آیا دنیای نوجوانان مجازی شده است؟/ راهکار مدیریت چالش حقیقت و مجازی

به گزارش خبرگزاری آنا، زهرا اردشیری: بازی‌های رایانه‌ای، خیلی هیجان انگیز است قبول! حتی می‌توان گفت چند ساعتی گیمر را پرت می‌کند به یک دنیای جذاب و پر انرژی! اما اگر حواست نباشد می‌تواند آنقدر درگیرت کند که به کلی از برنامه‌های اصلی زندگی‌ات عقب بمانی!

بازی‌های رایانه‌ای همانقدرکه جذاب هستند می‌توانند ترسناک هم باشند. کافی است بدون حد و مرز خودت را به دنیای انیمیشن‌ها بسپاری آن وقت دل کندن از این دنیای پر رنگ و لعاب سخت است و شاید ارتباط با دنیای حقیقی را دچار مشکل کند.

روز گذشته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در حال حاضر طبق آخرین پیمایش بنیاد بازی‌های رایانه‌ای حدود ۳۵ میلیون بازیکن بازی‌های رایانه‌ای با متوسط سن ۲۲ سال فعال هستند که این افراد روزانه بیش از یک ساعت و نیم وقت خود را صرف بازی‌های رایانه‌ای می‌کنند به طوری که ذهن این نوجوانان و جوانان امروزه دچار چالش حقیقت و مجاز شده است.

هر چند کمیل حسینی جامعه شناس، پژوهشگر و مدرس دانشگاه این گفته وزیر را بسیار کلی می‌داند و به خبرنگار آنا می‌گوید: «ممکن است بازی‌های رایانه‌ای، حتی فیلم و سریال‌ها فرد را برای مدتی از فضای واقعی جدا کند، اما این موضوع نمی‌تواند همه‌گیر باشد. حتی اینکه گفته می‌شود نوجوانان به تازگی تحت تأثیر دنیای مجازی به خیابان آمده‌اند و اغتشاش می‌کنند را هم قبول ندارم.»

او ادامه می‌دهد: «در کل نمی‌توان گفت بازی رایانه‌ای بد است یا خوب؟ اما می‌توان گفت بازی کردن در کل منفی نیست و حتی کلیت آن اتفاق خوبی است. حتی اگر در قاعده‌ای خاص انجام شود می‌تواند باعث تمدد اعصاب، افزایش توان حل مسئله، قدرت تصمیم گیری بالا شود. اما تمام این نکات منوط به یک نکته است. نباید زندگی فرد تحت تأثیر بازی‌های رایانه‌ای قرار نگیرد.»

**تلفن همراه به جای کنسول بازی

این جامعه شناس با بیان اینکه تنها کسانی که وقت زیادی پای کنسول‌های بازی می‌گذرانند گیمر محسوب نمی‌شوند. می‌گوید: «اپلیکیشن‌های بازی در تلفن همراه به اندازه کنسول‌های بازی می‌تواند فرد را درگیر خود کند و این بازی‌ها از کودکان تا افراد بزرگسال را مشغول به خود کرده است. این بازی‌ها به محضی که از حد تعادل خارج شود می‌تواند برای فرد خطرناک باشد.

حسینی در پاسخ به پرسشی در رابطه با تعریف حد تعادل می‌گوید: «یعنی فرد به صورت غیر طبیعی بازی کند و فرصت‌ها را از دست بدهد. مثلاً موردی هست که ۱۷ یا ۱۸ ساله است، اما مهارت‌های زندگی یا حتی ارتباط برقرار کردن را بلد نیست. این فرد بیشترین زمان روز را بازی‌های رایانه‌ای انجام می‌دهد و از دنیای حقیقی فاصله گرفته است می‌توانیم بگوییم این فرد معتاد به بازی رایانه‌ای شده است و باید درمان شود.

**آسیب‌های بازی یارانه‌ای را بشناسید!

این پژوهشگر و استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: «دو نوع آسیب سلبی و ایجابی برای فرد اتفاق بیافتد می‌گویم بازی رایانه‌ای برای او خطرناک شده است. آسیب سلبی مثل اینکه بگوییم از تصمیم‌گیر برای زندگی غافل مانده‌است؛ و تصمیم گیری‌های ایجابی که برای کودکان بیشتر اتفاق می‌افتد، مثل اینکه با محتوای خشونت آمیز روبرو باشد، با محتوای جنسی برخورد کند و اینکه سبک زندگی‌اش را عوض کند.»

حسینی با مثالی در مورد تغییر سبک زندگی کودک می‌گوید: «حتماً بازی‌هایی که اغلب دختربچه‌ها انجام می‌دهند با این مضمون که عروسکی را آرایش می‌کنند، مدل مو برایش طراحی می‌کنند و دائم لباس‌هایش را عوض می‌کنند دیده‌اید. این دقیقاً موردی است که برای کودک جهان مجازی ایجاد می‌کند»

**قاعده بازی چیست؟

حسینی ادامه می‌دهد: نباید علی رغم اصرار کودک برای تهیه بازی‌های کامپیوتری تعجیل کرد. بهتر است پدر و مادر تلفن همراه خودشان را در اختیار فرزند بگذارند تا بازی کند و تلفن همراه شخصی تهیه نکنند.

در صورت تهیه کنسول بازی آن را در اتاق شخصی کودک نگذارند. بهتر است کنسول بازی در مکانی باشد که بتوان نظارت پدر و مادر بر آن انجام شود.

بد نیست پدر و مادر گاهی با فرزند هم بازی شوند و مهمتر از همه قواعدی برای بازی کردن طراحی شود. مثلاً ساعت مشخص و میزان مشخص انجام شود.

**بازی خوب است، به شرطی که!

این‌طورنیست که پدر و مادر فکر کنند همهٔ بازی‌ها بد و مضر هستند و کودک را از بازی رایانه‌ای محروم کنند. همانطور که کارشناسان می‌گویند بازی‌های که استاندارد‌های لازم را دارند سبب تقویت فکر کودک شده و حتی سلول‌های مغزی را مجبور می‌کنند که فعالیت کند. اصلی‌ترین کاری که والدین باید انجام بدهند انتخاب بازی‌های می‌باشد که با سن کودک متناسب است و بدانند که بازی چه تاثیری می‌تواند در جسم و روح فرزندان داشته باشد.