آنا: به نظر شما چه دلایلی باعث شد ، انجام جراحی زیبایی افزایش پیدا کند؟
- حقیقت این است که ما به عنوان انسان دوست داریم به زیبایی و اصلاح نواقصمان رسیدگی کنیم و مورد توجه قرار بگیریم، این موضوع برای زن و مرد فرق ندارد.
شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک و اینستاگرام و واتساپ باعث شده تا ارتباطات بیشتر شود، مخصوصاً در اینستاگرام که بیشتر جلوه نمایشی دارد، افراد زیادی به دنبال زیباتر شدن هستند که شاید یکی از دلایل آن برای این است که با این کار، مخاطبان و فالورهای بیشتری پیدا کنند.
به هر حال معیارها تغییر کرده است. در گذشته در منطقه گیلان می‌گفتند «بخت منِ نگاه بکن! ریخت مَرِ نگاه نکن!» یعنی نگاه نکن ریخت و قیافه من چه شکلی است، آن شانس من که با چه کسی ازدواج خواهم کرد و بعداً چه زندگی خواهم داشت ، مهم است اما این نوع بینش ، الان کمتر مورد توجه جوانان قرار می‌گیرد، متأسفانه در شرایط کنونی؛ جوانان با آنچه چشم‌شان می‌بیند، انتخاب می‌کنند.مثلاً همکلاسی یا هم‌دانشکده‌ایشان کاری کرده، چهره‌اش تغییر کرده، آنها هم فکر می‌کنند برویم آن کار را انجام دهیم تا زیباتر جلوه کنیم. به خاطر این است که اعمال زیبایی کمی بیشتر هواخواه پیدا کرده‌است اما چون عمل بینی در بیشتر گروه‌های سنی مورد توجه است، اگر اجازه دهید ما راجع به بینی صحبت کنیم.
آنا: تاریخچه عمل جراحی بینی به چه سالی برمی‌گردد و چرا پزشکان به دنبال انجام این عمل بودند؟
جراحی زیبایی بینی تقریباً بعد از جنگ جهانی اول مطرح شد، آن هم به خاطر آسیب‌هایی که در ناحیه صورت در میان سربازانی که در جنگ شرکت کرده بودند اتفاق می‌افتاد و اساساً از غرب وارد مقوله‌های طب شد.
اگر نگویم تمام، حداقل بیشتر مقالات و مراجع ما در ارتباط با عمل جراحی زیبایی بینی از غرب است. آنها هم زیاد این عمل را انجام می‌دهند منتهی شکل انجامش یا حداقل افرادی که انجام می‌دهند، با اینجا قدری متفاوت است.
برای اینکه در ایران، آن چیزی که بیشتر مورد توجه افراد مخصوصاً خانم‌ها قرار می‌گیرد، صورت است. شاید به خاطر فرهنگ و پوشش خاص ماست که باعث می‌شود صورت بیشتر مورد توجه باشد و چون بینی در مرکز صورت واقع شده، روی تمام اجزای صورت اثر می‌گذارد.
به همین دلیل شاید به نظر ما انجام این عمل در کشور زیاد باشد ولی در ترکیه هم که این محدودیت نیست، آمار انجام جراحی بینی بالاست. در کشورهای دیگر هم آمار قابل توجهی درباره جراحی بینی وجود دارد اما شاید به این وسعتی که در ایران هست، نباشد.
بیشترین آمار جراحی زیبایی، هم چهره، هم اندام در برزیل است و آن کشور بیشترین آمار دنیا را دارد. عمل جراحی زیبایی در آنجا آمار زیادی دارد و کشور ما از نظر آماری شاید رتبه‌های سوم یا چهارم در دنیا باشد، حتی برای عمل جراحی بینی.
یعنی درست است که یک مقدار چشم و هم‌چشمی باعث می‌شود که کسانی که نیاز آنچنانی هم ندارند، بخواهند عمل کنند ولی صحبت زیبایی است؛ وقتی انسان می‌خواهد قشنگ‌تر جلوه کند، دنبال تغییرات کوچک هم هست. مثلاً یک فرد با اصلاح صورت، زیباتر جلوه می‌کند و به همین دلیل، تمایل دارد که آن کار را انجام دهد به همین دلیل، به این نتیجه می‌رسد که بخواهد بینی‌اش را که مرکز صورتش است و فرم خیلی قشنگی هم ندارد، اصلاح کند.
