نقش ربات‌های خبرنگار در گردش اطلاعات
سال‌هاست که ربات‌ها در کارخانه‌ها و بیمارستان‌ها و مناطق بحران‌زده از پس ماموریت‌های آسان و سخت برمی‌آیند. اما به تازگی شاهد لشکرکشی تدریجی آنها به دفاتر تحریریه رسانه‌ها در اقصی نقاط جهان هستیم.
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از BBC، گام‌های نخست در این زمینه را رسانه‌ها و خبرگزاری‌های آمریکایی برداشته‌اند. در ماه مارس سال گذشته (اسفند ۹۲) زلزله‌ای نسبتا شدید شهر لس‌آنجلس را به لرزه درآورد. نخستین خبر در اینباره را یک کامپیوتر روزنامه لس‌آنجلس تایمز، تنها سه دقیقه پس از وقوع زلزله منتشر کرد.
نام نرم‌افزاری که کار خبرنگاران را به عهده گرفته «کویک‌بات» است که با زنگ خطر سازمان زلزله‌شناسی آمریکا فعال می‌شود. او اطلاعات زلزله را در کوتاه‌ترین مدت در متنی که از پیش تهیه شده، می‌گنجاند و منتشر می‌کند.
پس از آن خبرگزاری آسوشیتدپرس به سرویس خبرنگاری کامپیوتری رو آورد. در ماه ژوئیه سال گذشته این خبرگزاری تهیه و نگارش بخشی از گزارشهای اقتصادی خود را به نرم‌افزاری به نام «ورد اسمیت» واگذار کرد.
این گزارش‌ها در آغاز توسط کارکنان آسوشیتدپرس کنترل می‌شدند اما از ماه اکتبر به بعد، گزارشهای کامپوتری بدون دخالت انسان تهیه و منتشر می‌شوند.
ورد اسمیت هم مثل کویک‌بات عمل می‌کند: متن گزارش از پیش نوشته شده و فقط آمار و اطلاعات جدید به آن افزوده می‌شوند.
پرسشی که اکنون خیلی از اهالی رسانه‌ها را به خود مشغول کرده این است که آیا در آینده نزدیک ربات‌های هوشمند جای روزنامه‌نگاران و گزارشگران را خواهند گرفت؟
ربات نویسنده آسوشیتدپرس
کارشناسان معتقدند که تحولات در این زمینه قابل پیش‌بینی نیست، اما آنچه مسلم است این است که در آینده بخش زیادی از کارهای روزمره تحریریه‌ها را ربات‌ها به عهده می‌گیرند و روزنامه‌نگاران این امکان را می‌یابند که وقت خود را وقف پژوهش و تهیه گزارشهای موضعی کنند.
پروفسور مایکل وایت، متخصص کامپیوتر در دانشگاه اوهایو معتقد است که هیچ‌گاه نرم‌افزارها و ربات‌های هوشمند جای روزنامه‌نگاران را نخواهند گرفت. او گزارش درباره مربی یک تیم ورزشی را مثال می‌زند که با وجود اینکه مادرش را یک روز پیش از دست داده، تیم خود را به مقام قهرمانی می‌رساند. وایت معقتد است که هیچ رباتی قادر به تهیه گزارشی در این مورد نخواهد بود.
سمیه سیمین‌قد
انتهای پیام/
