‌شود.

پیتر کامینگ، محقق دانشگاه بوستون، در این باره می‌گوید: «تا به امروز دانشمندان با الهام از بیوفیزیک دارکوب انواع مختلف تکنولوژی‌‎های ایمنی و تجهیزات ورزشی را ساخته‌‌اند چرا که گمان می‌شد نوک زدن آسیبی به دارکوب نمی‌رساند».

وی افزود: «جالب اینجاست که به فکر هیچ کس نرسید که مغز دارکوب‌ها را بررسی کند تا ببیند آسیبی به آنها وارد شده است یا خیر».

هنگامی که دانشمندان مغز دارکوب‌ها را آنالیز کردند، متوجه شدند که سطح «تو»، پروتئین مرتبط با بیماری مغزی دژنراتیو (تباهی) در انسان، بسیار بالا است. سطح متعادل پروتئین تو نشان‌دهنده عملکرد سالم مغز است.

جرج فرح، یکی از دانشمندان، در این باره می‌گوید: «سلول‌های پایه مغز، نورون‌ها، که در واقع سلول بدنی هستند و اکسون‌‌ها‌، که مانند سیم تلفن عمل می‌کند و بین نورون‌ها ارتباط برقرار می‌کند، هستند. پروتئین تو دور اکسون‌ها می‌پیچد که این امر باعث ثبات و محافظت از آنها می‌شود و از انعطاف‌پذیری آنها نیز جلوگیری نمی‌کند».

اما آسیب مغزی می‌تواند باعث انباشته شدن پروتئین تو شود و عملکرد مغز را مختل کند.

کامنیگ می‌گوید: «سطح بالای این پروتئین می‌تواند عملکرد شناختی، احساسی و حرکتی مغز را مختل کند».

همانطور که ورزشکاران حرفه‌ای طی فعالیت‌های خود دچار آسیب مغزی می‌شوند، مغز دارکوب‌ها نیز با ضربه زدن آسیب می‌بیند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که میزان پروتئین تو در مغز دارکوب‌ها بیشتر از پرندگان هم‌سایزی است که به چوب ضربه نمی‌زنند.

کامینگ در این باره می‌گوید: «اولین دارکوب‌ها ۲۵ میلیون سال پیش روی زمین ظاهر شدند؛ این پرندگان تاریخچه قدیمی روی زمین دارند. اگر نوک زدن می‌توانست باعث آسیب مغزی شود چرا دارکوب‌ها همچنان این رفتار را ادامه داده‌اند؟ چرا تکامل تاثیری بر این رفتار مخرب نداشته است؟»

وی افزود: «احتمال دارد که پروتئین تو در دارکوب‌ها نوعی سازگاری محافظتی باشد و شاید اصلا هیچ آسیبی به این پرندگان وارد نکند».

اگر پروتئین تو عامل محافظتی باشد می‌توان از آن برای درمان‌های آسیب مغزی و جلوگیری از وقوع آن استفاده کرد.

مترجم: هانا حیدری