آنا: این روزها که تب استفاده از شبکه‌های اجتماعی بالا گرفته، برخی از افراد سودجو و بدون تخصص، اقدام به انجام اعمال زیبایی می‌کنند؛ آیا راهی برای شناخت این افراد و تمیز بین پزشک متخصص و غیر متخصص وجود دارد؟
- حقیقت این است که این کار به آسانی میسر نمی‌شود. به عنوان مثال برای من به عنوان جراح متخصص گوش و حلق و بینی و جراح سر و گردن، یک‌سری اعمال تعریف شده و از طرف وزارتخانه گفته شده که شما مجاز به انجام این اعمال هستید ولی ما پیش از تخصص، پزشک عمومی هم بودیم. در اصل قوانین پزشکی کشور می‌گوید شما هر کاری را که قادر باشید انجام دهید، مجازید انجام دهید ولی چرا من جراحی قلب نمی‌کنم؟ چرا مثلاً یک بیمار دارای دیابت را خودم بررسی نمی‌کنم و همه کارهایش را انجام دهم، برای اینکه اولاً به اندازه یک متخصص داخلی یا متخصص غدد در مورد دیابت به روز نیستم، یا اصلاً به مسائلی که یک جراح قلب می‌تواند انجام دهد، آگاه نیستم و به آنها اشراف ندارم، هر چند مثلاً من بخش جراحی قلب هم رفته و این اعمال را از نزدیک دیده‌ام.
و اگر من کار 0908 کنم، تلفات دارد، عوارض دارد، بعد آن عوارض را باید پاسخگو باشم. چون نمی‌توانم پاسخگو باشم عملاً محکوم هستم به قصور در کاری که در آن کوتاهی کرده‌ام و آن جایز نیست.
مثلاً رینو پلاستی را، فقط گروه ما نیست که می‌تواند انجام دهد.گروه جراحی فک و صورت که در واقع دندانپزشک هستند و تخصص فک و صورت گرفته‌اند، هم می‌توانند انجام دهند. جراحان ترمیمی و پلاستیک یا جراحانی که در بیمارستان‌های سوختگی کار می‌کنند، یعنی پزشکانی که دوره جراحی عمومی را تمام کردند و پس از آن در جراحی ترمیمی ادامه تحصیل دادند، هم این عمل زیبایی را انجام می‌دهند.
منتهی بعضی از این پزشکان در کارهای زیبایی بیشتر کار کرده و تبحر پیدا می‌کنند که به هر حال یا علاقه فردی دارند یا اینکه شاید بهتر بلدند آن را انجام دهند. بسیاری از جراحان ترمیمی دیگر کاری با فلپ یا سوختگی ندارند، و اعمالی نظیر پیکرتراشی انجام می‌دهند. هم علاقه و هم با مهارت بودن در این اعمال جراحی اهمیت دارد. چون این گونه اعمال هم‌پوشانی دارد و ما نمی‌توانیم به پزشکان بگوییم که چرا این عمل را انجام دادید و یا چرا انجام ندادید؟
حقیقت این است که یک جراح عمومی که ترمیمی را انتخاب کرده، نمی‌تواند درقسمت های داخلی گلو رفته و کارهای داخل بینی را انجام دهد. یا مثلاً یک جراح فک و صورت به اندازه متخصص گوش و حلق و بینی، تسلط روی قسمت‌های داخل بینی ندارد.
یک جراح گوش و حلق و بینی می‌تواند راه‌های هوایی را به خوبی در بینی اصلاح کند، چون هدف ما از جراحی عمل بینی فقط زیبایی‌اش نیست. شرط اول‌مان تندرستی فرد است. اول این باید تنفس خوبی داشته باشد که بعداً مشکلات تنفسی نداشته باشد، ریه‌اش دچار اشکال نشود و مسائلی مترصد به آن برایش ایجاد نشود. مسئله زیبایی مسئله دوم فرد است متأسفانه از نظر برخی از پزشکانی که جراحی زیبایی بینی انجام می‌دهند موضوع داخل بینی و راه‌های تنفسی، مورد کم‌لطفی قرار می‌گیرد.
