فضاپیمای رکورد شکن لوسی یک هدف سیارکی جدید دارد

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، فضاپیمای لوسی ناسا یک برخورد سیارکی دیگر را به سفر ۴ میلیارد مایلی خود اضافه خواهد کرد. در ۱ نوامبر ۲۰۲۳، لوسی برای انجام آزمایش مهندسی سیستم ناوبری نوآورانه ردیابی سیارک فضاپیما، نمای نزدیک از یک سیارک کوچک کمربند اصلی را دریافت خواهد کرد.

ماموریت لوسی با برنامه ریزی برای بازدید از ۹ سیارک در طول تور ۱۲ ساله خود از سیارک‌های تروجان مشتری، که در فاصله‌ای مشابه مشتری به دور خورشید می‌چرخند، در حال شکستن رکورد‌ها است. در اصل، لوسی تا سال ۲۰۲۵ برنامه ریزی نشده بود که از هیچ سیارکی نمای نزدیک داشته باشد، زمانی که در کنار سیارک کمربند اصلی (۵۲۲۴۶) دونالدجوهانسون پرواز کند. با این حال، تیم لوسی یک سیارک کوچک، هنوز نامشخص در کمربند اصلی داخلی، با نام (۱۵۲۸۳۰) ۱۹۹۹ VD۵۷، به عنوان یک هدف جدید و مفید بالقوه برای فضاپیمای لوسی شناسایی کردند.

رافائل مارشال، همکار لوسی در رصدخانه نیس در فرانسه، که سیارک ۱۹۹۹ VD۵۷ را به عنوان یک شی مورد توجه لوسی شناسایی کرد، گفت: میلیون‌ها سیارک در کمربند اصلی سیارک‌ها وجود دارد. من ۵۰۰۰۰۰ سیارک با مدار‌های کاملاً مشخص را انتخاب کردم تا ببینم آیا لوسی ممکن است به اندازه کافی نزدیک باشد تا به هر یک از آنها، حتی از راه دور، به خوبی نگاه کند. این سیارک واقعاً برجسته بود.

مسیر لوسی همانطور که در ابتدا طراحی شده بود، آن را به ۴۰۰۰۰ مایلی از سیارک می‌رساند، حداقل سه برابر نزدیکتر از نزدیکترین سیارک بعدی.

همانطور که فضاپیمای ناسا لوسی در پاییز ۲۰۲۳ از لبه داخلی کمربند اصلی سیارک‌ها عبور می‌کند، این فضاپیما در کنار سیارک کوچک، هنوز نامشخص (۱۵۲۸۳۰) ۱۹۹۹ VD۵۷ پرواز خواهد کرد. این تصویر نمایی از منظومه شمسی را از بالا به پایین نشان می‌دهد که مسیر فضاپیما را کمی قبل از برخورد در ۱ نوامبر نشان می‌دهد. منبع: مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا

تیم لوسی متوجه شد که با اضافه کردن یک مانور کوچک، فضاپیما می‌تواند نگاه دقیق‌تری به این سیارک داشته باشد. بنابراین، در ۲۴ ژانویه، تیم رسماً آن را به عنوان آزمایش مهندسی سیستم ردیابی ترمینال پیشگام فضاپیما به تور لوسی اضافه کرد. این سیستم جدید یک مشکل طولانی مدت را برای ماموریت‌های پروازی حل می‌کند: در طول نزدیک شدن یک فضاپیما به یک سیارک، تعیین دقیق فاصله فضاپیما از سیارک، و دقیقاً به کدام سمت جهت گرفتن دوربین‌ها بسیار دشوار است.

هال لویسون، محقق اصلی لوسی از جنوب غربی، گفت: در گذشته، بیشتر مأموریت‌های پروازی با گرفتن تصاویر زیادی از منطقه‌ای که ممکن است سیارک در آن قرار داشته باشد، این عدم قطعیت را توجیه می‌کردند، یعنی راندمان پایین و تصاویر زیادی از فضای خالی.

لوسی اولین ماموریت پروازی خواهد بود که از این سیستم ابتکاری و پیچیده برای ردیابی خودکار سیارک در طول برخورد استفاده می‌کند. این سیستم جدید به تیم اجازه می‌دهد تا تصاویر بیشتری از هدف بگیرد.

به نظر می‌رسد که ۱۹۹۹ VD۵۷ یک فرصت عالی برای اعتبار بخشیدن به این رویه هرگز قبل از پرواز فراهم می‌کند. هندسه این برخورد - به ویژه زاویه نزدیک شدن فضاپیما به سیارک نسبت به خورشید - بسیار شبیه به برخورد سیارک تروجان برنامه ریزی شده ماموریت است. این به تیم اجازه می‌دهد تا در شرایط مشابه، قبل از اهداف علمی اصلی فضاپیما، تمرین لباس را انجام دهد.

این سیارک قبلاً به عنوان هدف شناسایی نشده بود، زیرا بسیار کوچک است. در واقع، ۱۹۹۹ VD۵۷، که اندازه آن تنها ۰.۴ مایل (۷۰۰ متر) تخمین زده می‌شود، کوچکترین سیارک کمربند اصلی است که تا به حال توسط یک فضاپیما بازدید شده است.

این سیارک از نظر اندازه بسیار شبیه به سیارک‌های نزدیک به زمین است که توسط ماموریت‌های اخیر ناسا OSIRIS-REx و DART بازدید شده اند تا سیارک‌های کمربند اصلی که قبلاً بازدید شده بود.

تیم لوسی مجموعه‌ای از مانور‌ها را از اوایل ماه مه ۲۰۲۳ برای قرار دادن فضاپیما در مسیری که تقریباً از ۲۸۰ مایل (۴۵۰ کیلومتر) از این سیارک کوچک عبور می‌کند، انجام خواهد داد.