رگههای مریخ از تبخیر دریاچههای باستانی روی آن به وجود آمدهاند
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از upi، همانطور که مواد معدنی در آبهای زیرزمینی روی کره زمین وجود دارد، دانشمندان معتقدند که آب رسوبات خود را روی خلیج «یلونایف» (Yellowknife) در دهانه «گیل» مریخ به جا گذاشته است.
هرچند که دانشمندان میگویند که آبی که روی مریخ وجود دارد، به ذائقه انسان بسیار نفرتانگیز است، ترکیب آن به گونهای است که اجازه حیات روی این سیاره را میدهد.
آشوین واساوادا، دانشمندان پروژه کاوشگر «کنجکاوی» ناسا در این مورد میگوید: «تمامی تصاویر و تحلیلهای ما شواهد دیگری را به دست داده است که نشاندهنده تاریخ طولانی مدت و تعدد اتفاقاتی است که برای آب در دهانه گیل رخ داده است».
وی میافزاید: «نسلهای متعددی از آب، که هر کدام ترکیبات شیمیایی خاص خود را داشتهاند، در زمانهای مختلف روی این دهانه جریان داشتهاند».
دانشمندان همچنین آبهایی را که در دهانه گیل جریان داشته با جریاناتی که برای شهابسنگهای مریخی مدلسازی شده است، مقایسه کردند و همچنین سنگهای این قسمت را به وسیله کاوشگرهای مریخ تحلیل کردند و با سطح زمین و آبهای روی سطح زمین مقایسه کردند.
آنها دریافتند که رسوبات روی این دهانه، مملو از مقدار بسیاری سدیوم، پتاسیوم و سیلیکون و مقدار کمی منیزیوم، آهن و آلومینیوم است و سطح PH قلیایی آن طبیعی دارد.
رگههای روی مریخ در بخش خلیج «یلونایف» در دهانه «گیل» زمانی محل جریان آبی بوده است که با استانداردهای زمینی این منطقه را قابل سکونت میکرد
دانشمندان میگویند که این یافتهها، تصویر روشنتری از تاریخچه آب روی مریخ را به دست میدهد و همچنین نشان میدهد که آبهای زیرزمینی در مریخ ممکن است با استانداردهای زمینی «قابل سکونت» بودن آن را ثابت کند.
جان بریج، پروفسور دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه «لیسستر» نیز میگوید: « مزه آب زیرزمینی مریخ خیلی ناخوشایند خواهد بود زیرا به طور مثال، میزان سولفات و سدیوم آن 20 برابر آبهای معدنی است که در بطریهای آب آشامیدنی وجود دارد».
با این حال، دکتر شونزر، محقق زیستشناس، معتقد است که میکروبهایی روی زمین وجود دارند که در مایعات حاوی آهن و سولفور زندگی میکنند زیرا میتوانند از این دو فاکتور برای به دست آوردن انرژی استفاده کنند. بنابراین، مساله کشف قابلیت سکونت دهانه گیل مریخ از روی مزه آب روی آن بسیار هیجانانگیز است زیرا وجود میکروب یعنی حیات!
مترجم: نسترن صائبی
انتهای پیام/