نقاط ضعفی که در بازی با سوریه نمایان شد

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، نزدیک به ۶ سال از ورود کارلوس کی‌روش به فوتبال ایران می‌گذرد و بی‌شک با حضور این مربی پرتغالی شاهد یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال کشورمان هستیم. ‌صعود بدون شکست و دریافت فقط 2 گل در انتخابی جام‌جهانی باعث شد تا شاهد آسان‌‌ترین صعود تاریخ تیم ملی کشورمان به جام‌جهانی باشیم. هر‌چند‌ این کارنامه درخشان باعث شده تا انتقاد از کی‌روش سخت و تا حدودی نشدنی باشد اما به‌هر حال در آستانه جام‌جهانی نمی‌توان چشم به روی نقاط ضعف تیم ملی بست؛ نقاط ضعفی که ‌‌علی‌رغم نتایج درخشان تیم ملی در بازی‌های انتخابی جام‌جهانی کاملا به چشم آمده و همین نقاط ضعف می‌توانند ایران را از اولین صعود به مرحله حذفی جام‌جهانی بازدارند. قطعا در فاصله کمتر از 9 ماه مانده به آغاز جام‌جهانی، برطرف کردن همین نقاط ضعف دغدغه اصلی کارلوس کی‌روش و کادر فنی تیم ملی کشورمان خواهد بود.
نگرانی در قفس توری
بیرانوند فصل گذشته رکورددار کلین‌شیت در لیگ شد و در انتخابی جام‌جهانی هم با 9 کلین‌شیت یک رکورد ‌فوق‌العاده از خود به جای گذاشت اما ایرادهای بیرانوند به عنوان یک دروازه‌بان نباید پشت این آمار خوب پنهان شود. بیرانوند، دروازه‌بان خوش‌شانسی است و هم در پرسپولیس و هم در تیم ملی پشت یک دیوار دفاعی مستحکم قرار می‌گیرد. اما فراموش نکنید فصل گذشته در بازی با نفت آبادان فقط یک توپ روی دروازه پرسپولیس آمد و همان یک توپ تبدیل به گل شد. ‌این اتفاقی بود که فصل گذشته به دفعات دیدیم و الریان قطر و استقلال تهران هم تیم‌هایی بودند که 3 بار روی دروازه پرسپولیس خطرساز شدند و 3 گل زدند. در بازی سه‌شنبه مقابل سوریه هم 2 توپ در چارچوب سوری‌ها 2 گل را برای آن‌ها به ارمغان آورد تا مشخص شود که فوتبال ایران بعد از احمدرضا عابدزاده همچنان طعم سنگربانی شش‌دانگ را در درون دروازه خود حس نکرده است.
خط دفاعی جوان
کی‌روش مقابل سوریه باز‌هم از انصاری و پورعلی‌گنجی در قلب خط دفاعی استفاده کرد. سیدجلال حسینی امسال 36 ساله می‌شو‌د و مسلما با این سن‌و سال نمی‌تواند در جام‌جهانی مقابل ‌مهاجمان سرعتی و سرشناس دنیای فوتبال بازدهی لازم را داشته باشد. منتظری هم همین شرایط را دارد و شاید کی‌روش چاره‌ای به‌جز جوان کر‌دن دفاع خود نداشته باشد. هر‌چند‌ استفاده از دفاع جوان در قلب خط دفاعی می‌تواند گزینه خوبی برای مقابله با تیم‌های سرعتی باشد اما در جام‌جهانی بی‌تجربگی این مدافعان جوان ممکن است کار دست ایران بدهد؛ اتفاقی که در بازی مقابل سوریه 2 بار رخ داد و مسلما مقابل تیم‌های بزرگ‌تر می‌تواند به دفعات تکرار شود.
هافبک دفاعی
کی‌روش پس از بالا رفتن سن تیموریان و خداحافظی نکونام، تغییرات زیادی در هافبک‌های میانی داد و حالا سعید عزت‌الهی به گزینه اول او در این پست تبدیل شده است. او نیم‌نگاهی هم به روزبه چشمی باانگیزه و نورافکن جوان‌ دارد و علاوه‌بر این امید ابراهیمی و کمال کامیابی‌نیا هم می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای هافبک دفاعی باشند. با وجود تمام این گزینه‌ها، کاملا مشخص است که همچنان جای خالی آندو و نکو در تیم ملی احساس می‌شود.
بدون هسته مرکزی
شاید مشکل اصلی تیم ملی ایران در مغز متفکر میانه میدان است. فوتبال ایران مدت‌هاست که دیگر بازیکن خلاق ندارد و شاید استفاده از بازیکنان فیزیکی در میانه میدان و ارائه یک فوتبال فیزیکی به جای فوتبال زیبا و فانتزی برای کی‌روش یک اجبار باشد. ‌اجبار یا اختیار! به‌هر حال ممکن است عدم خلاقیت در جام‌جهانی برای ما دردسرساز شود؛ اتفاقی که در برزیل رخ داد. ‌باید گفت کی‌روش چندان میلی به استفاده از فانتزی‌باز‌هایی چون مسلمان و سروش رفیعی ندارد و روزگاری از بختیار رحمانی استفاده می‌کرد که بختیار امروز فاصله‌ زیادی با بختیار 4 سال پیش دارد.

منبع:خراسان