در کارگاه آموزشی جایگاه و نقش دانشگاه‌ها در شرکت‌های دانش‌بنیان واحد نجف‌آباد
استاد دانشگاه تربیت مدرس: نادیده گرفتن استقلال دانشگاه‌ها، باعث پس‌رفت و عقب‌ماندگی می‌شود/ پنج گام اصلی ایده‌پردازی تا تجاری‌سازی ایده
کارگاه آموزشی جایگاه و نقش دانشگاه‌ها در شرکت‌های دانش بنیان با حضور استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد با هدف مقایسه وضعیت دانشگاه‌های ایران و جهان از نظر آموزش، پژوهش، نو آوری وشاخص‌های کلیدی رقابت بین دانشگاه‌ها در سطح بین‌المللی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از نجف‌آباد، مصطفی کریمیان اقبال، دانشیار دانشگاه تربیت مدرس تهران نوآوری، اشتغال به کار فارغ التحصیلان، برگزاری دوره‌های آموزش الکترونیک، ارتباط با جامعه، فضای فرهنگی مناسب و نقش ارتباط و تاثیردانشگاه با جامعه را از جمله شاخص‌های کلیدی رقابت بین دانشگاه‌ها دانست و گفت: «استقلال دانشگاه‌ها و رقابت پذیر بودن آنها یکی از مهم‌ترین شاخصه‌هایی است که نادیده گرفتن آن باعث عقب ماندگی و پس‌رفت دانشگاه‌ها خواهد شد. این شاخصه مهم بر خلاف بند الف ماده ۴۷ برنامه چهارم توسعه به مرحله اجرا در نیامد.»
کریمیان اقبال خاطرنشان کرد: «هدف اصلی دانشگاه آموزش و پژوهش است. آموزش و پژوهش اگر نشات گرفته از مشکلات جامعه باشد، کیفیت بالاتری خواهد داشت. پژوهش زمانی ارزشمند می‌شود که بر محور واقعیت‌های مرتبط با جامعه و در جهت حل مشکلات جامعه باشد. کیفیت، کمیت، نیاز جامعه و نیاز بین رشته‌ای چهار شاخص اصلی است که باید در رابطه با آموزش مورد توجه قرار گیرد.»
وی افزود: «رشد و افزایش جمعیت منجر به افزایش تعداد دانشجو و تعدد دانشگاه و به همان نسبت تعداد هیات علمی شد. بر پایه داده‌های موجود و تحلیلهای آماری، ادامه تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی تنها بر اساس فاکتور علاقه و انگیزش درونی نیست. در سالهای گذشته ارتقاء شغلی و اعتبار اجتماعی نیز در این مسئله دخیل بوده، اما در سالهای اخیر خانواده نیز به صورت یک فاکتور دیگر مطرح شده است. در ایران خانواده‌ها علاقه‌مند به ادامه تحصیل فرزندان هستند در حالی که در سایر کشور‌ها ادامه تحصیل تا مقطع کار‌شناسی هست و سپس فرزندان باید وارد اجتماع و محیط کار بشوند. این تفاوت فرهنگی باعث تفاوت در مهارت‌ها می‌شود. به همین دلیل فارغ‌التحصیل دکتری کشور ما مهارت ندارد و با جامعه و مشکلات آن درگیر نشده است»
کریمیان ادامه داد: «متاسفانه این روش آموزش کلاسیک تبعات منفی به همراه دارد. سپری شدن بهترین سالهای عمر جوانان در دانشگاه سود چندانی به حال آنان ندارد و این در حالی است که طبق تحقیقات اجتماعی جدید، جوانان باید در جامعه حضور داشته باشند به کارهای تجاری بپردازند، شکست بخورند و جسارت پیدا کند ولی نوع آموزش فعلی چنین امکانی را به دانشجویان نمی‌دهد. این معضل حتی در ایالات متحده آمریکا نیز وجود دارد. در مقاله‌ای که سال ۲۰۱۳ به چاپ رسیده است گفته شده که اگر دانشگاه‌ها کار بهتری انجام ندهند آموزش سطح بالا که در دنیا مطرح است از بین می‌رود و دنیا، دنیایی خواهد بود بدون خلاقیت و فقیر. ما نیاز به فارغ التحصیلانی داریم که قادر به شناسایی مشکلات بزرگ باشند و بتوانند این مشکلات را در قالبی بیان کنند که بتواند باعث تحول و تغییر جهت اساسی در حوزه‌های آموزشی و اجرایی گردد. مطمئن هستم که این قابلیت در آموزشهای تخصصی وجود ندارد.»
وی با توجه به پنج گام اصلی ایده‌پردازی تا تجاری سازی ایده، افزود: «ارزیابی ایده، تعیین بازار هدف، تحقیق و هدفمندی در رابطه با بازار هدف، تولید نمونه اولیه محصول و حفاظت از مالکیت معنوی محصول از شروع تا تجاری سازی یک ایده را شامل می‌شود. با در نظر گرفتن تمامی جوانب، یک ایده می‌تواند در مرحله مناسبی از فروش قرار گرفته و به یک محصول تجاری با کیفیت تبدیل شود.»
انتهای پیام/
