ناسا نمی‌داند این حفره عجیب و غریب مریخ از کجا آمده است
اخیرا چاله عمیقی روی سطح سیاره مریخ دیده شده است اما ناسا نمی‌تواند توضیحی برای آنچه باعث ایجاد این حفره عجیب و غریب شده است، ارائه دهد.
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از ScienceAlert، فرض بر این بود که مدارگرد شناسایی مریخ در طی 11 سال مدارگردی به دور نزدیک‌ترین همسایه زمین، همه چیزهای دیدنی روی سیاره سرخ را به چشم ببیند اما به‌تازگی تصویری از قطب جنوب سیاره سرخ گرفته است که دانشمندان قادر به توضیح آن نیستند.
در حالی که در تمام سطح سیاره شکاف‌ها و فرورفتگی‌های متنوع به چشم می‌خورد، گودال وسیعی در میانه گدازش دی‌اکسید کربن یخ‌زده در «زمین پنیر سوئیسی» وجود دارد که به نظر می‌رسد کمی ژرف‌تر از یک گودال معمولی است. حالا ستاره‌شناسان سعی دارند بفهمند چه چیزی باعث به وجود آمدن این چاله شده است.
خیلی چیزها می‌تواند باعث ایجاد گودال در زمین سنگی سیاره مریخ شود: بیش از نیم میلیون شهاب‌سنگ به این سیاره برخورد کرده‌اند و شکاف‌های بسیاری را به جا گذاشته‌اند. فروپاشی تونل‌های گدازه آتشفشانی باعث ایجاد گودال‌های عمیق شده، سیل‌های باستانی شکاف‌های ژرفی را تولید کرده و فعالیت‌های آتشفشانی باعث ذوب شدن یخ‌ها شده و این یخ‌های ذوب شده ترک‌های زیادی را ایجاد کرده است.
گاهی اوقات مدارگرد شناسایی مریخ ویژگی عجیب و غریبی را به تصویر می‌کشد که معمای سرگرم‌کننده‌ای را برای ستاره‌شناسان به ارمغان می‌آورد؛ مانند این فرورفتگی توخالی دایره شکل که اوائل امسال دیده شد.
اما هیچ چیزی درباره این گودال تازه کشف شده وجود ندارد. فقط یک نگاه به آن بیندازید:
قطب جنوب مریخ در فصل تابستان به سر می‌برد، خورشید در آسمان به اندازه کافی پایین است تا سایه‌های روی سطح سیاره را تشدید کند و باعث شود ویژگی‌های ظریف بیشتر به چشم بیایند. با این حال سوسویی از نور در ته گودال وجود دارد که نشان دهنده وجود تکه‌ای یخ در این گودال است.
اطراف چاله را قطعاتی از دی‌اکسیدکربن یخ‌زده پر کرده است. گمان می‌رود حلقه‌های داخل یخ محلی است که یخ خشک زیر گرمای نور خورشید تابستانی به گاز تصعید شده است و چیزی که ستاره‌شناسان آن را «زمین پنیر سوئیسی» می‌نامند را به جا گذاشته است.
این تصویر با استفاده از دوربین تصویربرداری با وضوح بالای علوم تجربی گرفته شده است که به دانشمندان اجازه می‌دهد اجسام بزرگ‌تر از یک متر روی سیاره مریخ را از فاصله 200 تا 400 کیلومتری بالا ببینند.
این امر بدین معناست که این گودال کوچک نیست؛ با در نظر گرفتن این واقعیت که وضوح تصویر 50 سانتی‌متر بر پیکسل است، این گودال صدها متر طول دارد.
سوال اینجاست که آیا چیزی راه خود را با مشت زدن باز کرده یا سقوط چیزی باعث ایجاد این گودال شده است؟ کار سختی است که بدون کسب اطلاعات بیشتر در این باره اظهار نظر کرد اما بدون شک ناسا تمامی احتمالات را در نظر می‌گیرد.
مدارگرد شناسایی مریخ از ماه مارس 2006 در حال گردش به دور سیاره سرخ بوده و تصاویر پرجزئیاتی را از سطح این سیاره به زمین مخابره کرده است. این تصاویر نشان‌دهنده محیطی پویا است، جایی که گرد و غبار بیداد می‌کند، شن و ماسه همه جا را پوشانده است و گه‌گاهی تکنولوژی‌های زمینی به چشم می‌خورد که در حال جمع‌آوری گرد و غبار است.
مدارگرد شناسایی مریخ، پس از دو سال تمامی اهداف خود را تکمیل کرد و دو ماموریت را با موفقیت پشت سر گذاشت و هنوز هم با حداکثر قوا در حال کار کردن است.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
