هاشم‌زاده هریسی

به نظر شما با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری در رابطه با افزایش مشارکت، چه اقداماتی باید انجام دهیم تا مشارکت افزایش پیدا کند؟

- مشارکت حداکثری مردم در انتخابات؛ مسئله واقعاً مهمی است، هم از نظر مشارکت حداکثری هم است، هم انتخاباتی که وجود دارد انتخابات ریاست جمهوری بعد از هشت سال است چون در هشت سال گذشته یک نفر رئیس جمهور بود، بنابراین هم از نظر تغییر بعد از هشت سال مهم است و هم اینکه بعد از این همه کشمکش‌ها و مسئله ترامپ که این همه ضربه و ضرر وارد کرده و مردم بعد از این همه ناراحتی و نارضایتی، به این مسئله نگاه می‌کنند که در افکار مردم چه تأثیری داشته است، مردم را زده و دلسرد کرده یا نکرده.

چهارم اینکه انتخابات ریاست جمهوری و مهم‌ترین انتخابات و آن‌هم بعد از هشت سال است. بنابراین از داخل و خارج به این انتخابات چشم دوخته و اهمیت زیادی دارد.

بنابراین هم اهمیت انتخابات یک مسئله مهم است و هم اینکه بزرگ‌ترین و مهم‌ترهین انتخابات است، هم مسئله مشارکت مهم است و نکته چهارم اینکه چه کنیم تا مشارکت را بالا ببریم.

خلاصه ما هستیم که می‌توانیم مشارکت را پایین بیاوریم یا بالا ببریم. مردم می‌توانند مشارکت حداکثری کنند یا کمتر شرکت کنند. این ما هستیم که در این مسئله تأثیرگذاریم؛ منظور از «ما»، دولت، حکومت و مردم است.

بنابراین اولاً انتخابات خیلی مهم است که به چهار دلیلی که در فوق برشمردم اهمیت آن مشخص می‌شود و ثانیاً اینکه انتخابات حق مردم است.

انقلاب کردیم که انتخاباتی که قبلاً اسمی بود، انتخابات یا نباید باشد یا اگر بود باید درست و مردمی باشد. قبل از انقلاب که انتخاباتی نبود، خودشان جمع می‌شدند و برنامه می‌ریختند و از قبل اسم‌ها را می‌نوشتند، یک مانور انتخاباتی می‌دادند، بعد همان آدم‌هایی که از قبل مشخص کرده بودند را اعلام می‌کردند و در حقیقت انتخابات نبود.

الان ما انقلاب کردیم، خون و شهید دادیم، زجر کشیدیم، مسئولان و رهبران انقلاب و بسیاری از مردم، خیلی‌هایشان به خاطر انقلاب به زندان رفتند و زجر کشیدند و بعضی‌ها زیر شکنجه شهید شدند، بعد از همه اینها انقلاب پیروز شد و حق انتخاب به دست آوردیم و این حق انتخاب را هم در قانون اساسی آورده‌ایم که همه اینها برای مردم و برای اینکه بتوانند انتخاب کنند است. این برای مردم و حق مردم است. مردم باید خودشان حضور پیدا کنند، شرکت کنند، حق محتوم است و اولین چیزی که انتخابات باشکوه باشد این است که خود مردم حق‌شان را تشخیص دهند، این حق مال آنهاست، نگذارند بلیت‌شان بسوزد و این حق از دست‌شان برود یا کسانی که تمایل دارند این آقا بشود، نروند، شرکت نکنند، کس دیگر می‌آید و حق آنها ضایع می‌شود.

