هابیت اندونزی با قدمتی باستانی‌تر از آنچه تصور می‌شد
مطالعات جدید نشان می‌دهد قدمت هابیت اندونزی بیشتر از آن است که در ابتدا تصور می‌کردیم و از بستگان بسیار دور انسان امروزی محسوب می‌شود.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ScienceAlert، براساس نتایج تحقیقات اخیر، گونه انسانی هابیت، «هومو فلورسی»، از بستگان اجداد انسانی است که چند میلیون سال پیش در آفریقا زندگی می‌کردند. پیش از این گمان می‌شد این انسان‌نماهای کوچک با «هومو ارکتوس» ارتباط دارند.
تیمی از محققان دانشگاه ملی استرالیا تصمیم به بررسی دقیق‌تر مشخصات 100 استخوان از 11 گونه مرتبط با انسان، از جمله «آسترالوپیتکوس آفارنسیس»، «هومو ارکتوس»، «هومو هابیلیس» و «هومو ساپینس»، گرفتند. دانشمندان با استفاده از ابزارهای آماری به این نتیجه رسیدند که هیچ شواهدی برای اثبات نظریه فعلی درمورد منشا «هومو فلورسی‌ها» وجود ندارد.
در سال 2003، تیمی پژوهشی از استرالیا و اندونزی به تحقیقات درباره مهاجرت انسان‌ها از آسیا به استرالیا پرداختند. بقایای یک انسان‌گونه در غاری در جزیره فلورس اندونزی، یکی از مهم‌ترین مدارک در دست بررسی بود.
این اسکلت تقریبا کامل، متعلق به زنی بالغ است. این زن باستانی با یک متر قد و 25 کیلو وزن، مغزی به اندازه یک گریپ فروت داشته است. بعد از این ماجرا، استخوان‌های دیگری نیز کشف شدند که در طیف 60 هزار تا 100 هزار سال سن داشتند. در کنار این بقایا، ابزارهای سنگی با قدمت 190 هزار تا 50 هزار سال پیدا شدند.
در طول این سال‌ها، محققان نظریه‌های زیادی در مورد این هابیت‌ها ارائه دادند. در یک تئوری بیان می‌شود، بقایای اولیه متعلق به انسانی با آناتومی بدن مدرن است که از نوعی بیماری مانند میکروسفالی (خرد سری)، کم‌کاری غده تیروئید یا سندروم داون رنج می‌برده است. در واقع اکثر مطالعات قبلی، پاتولوژی را دلیل اصلی سایز غیرمعمول این فسیل می‌دانستند.
نظریه فعلی دانشمندان این است که 840 هزار سال پیش، جمعیتی از هومو ارکتوس‌ها که در حال عبور از جزیزه فلورس بودند، تصمیم به ماندن گرفتند.
کشف بقایای «انسان جاوه‌ای» در جزیره اندونزی دلیل دیگری است که نشان می‌دهد هومو ارکتوس‌ها در بازه زمانی 1/6 میلیون سال تا 100 هزار سال پیش در این منطقه زندگی کرده‌اند. همچنین ابزارآلات سنگی کشف‌شده نشان می‌دهد که هومو ارکتوس‌ها حداقل یک بار از این جزیره بازدید کرده‌اند.
از آنجایی که چند ده کیلومتر آب، فلورس را از نزدیک‌ترین جزیره جدا می‌کند، ترکیب ژن با نزدیک‌ترین گروه هومو ارکتوس‌ها نادر بوده است؛ این امر منجر به انزوای مردم فلورس شد. و این گونه بود که کوتوله‌های منزوی پدیدار شدند.
با این وجود شواهد اندکی برای تائید یا اثبات این تئوری در دسترس نبود؛ تا اینکه مطالعه جدید مدارک تازه‌ای را رو کرد. دانشمندان با آنالیز بقایای هومو فلورسی‌ها دریافتند که ساختارهایی مانند شکل فک آنها بیش از حد بدوی است و متعلق به ویژگی‌های هومو ارکتوس‌ها نیست.
دبی ارگو، از دانشکده مردم‌شناسی و باستان‌شناسی دانشگاه ملی استرالیا، در این باره می‌گوید: «از نظر منطقی، سخت است که بخواهیم درک کنیم این پسروی چگونه اتفاق افتاده است؟ چرا فک هومو ارکتوس تکامل عکس داشته به شرایط بدوی که در هومو فلورسی می‌بینیم، بازگشته است؟»
بنابراین اگر شواهد حاکی از آن است که پسرعموهای هابیت ما از جمعیت هومو ارکتوس یا هومو ساپینس منشعب نشده‌اند، پس منشا آنها کجاست؟
ویژگی‌های بدوی این فسیل به واگرایی اولیه از گونه‌ای از انسان‌نماهای باستانی اشاره دارد که بیش از 1/75 میلیون سال پیش می‌زیسته‌اند؛ به احتمال زیاد این اجداد باستانی ارتباط نزدیکی با انسان‌نماهای«هومو هابیلیس» داشتند. هومو هابیلیس‌ها بین 2/4 میلیون و 1/4 میلیون سال پیش در شرق و جنوب آفریقا زندگی می‌کردند.
آنالیزها نیز نشان می‌دهد که هومو فلورسی و هومو هابیلیس دارای یک جد مشترک هستند و گونه خواهر محسوب می‌شوند. این بدین معناست که میلیون‌ها پیش جمعیت کوچکی از انسان‌های باستانی آفریقا را ترک کردند و مشغول به سفر در آسیا شدند تا این که در فلورس ساکن شدند.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
