دولت به جای شعار دادن، مشکلات معیشتی مردم را حل کند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در ابتدای این نامه آمده است: «مطلع هستید ملتی که جنگ هشت ساله و داغ هزاران شهید مدافع حرم را تحمل کردند، نسبت به تبعیض، گِرانی در کنار حقوق کم بسیاری از مردم و حقوق نجومی عده‌ای اندک، هزینه ۵۰۰ میلیون تومانی برای یک ناهار هیئت دولت در سفر به کرج در سال ۹۵، اختلاس از صندوق ذخیره (جیب) فرهنگیان، کم توجهی دولت به مال باختگانی که حدود دو ماه در شهر‌های مختلف تجمع می‌کردند و معترضند و حق هم دارند.
به نظر می‌رسد این تبعیض‌ها از آن جنگ و شهید دادن‌ها برایشان سخت‌تر است چراکه عده‌ای از آنان در چند روز اخیر، تجمعاتی مسالمت آمیز و اقتصادی برگزار کردند. البته آقای جهانگیری گفته بود این‌ها جناحی و سیاسی است و نه اعتراض مردمی. همچنین گفت: دودش به چشم خودتان می‌رود. درحالیکه انتظار می‌رفت دولتمردان به میان مردم معترض می‌رفتند و صدای مردم را می‌شنیدند و برای رفع مشکلات آن‌ها همت مضاعف می‌گماشتند.
اما نرفتند و دیدیم که عده‌ای عقده ای، روی موج اعتراضات اقتصادی سوار شدند و در چند شهر ایران شروع به اغتشاش و آسیب رساندن به اموال عمومی و آتش زدن سطل آشغال و اموال عمومی و ... کردند و دوباره نشان دادند که سردهندگان شعار‌های ساختارشکنانه، عده‌ای اوباش هستند که دغدغه مردم ندارند.

آقای روحانی! دغدغه مردم را داشته باشید و صدای مطالبات مردم را بشنوید. شما خودتان این مطالبات به حق را برای مردم به رسمیت شناختید. آنجا که در مناظرات انتخاباتی در ۱۵ خرداد ۹۲ گفتید: «دولت باید جلوی اشرافیگری، تبعیض، فساد، اسراف و ریخت و پاش را بگیرد.»

آقای روحانی‌! ای کاش فقط مقابله با فساد و تبعیض را وظیفه دولت می‌دانستید. شما در گفت‌و‌گوی ویژه خبری قبل از انتخابات ۹۲ گفتید: «آنچنان درآمد سرشار اقتصادی برای مردم بیاورم که مردم اصلاً به این ۴۵ هزار تومان (یارانه) نیاز نداشته باشند.»

آقای رئیس جمهور! به راستی چه شد که شما که تمام امکانات کشور، از وزارت کار و رفاه اجتماعی، وزارت اقتصاد، وزارت صنایع و معادن، وزارت نفت و وزارت مسکن گرفته تا وزارت امور خارجه و گمرکات و بانک‌ها و خلاصه تمام امکانات مدیریتی کشور را در اختیار دارید، نتوانستید به وعده «چرخیدن توأمان چرخ سانتریفیوز و اقتصاد» عمل کنید؟

علت این است که اولاً شما چشم خود را به بیرون از مرز‌ها دوختید و دم کدخدای عهدشکنِ نامرد را دیدید و در ۲۴ تیر ۹۴ که روز انعقاد برجام بود، گفتید: «تمام تحریم‌های مالی، تمام تحریم‌های بانکی، تمام تحریم‌های اقتصادی به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق.» این وعده‌ای بود که در متن برجام هم وجود نداشت و حمل بر صحت این است که شما بر اساس اعتماد به غرب این وعده را به مردم دادید؛ و ثانیاً با فساد و تبعیض مقابله جدی نکردید. به عنوان مثال با اینکه رهبری در قضیه حقوق‌های نجومی در نماز عید فطرِ پارسال در جمع مردم و شما مسئولین گفتند: «دریافت‌های نامشروع باید برگردانده بشود، و اگر کسانی بی‌قانونی کرده‌اند مجازات بشوند، و اگر سوءاستفاده‌ی از قانون هم شده است بایستی این‌ها را از این کار‌ها برکنار بکنند؛ این‌ها کسانی نیستند که لیاقت این را داشته باشند که در این مراکز قرار بگیرند.» دیدیم که نه تنها پول پرستانی که از قانون سوء استفاده کردند بر کنار نشدند بلکه شما گفتید: «برای مقابله بافساد نباید چوب و شلاق آورد.»

حال چه باید کرد؟

اولاً دولت باید خود را در برابر مردم متعهد و پاسخگو بداند و به جای شعار دادن، اپوزیسون بازی و جناحی کردن مشکلات معیشتی مردم، برای حل آن مشکلات همت گمارد. دولت، دولت است، قوه اجرایی مملکت است، ۱۸ وزارت خانه دارد، بودجه صدا و سیما و سپاه و قوه قضاییه و نهاد‌ها را دولت تخصیص می‌دهد. مسئولیت مستقیم اقتصاد با شماست.

ثانیاً باید با درد مزمن حقوق‌های نجومی برخورد شود. چه در دولتمردان و دستگاه‌های اجرایی و چه در مجلس. نباید با مفسد اقتصادی، هرچند از بستگان شما باشد، مماشات کنید.

ثالثاً دولت باید به ظرفیت‌های مغفول مانده اقتصادی توجه کند، رهبر انقلاب در موارد متعدد در این سال‌های مذاکره (معامله) با آمریکا، راهکار‌های عملیاتی دهگانه و ششگانه و ... برای حل مشکلات اقتصادی دادند.

باید به اولویت‌ها توجه کرد و به جای اینکه مبالغ هنگفتی برای خرید هواپیما و قول شما هواپیمای نو تخصیص یابد، باید به کارخانه‌ها و کارگاه‌هایی که به دلیل مشکل مالی تعطیل شده اند و بسیاری را از سرپرستان خانوار را بیکار کرده اند، پول داد. همچنین باید با برخورد با آقازاده‌های قاچاقچی، به تولید کمک کرد، البته آقای دادستان چند روز پیش گفته اند قوه قضاییه به مقوله آقازاده‌های قاچاقچی ورود کرده است. دیر است، اما با قدرت باید ادامه یابد.»

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریعتی، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز،‌ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پیام‌نور مشهد،‌ بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی ارومیه،‌ انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان، انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی همدان،‌ انجمن اسلامس دانشجویان نوشیروانی بابل، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اسفراین این بیانیه را امضا کرده‌اند.