اعتماد به رسوخ فناوری در کشورداری/انتخابات الکترونیکی با شفافیت آرا تضادی ندارد

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، یکی از مسائلی که در هر انتخاباتی دارای اهمیت است، مسئله شفاف بودن و اعتماد است. در انتخابات الکترونیک باید تدابیری اندیشیده شود تا رأی‌دهندگان و ناظران انتخابات بتوانند تأیید کنند که آرای ضبط شده، به روشی مستقل محاسبه و به درستی اعلام شده است. در یک انتخابات الکترونیک، راستی‌آزمایی فردی حائز اهمیت است و به یک رأی‌دهنده اجازه می‌دهد تا بررسی کند که آیا رأی وی در انتخابات لحاظ شده است یا خیر. همچنین راستی‌آزمایی سراسری در انتخابات الکترونیک به ناظران انتخابات اجازه می‌دهد تا بررسی کنند که آیا نتیجه انتخابات با آرای صادره مطابقت دارد یا خیر، و در نهایت نامزدها نیز باید بتوانند بررسی کنند که هر رأی توسط یک رأی‌دهنده منحصربه‌فرد ارائه شده است.

شفافیت

گروه حقوق دیجیتال انگلستان ادعا کرده است که فقدان سنجش‌پذیری، رویه‌های حسابرسی ناکافی و عدم توجه کافی به سیستم یا طراحی فرآیندها از طریق رأی‌گیری الکترونیکی انتخابات را مستعد خطا و حتی کلاهبرداری ساخته است!

در سال ۲۰۰۹، دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان حکم صادر کرد که هنگام استفاده از ماشین‌های رأی‌گیری شهروندان باید بتوانند «نتیجه عملیات خود را به طور قابل اعتماد و بدون هیچ‌گونه اطلاع تخصصی از موضوع مشاهده کنند.» کامپیوترهای DRE Nedap که تا آن زمان مورد استفاده قرار می‌گرفتند حائز شرایط مورد نظر نبود. در این تصمیم، رأی‌گیری الکترونیکی منع نشد اما اعلام شد که لازم است مراحل اساسی در انتخابات، قابل بررسی عمومی باشد.

مسیرهای حسابرسی

یکی از چالش‌های اساسی در رابطه با هر دستگاه رأی‌دهی، تولید شواهدی است که نشان می‌دهد آرای ثبت‌شده در جدول لحاظ شده‌اند. در انتخاباتی که توسط سیستم‌های رأی‌گیری الکتریکی برگزار می‌شود اما همچنان برگه‌های آرا نیز وجود دارد باید امکان شمارش دستی برگه‌ها(نمونه‌گیری یا بازشماری کامل) وجود داشته باشد.

سیستم‌های رأی‌گیری بدون کاغذ نیز باید از روش‌های مختلف قابلیت کنترل را ارائه دهند. بنابراین بهتر است در کنار سیستم نرم‌افزاری معمول از یک سیستم حسابرسی مستقل نیز بهره برد که امکان تأیید مستقل را فراهم آورد و در بازشماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. این سیستم‌ها می‌توانند رأی افراد را مورد تأیید قرار دهند و به رأی‌دهندگان و مقامات و ناظران امکان سبک‌وسنگین کردن وضعیت را ارائه دهند.

در پیش‌نویس موسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) آمده است: «ناتوانی معماری DRE در ارائه حسابرسی مستقل از سوابق الکترونیکی خود، آن را به یک انتخاب ضعیف برای محیطی که باید در آن امکان تشخیص خطا و تقلب وجود داشته باشد، تبدیل می‌کند.» کارشناسان امنیتی، دانشمندان علوم کامپیوتر و سایر متخصصان در این زمینه هشدار داده‌اند که امکان حمله به DRE‌ها نیز وجود دارد.

فناوری‌های مختلفی وجود دارد که برای اطمینان از رأی‌هایی که در DRE ثبت می‌شود وجود دارد و به مقامات این امکان را می‌دهد تا تقلب یا سؤعملکرد احتمالی را کشف کرده و وسیله‌ای برای بررسی نتایج جدول‌بندی شده فراهم کنند. برخی از سیستم‌ها شامل فناوری‌هایی مانند رمزنگاری(تصویری یا ریاضی)، کاغذ(نگهداری توسط رأی‌دهنده یا نزد مقامات)، تأیید صوتی و سیستم‌های ضبط یا شاهد دوگانه قابل هستند.

کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند!

برای حل این مسئله یکی از راهکارها ارائه مفهوم «ردیابی ممیزی کاغذ قابل تأیید رأی دهنده» (VVPAT) است که در آن پیشنهاد می‌شود همزمان با رأی الکتریکی، یک نسخه رأی کاغذی نیز منتشر شود. از این روش با نام روش مرکوری یاد می‌شود. همچنین برای تأیید واقعی رأی‌دهندگان، رکورد باید توسط رأی‌دهنده تأیید شود. اگر رأی‌دهنده لازم است از اسکنر بارکد یا دستگاه الکترونیکی دیگری برای تأیید هویت استفاده کند، در واقع رکورد قابل تأیید برای رأی‌دهنده نیست بلکه در واقع این دستگاه الکترونیکی است که رکورد را برای رأی‌دهنده تأیید می‌کند. بنابراین سیستم VVPAT نوعی تأیید مستقل است که معمولاً در انتخابات ایالات متحده و سایر کشورها مانند ونزوئلا یافت می‌شود.

در سیستم‌های رأی‌گیری آنلاین نیز می‌توان رسیدی را از طریق کانال ارتباطی امن در اختیار رأی‌دهنده قرار داد. این رسید اجازه نمی‌دهد که دیگران بفهمند فرد به چه کسی رأی داده‌ است اما ثابت می‌کند که سیستم رأی‌گیری آنلاین به درستی رأی شما را تشخیص داده است یا خیر. سیستم‌های End-to-End (E۲E) شامل Punchscan، ThreeBallot و Prêt à Voter است. همچنین افزونه‌ای وجود دارد که یک لایه E۲E به سیستم‌های رأی‌گیری اسکن نوری فعلی انجام می‌دهد. ظرافت این مسئله از این بابت حائز اهمیت است که اعتبارسنجی باید همزمان با حفظ حریم شخصی باشد.

برای شناسایی سوء عملکرد یا تقلب احتمالی می‌توان از یک سیستم حسابرسی در بازشماری تصادفی استفاده کرد. در روش VVPAT، اغلب برگه کاغذی به عنوان برگه رسمی محسوب می‌شود. در این سناریو، از سوابق الکترونیکی فقط برای شمارش اولیه استفاده می‌شود و در بازشماری‌های مجدد، رأی الکترونیکی جایگاهی ندارد و برگه‌ها هستند که مورد توجه قرار می‌گیرند. چالش این سازوکار کمابیش قابل قبول این است که در نهایت هم هزینه‌های معمول یک انتخابات سنتی را به همراه دارد و هم هزنیه‌های جدید مرتبط با یک انتخابات الکترونیکی.

انتهای پیام/۴۱۶۰