یاد گرفتن و داشتن مهارت برای انجام اعمال داخل بینی، کار خیلی دشواری است.، من یادم است زمانی که در گیلان بودم، پزشکی بود که تخصص جراح پلاستیک داشت و علاقه داشت که عمل بینی انجام دهد، عمل بینی را هم خوب انجام می‌داد ولی بلد نبود روی داخل بینی کار کند، به همین دلیل ، حدود هشت تا 10 سال یکی از پزشکان گوش و حلق و بینی، با ایشان همکاری می‌کرد. بحث داخلی بینی را پزشک گوش و حلق و بینی انجام می‌داد و قسمت ظاهری‌اش را هم دکتر ترمیمی انجام می‌داد. یعنی بعد از 10 سال تازه فن و فوت کار داخلی را یاد گرفت که چه کار کند.مدت زمان زیادی طول کشید چرا که در آن زمان، تجهیزات مثل امروز در دسترس نبود . مثلاً لنزی باشد که پزشک از بیرون راحت بداند داخل بینی چه خبر است یا با آندوسکوپ و مونیتور نمی‌شد اعمالی که در داخل بینی انجام می‌شد را دید.
الان امکانات بیشتر شده، پزشکان راحت‌تر می‌توانند یاد بگیرند ولی اینکه فردی از راه می‌رسد و فالور زیادی جمع می‌کند، دلیل بر مهارت نیست و سودجویی مادی همیشه در کنار این موضوعات است. به هر صورت گروه‌هایی هستند که بدون داشتن تخصص، این کار را می‌کنند ولی عملاً نمی‌شود برایشان کاری کرد. برخی از تکنسین‌ها هستند که عمل بینی می‌کنند و کار جراح‌ها را انجام می‌دهند.
برای وزارتخانه این موضوع ، واقعاً معضلی است ، نمی‌توانند جلویش را بگیرند، شرایط جوری است که نمی‌توانند بروند پیدایشان کنند یا سین جیم‌شان کنند که چرا این کار را می‌کنید؟
آنا: در ایران تا چه میزان از فناوری برای انجام جراحی زیبایی از جمله بینی استفاده می‌شود؟آیا فناوری می‌تواند به انجام این اعمال کمک کند؟
- در ایران، فناوری خیلی نتوانسته است به انجام جراحی کمک کند. تنها چیزی که توانسته کمک کند،آندوسکوپی است که پزشک به کمک آن بخواهد تیغه وسط بینی را اصلاح کند و در عین کار، همکار دیگری نیز فرایند را دیده و از آن یاد بگیرد که چه کار کند وگرنه اینکه مثلاً فناوری بتواند بینی را یا شکل بینی را بهتر کند، چنین چیزی نداریم.
هر چند من برنامه‌ای را تماشا کردم که یکی از پزشکان ایرانی که در لس‌آنجلس نیز اسم و رسمی داشت، قالبی درست می‌کرد که روی بینی بگذارند و بر اساس آن عمل کنند، یک مدتی هم بازار گرمی پیدا کرده بود که بر اساس این قالب، بینی درست شود.
پرسش اینجاست که وقتی پزشک روی استخوان و غضروف زیباجو تغییرات ایجاد می‌کند ،چگونه می‌تواند با قالب تغییرات روی غضروف را تشخیص دهد؟ یعنی چگونه می‌فهمد که زیر آن قالب چه خبر است؟
بازاری هم برای بعضی از وسیله‌ها ایجاد شد و تبلیغات خاصی هم می‌کنند، مثلا مدتی ویبراتوری را تبلیغ می‌کردند در رسانه‌ها که بینی گوشتی را کوچک می‌کنند و مبلغی بسیار ناچیزتر از عمل جراحی بینی گوشتی از افراد می‌گرفتند و خوب مردم هم پیش خودشان فکر می‌کردند این مبلغ ناچیز را می‌دهم امتحان می‌کنم، فوقش نتیجه نگیرم. هیچ‌کس هم نتیجه نمی‌گرفت. واقعیت این است که غضروف استخوان را که ویبره نمی‌تواند کوچک کند.
این بازارها متأسفانه در حاشیه کار هست. پس اگر منظورتان از فناوری یک چنین چیزی است، نه! کمک نمی‌کند. این کار را باید جراح انجام دهد، با دید خوب انجام دهد و خیلی موارد را در نظر بگیرد. حداقل چیزی که باید در نظر بگیرد این است که فردی که به او مراجعه کرده یک انسان است و این انسان می‌خواهد برای بهتر شدن راه هوایی بینی‌اش، بهتر شدن ظاهر بینی‌اش هزینه کند. لذا پزشک هزینه هم بگیرد باید جوری کار را انجام دهد که فرد حداقل بعداً پشیمان نشود. نگوید آخر این چه کاری بود کردم؟! چرا نرفتم با دو نفر دیگر مشورت کنم؟!
