جدیدترین فناوری خودتنظیم شونده برای درمان پارکینسون
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از IE ، اکنون، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) طرح درمانی ابتکاری جدیدی به نام «تحریک عمیق مغزی سازگار» (aDBS) برای بیماری پارکینسون ارائه کرده اند.
در این فناوری درمانی جدید، دستگاهی در مغز بیمار کاشته میشود که با فعالیت مغزی او هدایت میشود و میتواند راهی ثابت و پیشرفته برای درمان مبتلایان به بیماری پارکینسون ارائه کند.
این سیستم درمانی نوین که «حلقه بسته» نیز نامیده میشود، روشی کنونی درمان بیماری پارکینسون و سایر اختلالات مغزی را تقویت میکند و به طور قابل توجهی در کنترل علائم بیماری پارکینسون در مقایسه با درمانهای مرسوم تحریک مغزی موثرتر است.
تحریک عمیق مغزی سازگار با کمک به کنترل علائم باقیمانده و نه تشدید علائم دیگر، توانایی بهبود کیفیت زندگی برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را دارد.
به زبان ساده، در این روش یک دستگاه در مغز کاشته میشود که توسط فعالیت مغز تنظیم میشود تا درمان مستمر و شخصی سازی شده را ارائه داده و علائم را به طور موثرتری نسبت به روشهای تحریک عمیق مغزی رایج بهبود بخشد.
پژوهشگران در بخشی از این مطالعه، نخست چهار نفر را تحت درمان مرسوم تحریک عمیق مغزی قرار داده و سپس درمان تحریک عمیق مغزی سازگار را نیز همراه با روش نخست ادامه دادند.
آنها از هوش مصنوعی (AI) برای آموزش مدل تحریک عمیق مغزی سازگار استفاده کردند، که عمدتا زیرمجموعهای از هوش مصنوعی است که به تجزیه و تحلیل و یادگیری از الگوهای فعالیت مغزی شرکت کنندگان کمک میکند.
این الگوریتم به دستگاه قابل کاشت تحریک عمیق مغزی سازگار اجازه میدهد سیگنالهای مغزی خاص مرتبط با علائم پارکینسون را شناسایی و به سنجش سطح تحریک الکتریکی بلادرنگ کمک کند. این سنجش بلادرنگ به دانشمندان اجازه میدهد تا علائم بیماری پارکینسون را بهتر مدیریت کنند.
هوش مصنوعی پالایش مداوم پاسخها را بر اساس دادههای مداوم دریافتی از مغز امکان پذیر میسازد و یک رویکرد سفارشیتر را برای نیازهای بیمار ارائه میکند.
این قابلیت تطبیقی، تحریک عمیق مغزی سازگار را از تحریک عمیق مغزی رایج و معمولی متمایز میکند، که به طور خودکار بر اساس فعالیت مغزی بلادرنگ تنظیم نمیشود.
این مطالعه بالینی نشان داد درمان با تحریک عمیق مغزی سازگار در مقایسه با درمان مرسوم تحریک مغزی، پایدارترین علامت هر شرکت کننده را تقریبا ۵۰ درصد بهبود داده است.
نتایح این تحقیقات در نشریه Nature Medicine منتشر شده است.
انتهای پیام/