قانون اساسی درباره اختیارات رئیس‌جمهوری کلی گویی کرده است/ تمام رؤسای جمهور بعد از جنگ درباره اختیاراتشان با مشکلاتی روبه‌رو شدند

این استاد علوم سیاسی دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری آنا، درباره اختیارات رئیس‌جمهوری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اظهار کرد: آنچه در قانون اساسی آمده است و به عقیده من، یکی از بزرگترین مشکلات و معضلات این قانون به حساب می‌آید، کلی است؛ به این معنا که وارد مباحث چه باید کرد یا چگونگی آن نمی‎شود.

وی در این باره اضافه کرد: به عنوان مثال قانون اساسی می‎گوید رئیس جمهوری باید حُسن اجرای قانون اساسی را در نظر داشته باشد، اما قانون اساسی راه‌ها و چگونگی آن را مطرح نمی‌کند.

زیباکلام پرسید: اگر رئیس جمهوری احساس کرد که قانون اساسی مورد نقض قرار گرفت رئیس قوه‌ مجریه چه کاری یا اقداماتی را نسبت به آن باید انجام دهد؟ آیا باید به قوه قضائیه رجوع کند، این مسأله را باید به مجمع تشخیص مصلحت نظام بگوید یا اینکه خود مستقیماً در آن دخالت داشته باشد یا خیر؟

این استاد علوم سیاسی دانشگاه گفت: از یک سو قانون اساسی رئیس‌جمهوری را از طریق سوگند موظف به اجرای قانون اساسی می‌کند و از طرفی دیگر قانون اساسی هیچ سازوکاری را برای آن پیش‌بینی نکرده است. بنابراین همانطور که گفتم قانون اساسی در این باره به شکل کلی‌گویی رفتار کرده است، اما سازوکاری را برای آن روشن نکرده است تا رئیس‌جمهوری تکلیف خود را بهتر درک کند.

او با بیان اینکه «سازوکاری برای تصورات رئیس‌جمهوری درباره نقض قانون به طور واضح مشخص نشده است»، تأکید کرد: روز‌به‌روز نکات و مشکلاتی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی وجود دارد، خودش را بیشتر نشان می‌دهد.

زیباکلام تصریح کرد: بعد از جنگ تحمیلی تمام رؤسای‌جمهوری در ایران با چنین مشکلاتی مواجه شده‌اند. به عبارتی حسن روحانی، محمود احمدی‎نژاد، سیدمحمد خاتمی و حتی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی درباره اختیاراتشان در قانون اساسی با مشکلاتی روبه‌رو شدند. البته آقای هاشمی مشکلات و معضلاتی را که در قانون اساسی وجود داشت، ابراز نمی‌کرد.