سیاه‌چاله‌ها؛ در مخفی به آن سوی دنیا
محققان ادعا می‌کنند که ممکن است سیاه چاله‌ها در پشتی به سوی نقاط جهان باشند.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از دیلی‌میل، در اعماق یک سیاه‌چاله ناحیه‌ای قرار دارد که با عنوان «امواج گرانشی» شناخته می‌شود؛ جایی که فضا-زمان به سمت بی‌نهایت کمانه می‌زند. هیچ گونه ماده‌ای وجود ندارد که از میان سیاه‌چاله بگذرد و جان سالم به در ببرد. حداقل این چیزی بود که محققان تا پیش از این باور داشتند اتفاق می‌افتد. اما حالا آنها براساس نتایج مطالعه جدیدی اعلام کردند، این امکان وجود دارد که یک راه خروجی در میان یک کرم‌چاله در مرکز یک سیاه‌چاله وجود داشته باشد که همانند «در پشتی» عمل کند.
طبق این نظریه، هر چیزی که از طریق سیاه‌چاله سفر کند، به شدت کشیده می‌شود یا به شکل مارپیچی درمی‌آید اما هنگامی که در قسمت متفاوتی از جهان پدیدار شود، دوباره به شکل اولیه خود بازمی‌گردد. فیزیکدانان از موسسه «فیزیک ذرات» تئوری جدیدی را ارائه داده‌اند که تکینگی را به عنوان یک نقص در ساختار هندسی فضا-زمان درنظر می‌گیرد.
برای آزمایش این ایده، دانشمندان روش غیرمعمولی را برگزیدند. آنها از ساختارهای هندسی مشابه به کریستالی از لایه‌های گرافن استفاده کردند که مطابقت بیشتری با فعالیت‌های داخلی یک سیاه‌چاله دارد. برای این پژوهش، تیم تحقیقاتی بر نوعی از سیاه‌چاله‌ها تمرکز کردند که بی‌حرکت و دارای بار الکتریکی هستند.
گونزالو اولمو، یک محقق از دانشگاه والنسیا، در این باره می‌گوید: «سیاه‌چاله‌ها یک آزمایشگاه نظری برای امتحان کردن ایده‌های نوین درباره گرانش هستند. همان‌طور که کریستال‌ها دارای نقص در ساختار میکروسکوپی خود هستند، منطقه مرکزی یک سیاه‌چاله نیز می‌تواند به عنوان یک ناهنجاری در فضا-زمان تفسیر شود که برای ترسیم دقیق آنها نیاز به عناصر هندسی جدید دارد. ما تمام گزینه‌های ممکن را با الهام از حقایق مشاهده‌شده در طبیعت بررسی کردیم».
محققان با تجزیه و تحلیل هندسه‌های جدید موفق به کشف نقطه مرکزی با سطحی کروی کوچک شدند که تجسمی از یک کرم‌چاله در قلب یک سیاه‌چاله است.
اولمو ادامه می‌دهد: «تئوری ما به صورت طبیعی از مشکلات متعددی در زمینه تعبیرات سیاهچالههای دارای بار الکتریکی گره‌گشایی می‌کند. در وهله اول، ما مشکل تکینگی را حل کردیم چراکه دری در مرکز سیاه‌چاله، همان کرم‌چاله، وجود دارد که فضا و زمان از طریق آن قادر به ادامه یافتن هستند».
این معادله نشان می‌دهد که یک کرم‌چاله در مرکز سیاه‌چاله، کوچک‌تر از یک هسته اتمی است اما اندازه آن به نسبت شارژ ذخیره‌شده درون سیاه‌چاله افزایش می‌یابد. اگر هر ماده‌ای از میان آن بگذرد، به شدت کشیده خواهد شد تا امکان ورود به کرم‌چاله را پیدا کند. سپس، وقتی که از طرف دیگر بیرون بیاید، به شکل فشرده خواهد بود.
در حالی که بعید به نظر می‌رسد که یک انسان از این فرآیند جان سالم به در ببرد، به گفته محققان برخلاف آنچه نا پیش از این گمان می‌رفت درست باشد، ماده داخل سیاه‌چاله برای همیشه از دست نمی‌رود و در عوض در نقطه دیگری از جهان خارج می‌شود.
پژوهشگران افزودند، برای تولید کرم‌چاله، نیازی به هیچ انرژی خارجی نیست؛ برخلاف آنچه در نظریه گرانش اینیشتین گفته شده است. آنها می‌گویند: «در نظریه ما، کرم‌چاله از مواد و انرژی معمولی مانند یک میدان الکتریکی پدید می‌آید».
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
