نجاتشناسی قرآنی با نگاهی به اندیشههای سنایی، عطار و مولانا
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در این کارگاه آموزشی دکتر سجاد واعظی دین پژوه، مفسر و حافظ کل قرآن کریم به تبیین اندیشههای شاعران عرفانی و رابطه آنها با مفاهیم قرآن پرداخت و گفت: «عرفان در ایران و در خراسان از زهد به عشق تبدیل شده است و سیر الی الله را طی میکند و به قول عرفا بازگشت قطره به دریاست همانطور که در قرآن آمده که بازگشت همه به سوی خداست.»
واعظی به ریشهیابی مکتبهای عرفانی پرداخت و اضافه کرد: «عرفان اسلامی دارای دو شاخه عرفان خراسان و عرفان اندلس است و مکتب بغداد در مقابل مکتب خراسان کمرنگتر است و در آن دوران به دلیل معروفیت مکتب خراسان زاهدان و عارفان بیشتر به سمت این مکتب گرویده میشدند که مولانا یکی از بزرگان این مکتب است.»
وی با توجه به سبک زندگی شاعران عرفانی افزود: «نخستین بار اندیشههای عرفانی در اشعار سنایی جان گرفت و پس از آن مولانا اندیشههای عرفانی را به اوج رساند و مولانا چنان غرق در عرفان بود که فصل آخر کتاب خود را ناتمام گذاشت چرا که در آن زمان در تفکر عزلتنشینی بود.»
واعظی وجود عارفان شاعر در آن زمان را موجب رشد معنویت در جامعه خود دانست و بیان کرد: «خودشناسی مقدمه خداشناسی است، همانطور که در عرفان میگویند از خد فرار کنید یعنی از نفس خود و هوای نفسانی و شهوانی خود دوری کنید تا بتوانید به خدا نزدیکتر شوید و همانگونه که عرفا صفتهای انسانی را از خود جدا کرده و به جای آن صفات الهی در خود میپرورانیدند.»
انتهای پیام/