کشف هالوژن ارگانیک در محل تولد ستارگان جدید

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از UPI، «فرن 40» یا کلرومتان متعلق به گروه مولکولی هالوژن ارگانیک است. تلسکوپ رادیویی در رصدخانه آلما در شیلی برای اولین بار توانست یک هالوژن ارگانیک را در فضای بین‌ستاره‌ای شناسایی کند. این جسم با چندین خوشه از ستاره‌های جوان‌تر پیدا شده است که 400 سال نوری با زمین فاصله دارند.

تجزیه و تحلیل‌ها از اطلاعات جمع‌آوری شده توسط ابزار «رزینا» روی کاوشگر «رزتا»ی آژانس فضایی اروپا نشان از حضور متیل کلرید روی دنباله‌دار 67P می‌دهد.

کاترین التویگ، شتاره‌شناس دانشگاه برن سوئیس، در این باره گفت:‌ «رزینا قادر به ثبت برخی از مولکلول‌های اطراف این دنباله‌دار شد، آنها را براساس جرم جداسازی کرد و آنها را با دقت بسیاری شمرد. این وسیله فوق حساس توانست به ما کمک کند تا میزبان مواد شیمیایی اطراف این دنباله‌دار را شناسایی کنیم».

اکثر هالوژن‌های ارگانیک شامل هالوژن، مانند کلر و فلوئر، می‌شوند که با کرین پیوند کووالانسی تشکیل می‌دهند. این ترکیب‌ها می‌توانند به صورت مصنوعی برای تولید پلاستیک، دارو، رنگ و دیگر محصولات ایجاد شوند. همچنین این ترکیب‌ها توسط بعضی از فرآیندهای بیولوژیکی نبه صورت طبیعی نیز تشکیل می‌شوند.

تا همین اواخر، دانشمندان امیدوار بودند که کشف متیل کلرید و دیگر هالوژن‌های ارگانیک روی سیاره‌های خورشیدی، نشانه‌ای از وجود حیات باشد اما آخرین یافته‌ها نشان می‌دهد که این ترکیب‌ها در ابرهای بین ستاره‌ای به صورت طبیعی تشکیل می‌شوند.

دانشمندان هنوز معتقدند که هالوژن‌های ارگانیک مهم‌ترین پیش‌سازه‌های موجود در ترکیبات ارگانیک هستند که برای شکل‌گیری حیات لازم و ضروری است اما با کشف این ترکیبات به وفور در محل‌های دورافتاده، شگف‌زده شدند.

ادیث فایول، محقق مرکز هاروارد اسمیتسونیان از کمبریج، در این باره گفت:‌ «تشکیل چنین ترکیباتی را پیش‌بینی نکرده بودیم و وقتی با چنین غلظت قابل توجهی پیدایشان کردیم شگفت‌زده شدیم. حالا مشخص شد که این مولکول‌ها در محل تولد ستارگان تشکیل می‌شوند و می‌تواند اطلاعات زیادی درباره تکامل مواد شیمیایی سیستم‌های سیاره‌ای را برای ما به ارمغان آورد».

دانشمندان همچنین انتظار پیدا کردن ایزوتوپ‌های مشابه در متیل کلرید شناسایی شده در نزدیکی خوشه‌های ستاره‌ای و دنباله‌دار 67P را نداشتند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که این دنباله‌دار می‌تواند نشانگرهای شیمیایی ابرهای بین ستاره‌ای در سیستم‌های ستاره‌ای جوان را بگیرد و این ترکیبات را به سیاره‌های جوان‌تر منتقل کند.

مترجم: هانا حیدری