تورج بنی رستم عضو هیئت علمی گروه هوش مصنوعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی///////////////////// در گزارش استفاده میکنم
/
تورج بنی رستم عضو هیئت علمی گروه هوش مصنوعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
روند برگزاری آزمون دکتری تخصصی واحد تهران جنوب در شرایط کرونایی؟
- تورج بنی رستم هستم، گروه هوش مصنوعی و هیئت علمی دانشگاه آزاد تهران مرکز، استادیار پایه 11 و الان در خدمت هستم برای مصاحبه دکتری.
با توجه به شرایطی که در کشور و تقریباً در کل دنیا به وجود آمده است، دانشگاه آزاد اسلامی سعی کرده که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی بتواند مصاحبه را به بهترین نحو ممکن برگزار کند، تا حد زیادی هم فکر میکنم موفق بوده. یعنی هم فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت شده، هم سعی کرده با الکل و توزیع ماسک و این‌جور چیزها بتواند تا حد امکان خطر را کم کند و از این بابت خیلی خوب است.
مصاحبه‌ها کاملاً به صورت مجازی برگزار می‌شود. اساتید در اتاق‌های مجزا در اینجا حضور دارند و در هر اتاق دو تا سه نفر بیشتر نیستیم. یک کارشناس در اختیارمان است که کارها را رتق و فتق کرده و هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دهد و دانشجویان از طریق مجازی به سیستم وصل می‌شوند.
فکر میکنم تأثیر این مجازی بودند یک مقدار استرس دانشجو را زیاد کرده و دقت ارزیابی ما را یک مقدار پایین می‌آورد. برای اینکه ما وقتی حضوری و به صورت چهره به چهره با دانشجو صحبت می‌کنیم می‌توانیم بفهمیم که چقدر ناتوانی‌اش در پاسخ به سؤال مال اضطرابش است، چقدر مال دانش کمش است و در واقع می‌توانیم او را آرام‌تر و راهنمایی‌اش کنیم که اینجا این را نداریم. به اضافه اینکه با توجه به اینکه یک‌سری مشکلات اینترنتی در کل کشور وجود دارد، قطع و وصلی و این‌جور مسائل، در کل به اضطراب دانشجو اضافه می‌کند.
هر چند که ما تقریباً تا آخر وقت هستیم و حتماً مصاحبه دانشجو در آن روز انجام می‌شود، حالا شاید در آن ساعت نباشد و یک خرده دیرتر یا زودتر انجام شود ولی در کل من می‌دانم کسی که آن طرف خط است و دیسکانکت و قطع ارتباط با سیستم شده، فکر می‌کند که وای! فرصتش از دست رفت!
امروز شاهد اضطراب چند نفر از دانشجویان بودم و احساس میکنم شاید یک مقدار کیفیت پاسخ‌دهی‌شان را پایین بیاورد ولی فکر میکنم این بهترین راه‌حلی بود که می‌شد اجرا کرد.
پس به عنوان نقطه منفی می‌‌دانید؟
- فکر میکنم یک مقدار به استرس دانشجو اضافه می‌کند اما از سوی دیگر به این آگاه هستم که شاید راه دیگری هم نداشتیم که بتوانیم این مصاحبه را برگزار کنیم که کمترین خطر را برای همه داشته باشد و باید این موضوع را در نظر داشت.
با توجه به اینکه دانشجویان از شهرهای مختلف می‌آمدند و در دانشگاه‌های مختلف مصاحبه می‌دادند، می‌توان واقعاً این را یک مزیت در نظر گرفت و برای دوران پساکرونا هم از این موضوع الگو گرفت؟
- چون خیلی اعتقاد به آن تعامل فیزیکی دارم و خودم معتقد هستم که به صورت چهره به چهره خیلی راحت‌تر می‌توانم حسم را منتقل کنم و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشم، شرایط حضوری را بیشتر می‌پسندم ولی اگر چنین شرایطی که الان حاکم است ادامه پیدا کند، قطعاً مجبوریم به همین شکل ادامه دهیم.
هر چند که یک‌سری رفت و آمدها کم شده و یک هزینه‌هایی از دانشجو کاهش پیدا کرده و خطر ابتلا به بیماریش کم شده ولی در کل باید این را بپذیریم که یک جنبه‌هایی از استرس هم بهش اضافه شده، کمااینکه مثلاً صبح با یکی دو نفر داشتیم خیلی با تأخیر زیاد شاید دو سه ساعت، من 0404 بودن را در چهره اینها می‌دیدم.
مشکلی که وجود دارد آن سروری که از آنجا وصل می‌شوند ممکن است دیسکانکت شود یا نتوانند به سرور ما وصل شوند یا هر دوی این اتفاق‌ها بیفتد و در صف انتظار باشند چون وقتی یکی دچار مشکل می‌شود تمامی افراد پشت سر او می‌روند در صف انتظار و این صف انتظار بعضاً طولانی خواهد شد و معتقد هستم که آن تأثیرگذاری را از دست می‌دهد دانشجو و خیلی سخت می‌شود. باید خیلی در روش‌های برقراری ارتباط حاذق باشد تا بتواند آن تأثیرگذاری را به وجود آورد.
این تجربه و این ظرفیتی که در اساتید دانشگاه آزاد است و در این چند روز داشتید، می‌تواند چه الگویی را به سایر دانشگاه‌ها معرفی کند؟
- البته یک‌سری از اساتید و دانشگاه‌ها خودشان صاحب سبک و نظر هستند ولیکن این تجربه قطعاً در حافظه تاریخی دانشگاه آزاد اسلامی و اساتید ثبت خواهد شد و ما هم می‌توانیم از این پتانسیل در سال‌های بعد اگر که احیاناً این بیماری یا هر مشکل دیگری ادامه پیدا کرد و یا اینکه بتوانیم این را ارتقا دهیم و بتوانیم سیستم‌های جایگزین بهتری برایش به وجود بیاوریم. در حد تجربه اول است و باید بپذیریم که قطعاً یک‌سری نقاط ضعف خواهد داشت ولی می‌توانیم این نقاط ضعف را بپوشانیم و نقاط قوتش را قوی‌تر کنیم.
انتهای پیام/
