تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی مقابل نهاد ریاست جمهوری

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دانشجویان دانشگاه منحل‌شده علوم اقتصادی در اعتراض به عدم پاسخگویی مسئولان فعلی و گذشته دانشگاه به درخواست‌ها و سوالات آن‌ها درباره علت و چرایی ادغام دانشگاه علوم اقتصادی با دانشگاه خوارزمی و همچنین ابهامات موجود در خصوص این ادغام دیروز همزمان با جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی در مقابل دفتر ریاست جمهوری تجمع کردند.

دانشگاه علوم اقتصادی در ایام عید و زمانی که دانشجویان در تعطیلات نوروز به سر می‌بردند با دانشگاه خوارزمی ادغام و سر در و تابلوی دانشگاه علوم اقتصادی به دانشگاه خوارزمی تغییر نام یافت. آنچه در ادامه می‌خوانید گزارش میدانی آنا از اعتراض دیروز دانشجویان این دانشگاه ادغام‌شده است

مدرک دانشگاه منحل شده به درد کسی نمی‌خورد

قرارشان راس ساعت چهار است، چند دقیقه قبل از ساعت چهار می‌شود حضور پراکنده آنها را احساس کرد، پیش از گیت اول در پارک خیابان پاستور نشسته‌اند و با هم صحبت می‌کنند، با احتیاز به آن‌ها نزدیک می‌شوم و می‌خواهم از شرایطشان سئوال کنم. نسبت به روزهای اول اعتراضشان محتاط‌تر شده‌اند. یکی از پسر‌ها که انگار نقش لیدر جمع را دارد به آنها می‌گوید: «در دسته‌های چند نفری بدون اینکه شلوغ کنید و نظم خیابان را بر هم بزنید از گیت اول وارد شوید و به دفتر نهاد بروید و آنجا در حیاط بنشینید تا جلسه تمام شود.»

خودمان را معرفی می‌کنیم و از آن‌ها درباره ماجراهای دنباله دار دانشگاه خوارزمی و علوم اقتصادی سئوال می‌کنیم.

خودش را مهرداد معرفی می‌کند و می‌گوید: «وقتی وزارت علوم هیچ کمکی به ما نکرد تصمیم گرفتیم اعتراضمان را به گوش رئیس‌جمهوری برسانیم. حالا برای دلخوشی ما گفته‌اند اگر کسی بخواهد می‌تواند مدرک پایان تحصیل‌اش را با مهر دانشگاه علوم اقتصادی تحویل بگیرد. من می‌خواهم بدانم مهر و مدرک دانشگاه تعطیل شده چه دردی از ما دوا می‌کند. ادغامی که صورت گرفته اصلا منطقی نیست.

تراز دانشگاه خوارزمی پایین‌تر از دانشگاه علوم اقتصادی است. حرف بچه‌ها این است اگر قرار است دانشگاه تعطیل شود مدرک دانشگاه منحل شده به درد ما نمی‌خورد. به عبارت دیگر یک معامله‌ای بین دانشجویی که آمده انتخاب رشته کرده و وزارت علوم صورت گرفته و حالا وزارت علوم آمده این معامله را فسخ کرده است. مسئولان دانشگاه ما هم‌‌ همان حرف‌های تکراری همیشه را تحویلمان می‌دهند. مشکل ما با کل هدف‌گذاری این قضیه است، اگر قرار بر ادغام است و می‌خواهند معامله را از سمت یک طرف معامله فسخ کنند، اصولا باید سمت دیگر راضی باشند. الان سمت دیگر این معامله اصلا راضی نیست. فکر کنید دانشگاه شریف را با دانشگاهی غیرانتفاعی ادغام کنند. سطح علمی دانشگاه علوم اقتصادی بالا‌تر از دانشگاه خوارزمی بوده و این اصلا عادلانه نیست. »

از مهرداد می‌پرسیم که فکر می‌کند آخر این داستان چه خواهد شد و او می‌گوید: «گویا بندی در مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی وجود دارد که شورای موسسات این طرح را باید به هیئت امنا پیشنهاد بدهند و بعد از تصویب هیئت امنا این اتفاق بیفتد اما آن طور هم که با هیئت امنا صحبت کرده‌ایم، اصلا جلسه هیئت امنا تشکیل نشده بوده است و فقط توافقی بین سرپرست دانشگاه علوم اقتصادی و سرپرست دانشگاه خوارزمی بوده و نظر کسی هم برایشان مهم نبوده...»

کسی صدای ما را نشنید

حالا از گیت اول گذشته‌اند و به دفتر نهاد رسیده‌اند. دست نوشته‌های اعتراضی خود را که رویش نوشته‌هایی مثل نه به خوارزمی دیده می‌شود بالای سر گرفته‌اند. رسول یکی دیگر از دانشجویان معترض به این قضیه می‌گوید: «ما وقتی فهمیدیم وزارت علوم ارزشی برای ما قائل نیست، به اینجا آمدیم. از کانالی متوجه شدیم که امروز جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار می‌شود. روز دوشنبه دکتر حسینی رئیس کل دفتر گسترش وزارت علوم ما با صحبت کرد و می‌خواست ما را قانع کند و رویکردش اصلا ارائه راهکار نبود. ما هم قانع نشدیم و در آخر گفتند این مصوبه لغو نخواهد شد و وزارت علوم هم کاری برای شما نخواهد کرد. ما به اینجا آمدیم تا بعد از جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی دکتر عارف را ببینیم. چون ایشان روز اول این مصوبه حدود ۱۰ سال پیش امضا کرده‌اند. ما اینجا آمده‌ایم تا ببینیم اصلا مسئولی هست تا صدای ما را بشنود، چون انگار ظاهرا دست ما به جایی بند نیست و از خود مسئولین دانشگاه هم قطع امید کرده‌ایم. قرار شده در سکوت اینجا بایستیم و بگوییم که فقط به این ادغام اعتراض داریم.»

پس از اتمام جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی و صحبت دانشجویان با مسئولین قرار شد آن‌ها منتظر خبر باشند. هرچند به نظر می‌شود هیچ امیدی به ایجاد اتفاق امیدوار کننده‌ای برای برگشت این دانشجویان به دانشکده خودشان یعنی دانشگاه علوم اقتصادی وجود ندارد.

دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی از ۱۶ فروردین هنوز سر کلاس حاضر نشده‌اند و تصمیم دارند تا تحقق خواسته‌شان هم سرکلاس نشوند. انگار این تنها اهرم فشار باقی مانده برای آن‌ها است.