برای فیلمنامه‌‌نویسی غریزه کافی نیست

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری آنا به از ستاد خبری پنجاه‌و‌هشتمین جشنواره سینمای جوان «اروند»، سعید عقیقی مدرس دوره «دانش‌افزایی مربیان» درباره دوره دانش‌افزایی اساتید فیلم‌نامه‌نویسی انجمن سینمای جوانان ایران گفت: برنامه‌هایی که در این دوره برگزار می‌شود شامل ۳ مرحله است و درمرحله اول شیوه‌های پژوهش در کلاس درس بررسی می‌شود.

وی ادامه داد: در این بخش روش تدریس به چالش کشیده می‌‌شود، مقوله‌ای که اساساً جای خالی آن در کلاس وجود دارد و مربیان خودشان به تجربه راه‌حل‌هایی را آموخته‌اند و سینه به سینه انتقال داده‌اند. عقیقی افزود: نمی‌توان گفت که کارهای علمی صورت نگرفته است اما می‌خواهیم در این مرحله پژوهش در علوم انسانی و راه‌کارهایی برای آموزش مربیان را بررسی کنیم.

مؤلف فیلم‌نامه «شب‌های روشن» افزود: در مرحله دوم مختصات فیلم‌های کوتاه بررسی می‌شود که خود آن به ۲بخش تقسیم می‌شود: فیلمنامه اورجینال و فیلمنامه اقتباسی؛ این مرحله یک بخش اجرایی دارد که در کلاس کار می‌شود و شرکت‌کنندگان در لحظه ایده‌های‌شان را بیان می‌کنند. به این ترتیب درادامه به ایده ۲ سطری فیلمنامه کوتاه می‌رسیم که ویژگی‌های اصلی فیلم کوتاه در آن وجود داشته باشد.

این مدرس و منتقد سینما ادامه داد: در مرحله سوم نمونه فیلم‌هایی انتخاب و نمایش داده می‌شوند که امسال ساخته شده‌اند. ما آن‌ها را به بحث می‌گذاریم و سعی می‌کنیم با استفاده از ساختارهای پایه تحلیل فیلم توضیح دهیم که چگونه می‌شود فیلمنامه‌ها را از این طریق تحلیل کرد؛ چرا که تحلیل فیلمنامه شاخص اصلی تحلیل فیلم است.

نگارنده فیلم‌نامه «هفت پرده» به سابقه ادبی و سینمایی آبادان اشاره کرد و گفت: آبادان شهری‌است که در گذشته داستان‌نویس‌های قوی داشته است و فیلم‌سازهای به‌نامی همچون امیر نادری و ناصر تقوایی دارد که تکرار نخواهند شد. حتی ابراهیم گلستان چند وقت پیش می‌گفت من از تهران، جایی با موقعیت معمولی به شهر مدرن آبادان رفتم برای اینکه هم سینما داشت، هم مجله و هم زمین تنیس! اگر قطب‌بندی وجود داشته باشد، می‌توانیم روی ریشه‌ها کار کنیم.

وی ادامه داد: اگر روی این غریزه و استعدادها سرمایه‌گذاری شود و جشنواره‌ها و جلسات توجیهی و پژوهشی بیشتر شود، می‌توان نهضتی به وجود آورد تا استعدادها خودشان را بیشتر نشان دهند.

عقیقی در پایان تأکید کرد: یادگیری موضوعات علمی را جدی بگیریم، چرا که بعد از مدتی به این نتیجه می‌رسیم که غریزه کافی نیست و جایی تمام می‌شود و باید دانش و ایده‌های جدید جای‌شان را بگیرد.