چت‌بات‌ها بدون عاطفه احساساتی می‌شوند!

خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ محبوبیت چت‌بات‌های هوش مصنوعی به عنوان منبع حمایت عاطفی در حال افزایش است و بسیاری از مردم برای دریافت خدمات راحت و ارزان در حوزه سلامت روان به این چت‌بات‌های روان‌درمانی مراجعه می‌کنند. حتی پزشکان از هوش مصنوعی برای کمک به ایجاد یادداشت‌های همدلانه تر برای بیماران استفاده می کنند. حال، این سوال مطرح است که آیا چت‌بات‌های هوش مصنوعی می‌توانند واقعاً همدلی واقعی داشته باشند؟ گزارش نیوساینتیست که خلاصه‌ای از آن را می خوانید به پاسخ این سؤال پرداخته است.

نویسنده این گزارش می‌نویسد: با گذشت صد روز از جنگ در غزه، خواندن اخبار برایم سخت‌تر می‌شد. شوهرم به من گفت شاید وقت آن رسیده که با یک درمانگر صحبت کنم. در عوض، در یک صبح سرد زمستانی، پس از خواندن ماجرای دیگری از تراژدی انسانی در غزه، اشک‌هایم را پاک کردم و به هوش مصنوعی روی آوردم.

در چت جی‌پی‌تی تایپ کردم: «من از وضعیت جهان بسیار ناراحتم.» و قبل از ارائه فهرستی از توصیه‌های عمل‌گرایانه، پاسخ داد: «کاملاً قابل درک است که مستأصل باشید.» سپس توصیه کرد: «کمتر در معرض اخبار رسانه‌ها باش، مثبت‌اندیش باش و خودمراقبتی کن!»‌

می‌دانستم که انجام چنین کار‌های مفید بود، اما چت را بستم، چون در آن لحظه، احساس خوبی نداشتم.

همدلی مفهوم پیچیده‌ای است که تعریف استاندارد ندارد، اما تقریباً همه چارچوب‌های همدلی دارای ابعاد خاصی هستند. فرد همدل ابتدا باید بتواند تشخیص دهد که طرف مقابل چه احساسی دارد، تحت تأثیر آن احساسات قرار گیرد، تا حدی آنها را خودش احساس کند، بین خود و طرف مقابل تفاوت قائل شود، احساسات طرف مقابل را در حالی که به او تعلق ندارد درک کند و درباره تجربه فرد مقابل خیالپردازی کند.

چت‌بات‌های مجهز به هوش مصنوعی پیشرفت‌هایی در توانایی درک احساسات انسانی داشته‌اند، اما هنوز از بسیاری جهات کوتاهی می‌کنند. همدلی، موضوعی بینِ فردی است و نیاز به سرنخ‌ها و بازخورد‌های مداوم دارد تا پاسخ فرد همدلی‌کننده را تقویت کند. همچنین نیاز به درجاتی از آگاهی شهودی از یک فرد و موقعیت او دارد. مدل‌های فعلی هوش مصنوعی هنوز به چنین درک دقیقی نرسیده‌اند و مهم‌تر از همه، آنها احساساتی ندارند که بخواهند آن را به شخصی که با او در تعامل هستند نشان دهند. آنها فقط می‌توانند زبانی تولید کنند که همدلی واقعی را تقلید می‌کند.

در نتیجه، برخی از مردم نگران عواقب رفتار کسانی هستند که جویای حمایت عاطفی از مدل‌های ماشینی هستند؛ دستگاه‌هایی که فقط می‌توانند وانمود کنند که به آدم‌ها اهمیت می‌دهند.

نگرانی‌هایی وجود دارد که ظهور چت‌بات‌های هوش مصنوعی ممکن است نحوه درک ما از همدلی و تعامل با یکدیگر را تغییر دهد. با این حال، برخی کارشناسان استدلال می‌کنند که هوش مصنوعی، بدون موانعی، چون خجالت یا فرسودگی شغلی، می‌تواند همدلی را آشکارتر از انسان‌ها ابراز کند.

در نتیجه، شاید چت‌بات‌های هوش مصنوعی منبع خوب و ارزانی برای حمایت عاطفی باشند، اما نمی‌توانند جایگزین لمس انسانی و همدلی واقعی ناشی از تعامل انسانی شوند. در عوض، آنها باید به عنوان مکمل، و نه به جای حمایت عاطفی انسان، استفاده شوند.

انتهای پیام/

نازنین احسانی طباطبایی