سوژه فیلم‌های هالیوودی رنگ واقعیت می‌گیرد: کشت و پیوند بافت انسانی با پرینتر سه‌بعدی

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Reddit، ترمیم بخش‌های آسیب‌دیده بدن انسان در زمانی کمتر از آنچه که برای خود بدن مقدور است یا جایگزین کردن بافت‌هایی که دیگر رشد و خودسازی را به شکل روز اول انجام نمی‌دهند، یکی از آرزوهایی‌ است که چند سالی‌ است در فیلم‌های علمی-تخیلی نیز دیده می‌شود. با اختراع و توسعه پرینترهای سه‌بعدی و تکنیک‌های کشت بافت، اکنون این آرزو از فیلم‌های هالیوودی به آزمایشگاه‌های دانشجویی رسیده است و استرالیا قصد دارد نخستین کشوری باشد که آن‌ را به بیمارستان می‌برد.

دانشگاه پلی‌تکنیک کوئینزلند در همکاری با وزارت بهداشت استرالیا، در بریزبن در حال ساخت یک مرکز کلینیکال کشت و پیوند بافت است. این مرکز قرار است در حوزه کشت، پرینت و پیوند بافت‌های مختلف از پوست و غضروف و استخوان، فعالیت داشته باشد.

بنابر اعلام این دانشگاه، این نخستین‌باری‌ است که در جهان یک بیمارستان و مرکز پیوند، در داخل خود بخشی به‌ نام «تولید بافت زنده» خواهد داشت. این بخش که دو طبقه از کلینیک را به خود اختصاص خواهد داد قرار است از سلول‌های خود بیمار برای ساخت بافت مورد نیازش استفاده کند تا احتمال پس زدن بافت از سوی بدن به صفر نزدیک شود.

مشکل اصلی از زمان ابداع روش‌های جراحی پیوند این است که بافت بیرونی از سوی بدن پذیرنده، یک مهاجم و وصله ناجور تلقی می‌شود. از آن جایی که هیچ دو نفری (به غیر دوقلوهای همسان) در جهان پیدا نمی‌شوند که بافت آنها ساختار ژنتیکی کاملا منطبق داشته باشد، در تمامی پیوندها احتمال پس زدن بافت وجود دارد.

کشت و تولید بافت از سلول‌های بدن خود فرد روشی‌ است که چند سال قدمت دارد اما استفاده از پرینتر سه‌بعدی برای شکل و فرم دادن به این سلول‌ها مساله‌ای بسیار تازه است.

در این روش دانشمندان موفق شده‌اند بافت‌هایی مانند گوش و استخوان‌های داخلی و حتی غضروف‌ها را تولید و با موفقیت پیوند بزنند اما این فعالیت‌ها معمولا در آزمایشگاه و بیمارستان به‌طور مجزا انجام می‌شود و این نخستین‌ باری‌ است که قرار است از اتاق عمل به طبقه بالا سفارش یک بافت (مانند یک گوش) برای پیوند به بیماری که زیر تیغ جراح است داده شود.

ایده این کلینیک تا آنجا جلو رفته است که در آینده یک پرینتر سه‌بعدی مخصوص در اتاق‌های عمل کار گذاشته شود تا جراح هر چه می‌خواهد را با استفاده از نمونه سلول بیمار، در اتاق عمل پرینت بگیرد و در جای خود در بدن او نصب کند.

مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا