آمیختگی حقیقت و لاف‌زنی در هوش مصنوعی غالب شده است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، به نقل از روابط عمومی موسسه نشست تخصصی «هوش مصنوعی و آینده آموزش عالی در ایران؛ راهنمایی برای سیاستگذاران» در موسسه پژوهشی و برنامه ریزی آموزش عالی برگزار شد. 

برنامه‌ریزی آموزش عالی با موضوع «اجتماعی شدن علمی هوش مصنوعی و دانشگاه ایرانی تاملی در آینده» گفت: «دوگانه ها» مسئله بنده در هوش مصنوعی است، یعنی نمی‌توانم اینگونه فکر کنم که هوش مصنوعی همه چیز دان، بهترین استاد، محقق و یادگیرنده است. ما ایرانیان معمولا با تکنولوژی یا فن هراس بودیم و یا فن شیفته و اکنون در مورد هوش مصنوعی فن شیفتگی قائل است. فراستخواه افزودباید مراقب دو روی ژانوس تکنولوژی از جمله هوش مصنوعی باشیم. یعنی هوش مصنوعی نیز همانند انسان‌ها کارکرد‌ها و ناکرد‌هایی دارد. 

فراستخواه تصریح کرد: در داستان هوش مصنوعی حقیقت و لاف زنی به هم آمیخته است و درگیر دوگانه تکنیک و تفکر بوده و هستیم که هوش مصنوعی آن را تشدید کرده است و فن اندیشی کم و فن پریشی زیاد شده است.
 
استاد موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی ادامه داد: تکنولوژی به شکل اجتماعی ساخته می‌شود، ممکن است در ایران به شکلی و در کشور دیگر به شکلی دیگر ساخته شود. باید مراقب باشیم که در ایران هوش مصنوعی چگونه ساخته می‌شود؟ دومین فرض تاثیر تکنولوژی بر زندگی انسان است. صرفا ما نیستیم که با اشیاء فنی کار میکنیم. اشیاء هم با ما کار می کنند لذا هوش مصنوعی هم با انسان کار می‌کند و  تکنولوژی ارزش‌های زندگی و متافیزک ذهن را دگرگون می‌کند و دنیای گسترده‌ای را پدید می‌آورد که معلوم نیست چگونه است. 

فراستخواه گفت: صحبت من درمورد اجتماعی شدن تکنولوژی است، وی در تعریف اجتماعی شدن گفت: اجتماعی شدن این است فرزندان ما ارزشها را درونی سازی کنند. چند نهاد برای اجتماعی شدن وجود دارد مانند: خانواده، مدرسه و رسانه و نهاد‌های اجتماعی، یعنی ارزش‌های نگهدارنده جامعه در نسل‌های جدید درونی می‌شوند. اجتماعی شدن یکطرفه نیست و دوسویه است و دائما به روز می شود. وی در ادامه به ذکر مثالهایی تاریخی در مورد اجتماعی شدن تکنولوژی پرداخت و گفت تکنولوژی نیز می بایست اجتماعی شود.
فراستخواه ادامه داد: اجتماعی شدن علمی یعنی هرکسی و هرچیزی اعم استاد، دانشجو، تکنولوژی و هوش مصنوعی در بدو ورود به دانشگاه باید ارزشهای پویای علمی مانند: خرد انتقادی، آزادی آکادمیک، نگاه جهانی محلی، پرهیزاز جانبداری، پرسیدن از خود پرسش و ... را سرلوحه قرار دهند و بدانند که به دانشگاه آمده اند و اینجا کارخانه نیست. 

وی در تعریف علمی و آکادمیک هوش مصنوعی اظهار کرد: صنعت و بازار و زندگی روزمره با هوش مصنوعی کار می‌کنند، اما در دانشگاه فقط با هوش مصنوعی کار نمی‌کنند، بلکه به نقد آن هم می‌پردازند و با معرفت شناسی هوش مصنوعی نیز درگیر هستند.هوش مصنوعی برای دانشگاه هم راه حل است وهم مسأله و همزیستی خلاق وخودآگاه ومتأملانه با هوش مصنوعی نیاز است.

انتهای پیام/

نادیا عابد