ظرفیت تولید پیشرفته شرکت TSMC تا ۲۰۲۶ تکمیل شد

این موج عظیم سفارش‌ها مستقیماً از سوی شرکت‌های بزرگ دنیای فناوری می‌آید. رسانه‌های تایوانی تأیید می‌کنند که خطوط تولید این شرکت با ظرفیتی نزدیک به اشباع کامل در حال کار هستند و پیش‌بینی می‌شود این رقم در نیمه اول سال آینده به ۱۰۰ درصد برسد. چنین وضعیتی، دسترسی شرکت‌های کوچکتر به فناوری‌های ساخت روزآمد را دشوار می‌سازد.

فهرست مشتریان اصلی، غول‌هایی، چون اپل، انویدیا، کوالکام و AMD را شامل می‌شود که برای به حرکت درآوردن نسل بعدی محصولات خود، به این تراشه‌های پیچیده وابسته‌اند. به عنوان نمونه، تراشه‌های پرچمدار آینده اپل، یعنی A۱۹ و پردازنده‌های سری M۵، بر پایه فناوری ۳ نانومتری TSMC ساخته خواهند شد. به همین ترتیب، شرکت‌های مدیاتک و کوالکام نیز از همین فناوری برای پردازنده‌های موبایلی خود، از جمله تراشه Snapdragon X۲ Elite مخصوص کامپیوتر‌های شخصی، بهره می‌برند.

در قلب این تقاضای فزاینده، بازار رو به رشد شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی قرار دارد. TSMC وظیفه تولید تراشه‌های ۳ نانومتری نسل آینده انویدیا با نام Rubin و AMD با نام Instinct MI۳۵۵X را بر عهده گرفته است. تمرکز این سفارش‌های کلان از سوی چند شرکت محدود، به کمبود ویفر، یعنی ماده اولیه تولید تراشه، دامن زده و کار را برای سایر فعالان این صنعت سخت کرده است.

برای پاسخ به این شرایط، انتظار می‌رود TSMC دو اقدام اصلی را در دستور کار قرار دهد: افزایش قیمت خدمات تولید و تسریع برنامه‌های توسعه ظرفیت. بخش مهمی از سرمایه‌گذاری‌های جدید این شرکت احتمالاً صرف راه‌اندازی خط تولید پیشرفته N۳ در کارخانه آریزونای آمریکا خواهد شد؛ اقدامی پرهزینه که با اهداف راهبردی انجام می‌شود.

در حالی که نگاه‌ها به سوی فناوری‌های جدیدتر است، فرآیند ۵ نانومتری همچنان تقاضای بالایی دارد و به فشار کاری TSMC می‌افزاید. از سوی دیگر، گزارش‌ها نشان می‌دهد که اپل بخش بزرگی از ظرفیت تولید ۲ نانومتری این شرکت در آینده را نیز از هم‌اکنون رزرو کرده است. این برنامه‌ریزی بلندمدت و تهاجمی نشان می‌دهد که شرکت‌های بزرگ فناوری می‌خواهند با تأمین منابع خود برای سال‌های آینده، از تکرار بحران کمبود تراشه جلوگیری کنند.

این وضعیت، وابستگی شدید صنعت جهانی به کارخانه‌های TSMC در تایوان را بیش از هر زمان دیگری آشکار می‌کند. به همین دلیل، دولت آمریکا تلاش می‌کند تا ضمن اجرای برخی اقدامات مانند قلدری‌های تعرفه‌ای ترامپ، بخش بیشتری از ظرفیت تولید این شرکت را به خاک خود انتقال دهد  و از این طریق، ریسک‌های ژئوپلیتیکی پیش‌روی خود را کاهش دهد.