آیا عمل پیوند می‌تواند یک صخره مرجانی در حال احتضار را نجات دهد؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیچر، سال‌هاست مرجان‌های دریای کارائیب در سراشیبی زوال افتاده‌اند و موج گرمای ویرانگر تابستان گذشته وضعیت شان را وخیم‌تر کرد.

اما اکنون محققان برای معکوس کردن این روند و احیای پوشش مرجانی دریای کارائیب، به سراغ راه‌حلی رفته‌اند که زمانی در باورشان هم نمی‌گنجید.

این راه‌حل شامل فراموش کردن ایده احیای گونه‌های بومی کارائیب و در مقابل، پیوند آن‌ها با مرجان‌های سخت‌تری است که بومی سایر اقیانوس‌های جهان هستند.

این بلندپروازی می‌تواند چهره منطقه را برای همیشه تغییر دهد حال‌آنکه ارزیابی امکان تحقق چنین ایده‌ای با توجه به اینکه پای بقای پوشش مرجانی منطقه در میان است، اهمیت بسیاری دارد.

بررسی و اجرای طرح پیوند مرجانی ده‌ها سال طول می‌کشد و هر سال که می‌گذرد، آب‌سنگ‌های مرجانی بیش از پیش در معرض سفیدشدگی، ویرانی و زوال قرار می‌گیرند و به این ترتیب، زیرساخت صخره‌ای که مرجان‌های غیربومی روی آن پیوند می‌خورد هم تخریب می‌شود.

علاوه بر کمک به مقابله با فرسایش ساحلی، تپه‌های مرجانی پناهگاهی حیاتی برای ماهی‌های جوان فراهم می‌کنند. اما مرجان‌های دریای کارائیب به دلیل تغییرات آب و هوایی، بیماری و آلودگی ویران شده‌اند. طبق برخی برآوردها، طی دو دهه گذشته، در برخی مناطق کارائیب، مرجان‌ها تا بیش از ۸۰ درصد تحلیل رفته‌اند و تحمل موج گرمای تابستان امسال را ندارند.

اما برخلاف آنچه در کارائیب شاهد هستیم، در منطقه ایندوپاسیفیک، رشد و شکوفایی مرجان‌ها همچنان پررونق است و لارو‌ها ظرفیت تبدیل شدن به پولیپ و در نهایت ایجاد کلونی را دارند.

اکنون، شاید زمان آن رسیده که تحقیق درباره امکان انتقال و پیوند گونه‌های مرجانی ایندوپاسیفیک به کلونی‌های مرجانی کارائیب، شکل جدی‌تری به خود بگیرد.