فریاد اعتراض یک بازیگر تئاتر بر تماشاگر به خاطر زنگ تلفن همراه

اجرای شامگاه گذشته (19 اردیبهشت)این نمایش پس از تذکر همیشگی قبل اجرا برای خاموش کردن تلفن‌های همراه با صداهایی همراه بود که ابتدا به نظر می‌رسید بخشی از کار است اما هرچه زمان گذشت صدای بلند افرادی که در کافه بیرون سالن بودند هم به آن اضافه شد و این صداها آنقدر ادامه یافت که استفاده یکی از تماشاگران از موبایلش، کاسه صبر بازیگر مرد نمایش را لبریز و او را وادار به گفتن این جمله کرد که، «خانم شما نمی‌دانید باید در سالن تئاتر موبایلتان را خاموش کنید؟!»

این بازیگر که با فریاد و عصبانیت جملات خود را ادا می‌کرد برای اینکه تماشاگران را متوجه کند که کاملا جدی است، به صداهای مزاحم بیرون از سالن اشاره کرد و گفت: این ها جزو نقشم نیست! من وحید رهبانی هستم که اینها را می‌گویم چون صدای بنایی و حرف زدن بلند آدمهایی که بیرون هستند، تمرکز را به هم می‌زند.

رهبانی که مترجم نمایش «بازی یالتا» هم است، پس از ثانیه‌هایی کوتاه سکوت، بازی خود را از سر گرفت و نمایش ادامه پیدا کرد.

از آنجایی که این نمایش دیالوگ محور است و دو بازیگر اصلی در چند نوبت برای دقایقی مونولوگ‌هایی را باید بگویند، کاملا انتظار به جایی است که برای حفظ تمرکز، اطرافشان سکوت باشد این در حالی است که از همان دقایق ابتدایی شروع نمایش صداهای خارج از سالن آنقدر واضح و بلند بود که تمرکز تماشاگران برای شنیدن را نیز به هم می‌ریخت.

البته این را هم باید یاداور شد که آکوستیک نبودن سالن‌ها فقط مشکل سالن «کنش معاصر »نیست و اگر در سالن‌های دیگر هم به تماشای تئاتر بنشینید حتما از شنیدن صدای تلفن، اذان مسجد، حرف زدن‌های بیرون از سالن و ... بهره‌مند می‌شوید.

با این حال پس از پایان نمایش «بازی یالتا» وحید رهبانی ضمن عذرخواهی از عصبانی شدندش در حین اجرا گفت: در سال 2016 می‌بینیم تماشاگرانی هستند که در تئاتر موبایلشان روشن است. اینجا صدای آدم‌هایی که بیرون بلند حرف می‌زنند و بنایی‌ای که آن بالا انجام می‌شود تمرکز ما را که مونولوگ‌های دو صفحه‌ای داریم برهم می‌زند.

او سپس با کنایه، بابت اجرای نمایش از تماشاگران، آن‌هایی که مشغول بنایی یا صحبت در بیرون از سالن بودند عذرخواهی کرد.