«اسکارلت و آن شب بارانی»؛ نمایشی که از امید برای بیماران سرطانی می‌گوید

لیلا قربانی، بازیگر نمایش «اسکارلت و آن شب بارانی» در جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در گفت‌وگو با آنا گفت: این نمایش تولید مرکز امید حوزه هنری کودک و نوجوان است که به موضوعات و چالش‌های زندگی نوجوانانی که با بیماری سرطان روبه‌رو هستند، می‌پردازد.

وی به چگونگی ارتباط با مخاطب نوجوان، تاثیرگذاری شخصیت‌ها و نقش امید در زندگی کودکان بیمار اشاره کرد و گفت: این نمایش بر اساس نوشته اشمیت (اسکار و مامان صورتی) ساخته شده و به نمایشنامه تبدیل شده است. بدون شک این اثر توانسته است با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند. من خودم یک دختر نوجوان دارم و لحظات نمایش با اسکارلت برای من همواره یادآور چالش‌های حساس و شکننده نوجوانی بود. در این دوران، نوجوانان با تغییرات روحی و روانی روبه‌رو می‌شوند و از اوج امیدواری به ناامیدی می‌رسند. در نقش «مامان صورتی» تمام تلاش خود را کردم تا به اسکارلت امید بدهم و به او کمک کنم تا حتی در سخت‌ترین شرایط نیز از زندگی لذت ببرد.

قربانی اظهار داشت: نسل امروز، نسل نصیحت‌پذیری نیست؛ باید با آنها رفیق شد. «مامان صورتی» در این نمایش تلاش کرد که با اسکارلت رابطه‌ای دوستانه برقرار کند و او را به شکلی واقعی بفهمد. نوجوانان به ارتباطی نیاز دارند که در آن احساس کنند کسی به درونیاتشان توجه می‌کند. همین موضوع باعث شد که این نمایش بتواند مخاطب خود را به خوبی جذب کند.

وی اظهار داشت: بیماران سرطانی آگاه هستند که ممکن است عمر کوتاهی داشته باشند. اما چیزی که آنها را زنده نگه می‌دارد و به زندگی معنا می‌بخشد، امید است. در نمایش، مامان صورتی تلاش می‌کنم هر لحظه به اسکارلت امید ببخشم. این امیدواری به خانواده‌ها و تمام کسانی که با بیماران سرطانی در ارتباط هستند یادآور می‌شود که حتی در کوتاه‌ترین لحظات، زندگی باید معنا و ارزش خود را داشته باشد.

قربانی در پایان گفت: به‌ نظر من این نمایش تنها مخاطب نوجوان ندارد؛ والدین، معلمان، مربیان و همه کسانی که مسئولیت کودکان و نوجوانان را بر عهده دارند باید آن را ببینند. این نمایش نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با یک نوجوان رفاقت کرد و به او نزدیک شد.