السفیر: تنها راه‌حل توافق هسته‌ای رجوع به «راه‌حل‌های میانه» است/ احتمال «شکست کامل» مذاکرات بعید است

به‌گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، روزنامه «السفیر در گزارشی به بررسی مذاکرات هسته‌ای ایران می‌پردازد و می‌نویسد: مذاکره‌کنندگان ایرانی و آمریکایی در سال‌های گذشته تلاش کرده‌اند و بخش بزرگی از سرمایه خود را به‌کار گرفته‌اند تا در زمینه هسته‌ای به‌نتیجه مطلوب دست یابند.

براساس این گزارش، «السفیر» نوشت: موضوع هسته‌ای به قدری اهمیت دارد که تبدیل به نقطه مرکزی سیاست خاورمیانه‌ای «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری آمریکا و عمود خیمه سیاست داخلی و خارجی «حسن روحانی» رئیس‌جمهوری ایران شده است.

«السفیر» می‌نویسد: «اوباما» و «روحانی» در کشورهای خود مخالفان قدرتمندی دارند که ادعا می‌کنند این دو در اقدامات خود برای حفظ منافع ملی قصور کرده‌اند. این در حالی است که «اوباما» می‌خواهد کاخ سفید را در حالی ترک کند که حامل دستاوردی بزرگ در سیاست خارجی، یعنی امضای توافق با ایران باشد و «روحانی» نیز به‌دنبال توافق نهایی است تا نقطه آغازی برای سیاست خارجی دولتش و نقطه اتکایی برای مشروعیتش در دوره دوم ریاست‌جمهوری باشد.

این روزنامه لبنانی در ادامه گزارش خود می‌افزاید: در حال حاضر مذاکرات در دو نقطه درجا می‌زند، نخست موضوع لغو تحریم‌های اقتصادی، میزان، حجم و زمان آن و موضوع دیگر بازرسی از تاسیسات نظامی و بازجویی دانشمندان نظامی و هسته‌ای ایران است. طبعا اگر در این دو موضوع راه‌حل‌های میانه‌ای به‌دست آید توافق در موعد مقرر حاصل می‌شود ولی اگر مذاکرات به این نقطه مطلوب نرسد، احتمال به‌وجود آمدن گزینه‌های دیگر مطرح می‌شود.

«السفیر» در ادامه گزارش، درباره راهکارهای میانه برای دستیابی به راه‌حل توافق می‌نویسد: ایران بر این باور است که باید تحریم‌های اقتصادی به‌عنوان رکن اصلی توافق برداشته شود. کمی اگر به داخل اقتصاد ایران مراجعه کنیم متوجه می‌شویم که «حسن روحانی» رئیس‌جمهوری ایران به‌دنبال ترمیم اقتصاد این کشور و جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بخش انرژی است تا ایران وارد اقتصادی جهانی شود.

در هر صورت نباید فراموش کرد که برخلاف آنچه در ظاهر به‌نظر می‌آید، لغو تحریم‌ها و بازگشت آن، موضوعی کاملا سیاسی است نه فنی. بنابراین کشمکش کنونی درباره موضوعی مهم است که اگر در این مسیر اراده‌ای سیاسی وجود داشته باشد، می‌توان به راه‌حلی میانه دست یافت.

«السفیر» سپس به رویکرد غرب در این‌باره می‌پردازد و می‌نویسد: غربی‌ها بر این باورند که باید مکانیزمی برای تعیین سنجش میزان تعهد ایران به توافق به‌دست آید و طبعا لغو فوری و یک‌مرحله‌ای تحریم‌ها امکان این موضوع را خواهد گرفت. بازنگری در فهرست تحریم‌های مختلف و پیچیده‌شده، ما را به راه‌حلی میانه رهنمون می‌سازد که به طرف‌های مذاکره امکان دستیابی به آنچه را که می‌خواهند، می‌دهد. طبق این راه‌حل، تحریم‌های اقتصادی به دو بخش تقسیم می‌شود. نخست، تحریم‌های یکجانبه و دوم تحریم‌های چندجانبه. تحریم‌های چندجانبه در قطعنامه‌های سازمان ملل آمده است که فقط برنامه هسته‌ای ایران را هدف نگرفته است بلکه پرونده‌های دیگری مانند حقوق بشر و حمایت از تروریسم را نشانه رفته است.

در اینجا راه‌حل میانه آن است که شورای امنیت سازمان ملل متحد با صدور قطعنامه‌های جدیدی تحریم‌های اقتصادی مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران را پس از امضای توافقنامه لغو کند و از سوی دیگر تحریم‌های مرتبط با پرونده‌های مربوط به حمایت از تروریسم و حقوق‌بشر را باقی بگذارد.

«السفیر» در ادامه مشکل دیگری را بیان می‌کند و آن سنگ‌اندازی کنگره امریکا در مسیر مذاکرات است. این روزنامه می‌نویسد: آنچنان که به‌نظر می‌آید، تحریم‌های آمریکا که کنگره بر ایران تحمیل کرده است امکان ندارد بدون موافقت کنگره لغو شود. این موضوع مذاکره را سخت و پیچیده کرده است. باوجود این، اگر «باراک اوباما» عزم کافی نشان بدهد می‌تواند از اختیارات ریاست‌جمهوری خود برای رفع تحریم‌ها استفاده کند.

به‌نظر می‌آید موضوعی که باعث نگرانی ایران شده است، صرفا بازرسی از تاسیسات هسته‌ای و نظامی نیست بلکه حجم و عمق عملیات‌های بازرسی است. در این راستا، به نظر می‌آید که راه‌حل میانه، تشکیل کمیته مشترک ایرانی و غربی باشد.

روزنامه «السفیر» در گزارش خود با این ادعا که به‌تازگی ایران در موضوع بازرسی از تاسیسات نظامی و هسته‌ای از خود نرمش نشان داده است، می‌افزاید: اگر هر کدام از طرف‌های مذاکره‌کننده همچنان بر مطالبه حداکثری خود اصرار داشته باشد، مذاکرات در ایستگاه آخر شکست می‌خورد و آن‌گاه باید شاهد پیامدهایی فراتر از وین باشیم و احتمالا در آینده منجر به موازنه قوا در خاورمیانه خواهد شد و در نتیجه رؤیاهای «روحانی» و «اوباما» بر باد خواهد رفت.

این روزنامه در پایان گزارش خود احتمال «شکست کامل» مذاکرات را بعید می‌داند و می‌نویسد: طرف‌های مذاکره در حال یافتن راهی برای به‌دست آوردن معامله «برد-برد» هستند و نمی‌خواهند فرصت به‌وجود آمده را از دست دهند. اگر طرف‌های مذاکره از مواضع خود کمی عقب‌نشینی کنند و به راه‌حل‌های میانه روی آورند احتمال دستیابی به توافق در موعد مقرر افزایش خواهد یافت ولی براساس گزارش‌های رسیده، احتمال تمدید مذاکرات به مدت چند روز پس از ضرب‌الاجل تعیین شده وجود دارد تا طرف‌ها بتوانند به راه‌حل‌های میانه‌ای دست یابند.