دل بستن به بایدن یا ترامپ باعث رکود جامعه می‌شود/ عدم تغییر سیاست‌های آمریکا درقبال تهران

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا - محمد یوسفی، فضای رقابت‌های انتخاباتی آمریکا هم‌زمان با مشخص شدن تدریجی نتیجه شمارش آرا برای کسب کرسی ریاست جمهوری گرم‌تر می‌شود. این فضا با رقابت تنگاتنگ میان جو بایدن دموکرات و دونالد ترامپ جمهوری‌خواه همراه شده است.

در جمهوری اسلامی نیز برخی از گروه‌ها با فرض این موضوع که اگر بایدن دموکرات رئیس‌جمهور جدید آمریکا باشد فشارها از جمهوری اسلامی برداشته می‌شود، در رسانه‌های وابسته به خود به حمایت از وی پرداختند. این طرز فکر از باور به امکان تعامل با دموکرات‌ها و امکان نداشتن یا سختی تعامل با جمهوری‌خواهان در ایالات متحده در ذهن ایرانیان نشئت می‌گیرد.

جو بایدن، نامزد دموکرات انتخابات آمریکا

با نگاهی به نوع عملکرد رؤسای جمهور ایالات متحده نادرست بودن این طرز فکر اثبات می‌شود، زیرا رؤسای جمهور ایالات متحده نمایندگانی برای اعضا و ساختار هیئت حاکمه این کشور هستند و از منظر فکری به‌وسیله بنیادهایی نظیر «هریتیج»، «بنیاد دفاع از دموکراسی» و اتاق فکرهای عظیم ایالات متحده تغذیه می‌شوند و درواقع شخص رئیس‌جمهور نقش سخنگوی آنان را برعهده دارد.

از این‌رو با بررسی عملکرد رؤسای جمهور مختلف آمریکا در دو دهه گذشته شاهدیم آن‌ها با وجود اختلاف در سیاستگذاری‌ها و پیاده‌سازی راهبردهای متفاوت در مسیر قدرتمندسازی ایالات متحده، درواقع متناسب با بافت موقعیتی که در آن قرار گرفته‌اند در مسیر مشخص‌شده حرکت کرده‌اند.

«جورج دبلیو بوش» در راستای گسترش هژمونی ایالات متحده در قرن بیست و یکم، «باراک اوباما» در راستای تحکیم و ترامپ در راستای تثبیت آن قدم برداشتند.

ترامپ به‌عنوان مجری پیاده‌سازی برنامه‌های محول‌شده در چهارچوب پارادایم حال حاضر امنیتی آمریکا، بر پایه نظریه «شهر آشوب لورنز» که طبق دکترین «هنری کسینجر» دنبال می‌شود، با عنوان بازیگر دیوانه به ایفای نقش پرداخته است؛ لذا نسبت دادن تصمیمات در این کشور را نه فقط به شخص رئیس‌جمهور، بلکه باید به‌عنوان نماینده‌ای برای ایدئولوژی حاکم بر کاخ سفید  ارزیابی کرد.

بیشتر بخوانید:

تخلف، دستکاری و مهندسی انتخابات از سال‌ها پیش در آمریکا وجود دارد

روی کار آمدن بایدن نمی‌تواند سیاست‌های آمریکا را درقبال تهران تغییر دهد، بلکه تنها می‌توان شاهد تغییر ابزاری بود گرچه هنوز تعیین شخص پیروز در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بسیار دشوار است، زیرا ترامپ با وجود اینکه در برخی ایالت‌ها آرای پایین‌تر از بایدن کسب کرده است، ولی شانس بسیار بالایی برای کسب مجدد کرسی ریاست جمهوری دارد.

در هر صورت همان‌طور که «الیوت آبرامز»، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و ونزوئلا گفت، فشار حداکثری تا تغییر رفتار ایران ادامه می‌یابد و فرقی نمی‌کند رئیس‌جمهور آینده چه کسی باشد. با به قدرت رسیدن بایدن نیز این فشار ادامه خواهد داشت، تنها با این تفاوت که احتمالاً با اجرای سیاست متعادل‌تری که از او نسبت به ترامپ شاهد خواهیم بود، توانایی بیشتری را در راستای همراه کردن بیشتر دولت‌های اروپایی و جامعه جهانی برای فشار بر تهران خواهد داشت. حتی در صورت برگشت آمریکا به برجام به‌وسیله دولت بایدن شروط جدیدی در غالب مذاکرات جدید با همراهی دولت‌های اروپایی به وقوع خواهد پیوست.

همان‌طور که «رابرت اوبراین»، مشاور امنیت ملی آمریکا مطرح کرد، آن‌قدر ایران را تحریم کرده‌اند که دیگر کاری برای انجام دادن باقی نمانده است! این اظهارنظر یعنی حتی با روی کار آمدن مجدد ترامپ ابزار فشار دیگری برای واشنگتن برای اعمال بر تهران باقی نمانده است تا از آن بهره ببرند. دونالد ترامپ مرد دیوانه‌ای است که سنگش را پرتاب کرده و ابزاری برای تهدید و فشار بیشتر در غالب تحریم برایش باقی نمانده است.

در هر صورت باید گفت همان‌طور که مقام معظم رهبری فرمودند «آمریکا، آمریکاست؛ این حزب یا آن حزب، هر کدامشان سر کار آمدند، خیری به ما نرساندند، شر رساندند». با این اوصاف به نظر می‌آید امیدوار بودن به اموری این‌چنینی ازجمله موضوع انتخابات در آمریکا تنها می‌تواند باعث متوقف شدن روند حرکت در جامعه شود.

اکنون که مردم ایران هزینه تحریم‌ها را با خون دل پرداخته‌اند، باید فرصت داد تا میوه‌ شیرین درخت صبر را نیز بچشند و آن میوه‌ شیرین چیزی نخواهد بود به‌جز افزایش ظرفیت تولید ملی با رشد صنعتی. باید باور کرد تحریم‌ها را می‌شود تحریم کرد.

انتهای پیام/4033/