مردم باید به سختی به دنبال حق خودشان باشند و دنبال آن بروند و اصلاً انتخابات باید برای آنها به عنوان یک عید باشد چون نتیجه آزادی و رهایی است، نتیجه انقلابی است که کردند و الان حق‌شان را استیفا می‌کنند. این حق را باید عملیاتی کنند. بنابراین برای مردم خیلی مهم است. چرا به آدم یک حقی را بدهند ولی آدم به حق خودش بی‌مهری کند؟

دوم اینکه آثار و برکات دارد. وقتی که مردم در انتخابات شرکت کنند، همه دشمنان داخلی و خارجی وقتی ببینند که مردم محکم پشت سر نظام خود هستند و از آن دلسرد نشده‌اند، امید واهی نمی‌بندد تا مرتب فشارها بر این ملت را افزایش دهد.

در دوران ترامپ، او مرتب می‌گفت ببینید مردم ناراحت و دلسرد شده‌اند، یک فشار هم بدهم، مردم از حکومت جدا می‌شوند، بنابراین مرتب فشارها را زیاد می‌کردند؛ برای اینکه واقعاً امیدوار شده بودند و این امیدواری را تا آخر دولتش هم حفظ کرد ولی در آخر سر دید که نمی‌تواند ایران و انقلاب و مسئولان و مردم را از پای دربیاورد.

اگر این انتخابات خوب و باشکوه برگزار نشود، این امیدواری دوباره ایجاد خواهد شد، مخصوصاً در بعد از ترامپ؛ چون دشمنان به این نتیجه می‌رسند با وجود اینکه ترامپ رفت اما آثار کارش ادامه دارد و مردم جدا شده‌اند و دارند جدا می‌شوند و مشارکت در انتخابات اثر زیادی دارد مخصوصاً بعد از اینکه ترامپ این موضوع واقعاً یک مانور است که ببینید! ترامپ رأی نیاورد و ذلیل و خوار شد برای اینکه اولیاءالله را کشت و حتی ملت خودش هم به او رأی نیاورد اما رأی ایران بالا رفته است. بنابراین به این نتیجه می‌رسند که این دشمنی‌ها و خصومت‌ها به ضرر خودشان است و به ضرر ایران و ملت ایران نیست.

امیدها بالا می‌رود و به جهان منعکس می‌شود و اثرگذار خواهد بود. بعد از آن که فشارها یک مقدار کم شد، مردم هم یک مقدار با آزادی و راحتی نفس می‌کشند و مسائل به حل نزدیک‌تر و وضع بهتر خواهد شد. با یک انتخابات، حالا و هوا در ایران عوض می‌شود.

اما اگر مردم مشارکت نکنند، در این صورت اثر منفی‌اش و فشارهای متعاقب آن بیشتر خواهد شد، بنابراین مشارکت در انتخابات واقعاً سرنوشت ساز است.

قصورات هست و همه می‌دانند و مسئولان هم به آن اذعان دارند، گرچه نظر من این است که مسئولان اگرچه می‌دانند اما واقعیت این است که دانستن کافی نیست، لمس کردن کافی است!

مثلاً آدم می‌داند فلان آدم در آتش دارد می‌سوزد، خب می‌سوزد دیگر! اما لمس نمی‌کند که سوختن چیست؟ خودش زجر نمی‌کشد، خودش گرسنه نیست، طوری نیست که دارو و درمان پیدا نکند؛ شنیدن کی بود مانند دیدن! حالا گفتن مسئولان ما هم این‌طور است، برای اینکه معمولاً مسئولان ما با مردم فاصله دارند و مشکلات آنچنانی ندارند اما مردم زجر می‌کشند.

به عقیده من اگر مسئولان واقعاً زجر و سختی مردم را حس کنند، به یک روز ادامه این زجر و سختی هم راضی نمی‌شوند.

بنابراین مردم ما بعد از همه این مشکلات نباید دلسرد شوند و قهر کنند، برای اینکه اگر ما حضور پیدا نکنیم و رأی ندهیم، فشار بین‌المللی، فشار دشمنان داخلی و خارجی بیشتر شده و مشکلات نه‌تنها کمتر نخواهد شد بلکه افزایش خواهد یافت.

(تا دقیقه 11:15 تایپ شد)