آیا تزریق گوگرد به هوا مانع آب‌شدن یخ‌های قطبی می‌شود؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سایتک دیلی محققان مطالعه ای با هدف چگونگی تأثیر مهندسی آب و هوا بر قطب جنوب انجام دادند که نشان داد زنگ خطر در مورد احتمال افزایش سرعت از بین رفتن یخ در غرب قطب جنوب در این قرن زده شده است.

پل گادارد « Paul Goddard» استادیار دانشگاه ایندیانا و از مجریان این پژوهش می‌گوید: حتی اگر جهان به هدف بلندپروازانه محدودکردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن برسد (که در مسیر تحقق آن نیستیم)، شاهد افزایش قابل توجه سطح دریا خواهیم بود.

به گفته وی، کاوش در راه‌‌هایی برای انعکاس نور خورشید به فضا قبل از جذب در سیستم آب و هوایی زمین می‌ تواند به ما کمک کند تا برای رسیدگی به تغییرات آب و هوایی و اجتناب یا به تأخیرانداختن نقاط اوج آب‌ و هوا، مانند فروپاشی صفحه یخی غرب قطب جنوب، زمان بیشتری بخریم.

محققان تجمع خالص یخ در قطب جنوب را برای سناریوهای چندگانه «تزریق آئروسل استراتوسفر» (SAI)  و یک سناریوی انتشار متوسط بدون SAI با سطوح تاریخی بین سال‌های 1990-2009 مقایسه کردند.

رنگ آبی نشان دهنده افزایش خالص در تجمع یخ است، در حالی که قرمز نشان دهنده از دست دادن خالص است. نقاط کوچک مناطقی را نشان می دهد که هیچ تغییر قابل توجهی در آنها پیش بینی نشده است. دوره زمانی مقایسه برای سناریوهای SAI و سناریوی انتشار متوسط، 2050-2069 است.

تزریق آئروسل استراتوسفر

این مطالعه شکلی از مهندسی آب و هوا به نام تزریق ایروسل استراتوسفر را مورد بررسی قرار داد که در آن مقادیر زیادی از قطرات ریز گوگرد توسط ناوگان هواپیما به عنوان یک روش پیشنهادی برای کنترل دمای جهانی به استراتوسفر رها می‌شوند.

یک آتشفشان بزرگ مقادیر زیادی ذرات را به اتمسفر فوقانی پرتاب کرده و یک اثر خنک کننده را ایجاد می کند که می تواند از ماه ها تا سال ها ادامه یابد.

10 سال از گرم ترین سال های ثبت شده در 14 سال گذشته رخ داده است. این شامل سال 2023 می شود که در مسیر جایگزینی سال 2016 به عنوان گرم ترین سال ثبت شده در تاریخ محسوب شده است. افزایش دمای کره زمین با امواج گرمای بی سابقه، آتش سوزی‌های جنگلی، سیل ناگهانی و سایر اثرات مرتبط با آب و هوا در سراسر جهان همزمان شده است.

پژوهشگران دانشگاه ایندیانا، در مطالعه خود از رایانه‌های قدرتمند و مدل‌ های آب و هوای جهانی برای شبیه ‌سازی سناریوهای مختلف تزریق ایروسل در استراتوسفر استفاده کردند و راهبرد خنک‌ سازی را با بیشترین ظرفیت برای کاهش ریزش یخ قطب جنوب شناسایی کردند.

گادارد معتقد است: محلی که ذرات معلق در هوا، رها می شود بسیار مهم است و می ‌تواند بر آب و هوا تأثیر متفاوتی بگذارد. در این مورد، دریافتیم رها سازی ذرات معلق در هوا در عرض های جغرافیایی چندگانه در مناطق استوایی و نیمه گرمسیری، با نسبت بیشتری در نیمکره جنوبی، بهترین راهبرد برای حفظ یخ های خشکی در قطب جنوب است صفحات یخی را از آب های گرم اقیانوسی دور نگه می دارد.

گدارد گفت: اگر قرار است آب و هوا را مهندسی کنیم، نحوه انجام آن واقعا مهم است. برای مثال، برخی از خطرات مربوط به تزریق ایروسل استراتوسفری، شامل تغییرات در الگوهای بارش منطقه‌ ای و احتمال «شوک پایانی»، بازگشت سریع دمای جهانی به سطوح پیش از تزریق ایروسل‌ های استراتوسفری در صورت قطع تزریق چندین دهه ای است.

محققان می گویند مطالعه آنها به مجموعه ای از دانش در حال گسترش در مورد مزایا و معایب خنک کردن عمدی سیاره می افزاید؛ مفهومی که با برجسته تر شدن تأثیرات تغییرات آب و هوایی به طور گسترده تر مورد بحث قرار می گیرد.

آن‌ها معتقدند: اگر جامعه تصمیم بگیرد که می‌خواهد روزی مهندسی زمین انجام دهد، باید بهتر بفهمد چه چیزی می‌ داند و چه چیزی نمی‌داند. ما شروع به پر کردن برخی از این شکاف‌های دانش در مورد خطرات و اثرات منطقه ‌ای مدیریت تابش خورشیدی کرده ‌ایم، اما قبل از اینکه کسی بتواند بگوید آیا این ایده خوبی است که واقعاً با آن پیش برویم، تحقیقات بیشتری باید انجام شود. این به همان اندازه برای قطب جنوب صادق است که برای بقیه سیاره.

نتایج این تحقیقات در نشریه «تحقیقات ژئوفیزیکی: اتمسفرها» منتشر شده است.