حیات فرازمین، علت سقوط کاسینی

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از رویترز، فضاپیمای کاسینی که 13 سال قبل برای نخستین‌بار چشم بشر را از نزدیک‌ترین فاصله به زحل رساند، اکنون با تکمیل تمام مأموریت‌های عجیب و موفقش، قرار است برای پایانی موفق‌تر، به قطب این سیاره شیرجه برود.

کاسینی در این مأموریت طولانی موفق شد دانش ما درباره 62 قمر کوچک و بزرگ زحل و حلقه‌های مرموز این سیاره را افزایش دهد. این فضاپیما در فاز یکی مانده به آخر مأموریت خود، شیرجه‌های زیادی به داخل حلقه‌های زحل داشت و مشخص کرد که تراکم و عمر این حلقه‌ها بسیار متفاوت از آن چیزی‌ است که از روی زمین تصور می‌کردیم. این حلقه‌ها 120 میلیون سال عمر دارند و بسیار جوان هستند و پس از شکل‌گیری منظومه شمسی به‌ وجود آمده‌اند.

همچنین کاسینی موفق شد تصاویر شگفت‌انگیزی از دو قمر مهم یعنی انسلادوس و تایتان برای ما تهیه کند که یکی برای ما کاملا ناشناخته بود و دیگری سطحش با اقیانوس‌های منجمد و آتشفشان‌هایی که یخ پرتاب می‌کنند پوشیده شده است.

در آخرین مرحله از کاربری کاسینی، این فضاپیما دو هفته قبل شیرجه به داخل حلقه‌ها را تکمیل کرد و ارتباطش با زمین قطع شد. پس از ارسال آخرین تصاویر، کاسینی خود را به زاویه مناسب با قطب زحل می‌رساند و تا آن زمان با زمین ارتباط ندارد.

سپس دوباره با ما تماس می‌گیرد و آخرین لحظات سقوط روی زحل را تا لحظه سوختن به تصویر می‌کشد. مجموعه اطلاعاتی که کاسینی تاکنون فرستاده، برای تهیه 4000 مقاله علمی کافی‌ است اما از آنجا که این فضاپیما سوخت کافی ندارد، ناسا برای این که از ورود هرگونه آلودگی میکروبی محتمل از طریق کاسینی به یکی از دو قمر مهم زحل جلوگیری کند و این دو مکان را برای کشف زندگی فرازمینی دست‌نخورده باقی بگذارد، فضاپیمای موفقش را به قطب زحل خواهد کوبید.

تایتان و انسلادوس، دو محلی هستند که در منظومه شمسی احتمال وجود حیات میکروسکوپی روی آنها وجود دارد اما بسیار دورتر از دسترسی امروز بشر قرار دارند.