پزشک حداقل خودش را بگذارد جای زیباجو که اگر من باشم، من بخواهم بروم این هزینه را پرداخت کنم چه انتظاری دارم؟
بعضی وقت‌ها پزشک امکان دارد نتواند قسمتی از کار را جمع کند، به هر دلیلی، مثلاً بافت ناکافی باشد، پیوند نگیرد و مسائلی از این قبیل. به هر حال هدف همه پزشکان این است که نتیجه کار خوب دربیاید.
موردی که پزشک نمی‌تواند در آن تأثیر بگذارد، روند ترمیم است، روند بازسازی بافتی که آسیب دیده است. مثلاً من جراحی می‌کنم، به مریض می‌گویم شما سه هفته رعایت کنید و جسم سنگین بلند نکنید. اگر هم خواستید سنگین بلند کنید تا 20 کیلو، تا 30 کیلو باشد. بعد این فرد می‌رود تا 6 هفته هم اجسام بلند نمی‌کند. می‌گویم تو دیگر بعد از سه هفته مشکلی نداری، می‌گوید نه آقای دکتر، حالا یک کمی بیشتر می‌خواهم رعایت کنم که بینی‌ام خراب نشود. یعنی آن مراقبتی که من به او می‌گویم، دو چندانش می‌کند که کارش خراب نشود. جراح هم مراقبت خودش را می‌کند.ولی بعضی افراد هستند که بینی‌شان باز هم خراب می‌شود. یعنی آن روند ترمیم را نه جراح، نه مریض نمی‌توانند در آن تأثیری بگذارند.
اینکه بعضی وقت‌ها بعضی اشخاص به اسم پزشک کارهایی می‌کنند، قضیه جداست. وقتی درباره ترمیم صحبت می‌کنیم، یعنی اینکه چه کارهایی باید انجام دهیم که نتیجه‌اش خوب در بیاید، بعضی اوقات بیمار توسط افرادی که پزشک نیستند، عمل شده و دچار مشکلاتی شده است و وقتی که فرد می‌بیند که یک دوره طولانی به خاطر عمل آسیب دیده، حالش خوب نیست، ناراحت است از دست این اتفاقی که برایش افتاده، لذا ما برای جراحی ترمیمی سعی می‌کنیم دیگر آن روند تکرار نشود، از آن به بعد دیگر حداقل حالش خوب باشد اما حقیقتاً هم کار ترمیم خیلی مشکل‌تر است.
جراحی بینی، مخصوصاً مسئله زیبایی روی استخوان و غضروف است. پزشک آن را شکل و سروسامان می‌دهد، بعد پوست را رویش برمی‌گرداند سپس پوست و آن بافت همبندی که زیر پوست است باز می‌شود، یعنی اینها آسیب می‌بیند، استخوان و غضروف آسیب می‌بیند، رگ و عصب آسیب می‌بیند و همه اینها باید مجدداً ترمیم و بازسازی شوند. یک پروسه‌ای است که چندین عنصر را در آن ترمیم درگیر می‌کند و همه‌اش هم زیر پوست است. به خاطر همین پس از عمل، فقط ورم را می‌بینیم. تا چندین هفته به خاطر ورم، نتیجه کار قابل قضاوت نیست. حتی پزشک خودش نمی‌تواند قسم بخورد ببیند چطوری پیش خواهد رفت ولی پزشک معمولاً تمام آنچه را که بلد است به کار می‌برد که حداقل به آن اعتمادی که به او کرده‌اند احترام گذاشته باشد.
آنا: وسخن آخر...
- فکر می‌کنم فرد وقتی می‌خواهد عمل کند، حداقل با دو سه نفر متخصص مشورت کند. با دو سه نفر پزشک مشورت کند و از هر کدامشان چیزهایی دستگیرش شود، سپس تصمیم بگیرد. چون این موضوع چیزی نیست که فرد بگوید چون فلانی عمل کرده پس من هم بروم حتماً پیش این آقا یا خانم دکتر عمل کنم. باید کمی وقت برای تحقیق بگذارد چون بینی از اجزای مهم صورت است و وقتی دستکاری می‌شود، تا آخر عمر با انسان همراه است.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
