دانشجوی جهادی نباید در مواجهه با بن‌بست‌ها ناامید شود
تلاش و فعالیت‌های گروه‌های جهادی نقش بسیار مؤثری در رشد معنوی و علمی کشور دارد و سبب محرومیت‌زدایی از نقاط کمتر مورد توجه می‌شود.
نفسیه داج‌گر در گفتگو با خبرنگار حوزه تشکل‌های دانشجویی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، درباره فعالیت گروه‌های جهادی در مناطق محروم کشور توضیحاتی عنوان کرد و نقش فعالیت‌های جهادی را در این مناطق بسیار بااهمیت دانست.
جهاد فرهنگی یکی از مهم‌ترین انواع فعالیت‌های جهادی است که در مناطق مختلف ایران توسط جوانان مؤمن و انقلابی انجام می‌شود. شاید این نوع از جهاد در بازه زمانی کوتاه‌مدت تأثیر خود را روی جامعه مورد هدف جهادگران نشان ندهد ولی بدون شک در طولانی‌مدت تأثیرات زیادی در روش فکری و رفتاری اقشار مختلف مردم ایجاد می‌کند. در ادامه فعالیت‌های گفتگو با نماینده گروه جهادی خدمت نماینده گروه جهادی کانون خدمت‌رسانی دانشگاه تهران را مشاهده می‌کنید:
آنا: نقش گروه‌های جهادی در رشد علمی کشور را چگونه ارزیابی می‌کند؟
داج‌گر: گروه‌های جهادی هرکدام با اهداف خاصی وارد کار می‌شوند برخی هدف عمرانی دارند، برخی هدف فرهنگی، سلامت و بعضی دیگر هم هدف سلامت دارند. برخی هم هدف علمی را برای فعالیت‌های خود در نظر می‌گیرند و علت درجازدگی علمی را بررسی می‌کنند. به نظر من گروه‌های جهادی علمی باید روی مسائلی دست بگذارند که سبب افت رتبه علمی کشور می‌شود.
جهاد علمی یک دانشجو درواقع فراهم کردن شرایط موفقیت در زمینه علمی چه برای خود فرد و چه برای دیگر دانشجویان است. کسی که جهادگر است، در درسش هم باید موفق باید و همان کوشش جهادی را علاوه بر فعالیت‌های اجتماعی در پیشرفت علمی خود هم انجام دهد. ما به دلیل تحریم‌ها و بسیاری از دلایل دیگر در کارهای علمی بن‌بست‌های زیادی داریم.
دانشجوی جهادی نباید در مواجهه با این بن‌بست‌ها ناامید شود و همان‌طور که در کارهای جهادی خلاقیت دارد در زمینه درسی هم برای حل مشکلات راه‌حل مناسب را پیدا کند. قطعاً برای موفقیت علمی همیشه راهی وجود دارد.
آنا: چه تفاوتی بین گروه‌های جهادی کنونی و گروه‌های جهادی در اوایل انقلاب می‌بینید؟
داج‌گر: حوزه فعالیت گروه‌های جهادی خیلی تخصصی‌تر و مسئله‌محورتر شده است. در گذشته گروه‌های جهادی در سفرهای خود به مناطق مختلف کشور تعداد زیادی از مشکلات را می‌دیدند و سپس می‌خواستند همه مشکلات را با هم حل کنند. ولی اکنون به این رسیده‌ایم که همه مشکلات را با هم نمی‌شود حل کرد.
اکنون گروه‌های جهادی تلاش می‌کنند مشکلات را ریشه‌ای بشناسند و مهم‌ترین مشکل را حل کنند. با این روش مشکلات دیگر هم به صورت خودکار حل می‌شود.
آنا: چرا حوزه فرهنگی را برای فعالیت‌های جهادی خود انتخاب کردید؟
داج‌گر: فرهنگ زیرساخت همه چیز است. ما در فعالیت‌های خود می‌کوشیم تا فرهنگ کار و تلاش را بین بچه‌ها جای بیندازیم. در حقیقت اگر برای کاری فرهنگی آن یعنی انگیزه، حالت معنوی و تفکر آن وجود نداشته باشد کسی به دنبال انجام آن نمی‌رود.
آنا: تأثیر کار خودتان در مناطق محرومی را که به آن سفر کردید چگونه ارزیابی می‌کنید؟
داج‌گر: مسلماً تأثیر کار فرهنگی موضوعی درازمدت است و نمی‌توان آثار آن را در کوتاه‌مدت دید. اما بازخوردهای زیادی داشتیم. واقعاً آن ناامیدی و دید منفی شدیدی که مردم در ابتدای سفر ما نسبت به خودشان داشتند تا پس از انجام فعالیت‌های جهادی بهتر شد. تعداد زیادی از مردم در مناطق محروم فکر می‌کردند نمی‌توانند پیشرفت کنند یا به جایی برسند.
بچه‌ها در این منطقه پیشرفت را فقط در درس خواندن می‌دیدند و متأسفانه برای بعضی از بچه‌ها هیچ‌گونه شرایط تحصیل و کسب علم و دانش وجود نداشت. ما کمک‌شان کردیم تا در زمینه‌های مختلف مهارت خود را بشناسند و آن را پرورش داده و توانایی‌های خود را تقویت کنند. قطعاً در وجود هر انسانی چیزی وجود دارد که او را با بقیه متفاوت کند.
ما در این زمینه مواردی هم داشتیم به طور مثال نوجوانی که شرایط لازم برای مدرسه رفتن را نداشت و در زمینه دیگری که در آن مهارت دارد، مشغول به فعالیت است. برخی از بچه‌ها کار طراحی و نقاشی می‌کردند و استعداد خوبی در زمینه طراحی داشتند و از همین ویژگی استفاده کرد و آثار بسیار زیبایی را تولید کرد.
البته این فعالیت‌ها هیچ‌گاه تمامی نمی‌شود و ما دائماً باید بر فعالیت‌های فرهنگی و هنری کودکان نظارت در موارد لازم آن‌ها را تشویق کنیم. ما تلاش کردیم آن تفکر را که می‌گوید «هیچ راهی وجود ندارد» تا حدود زیادی از بین ببریم.
آنا: مدیران دانشگاه، مسئولان کشور در رفتار با گروه‌های جهادی چه رفتاری دارند؟ از آن‌ها چه انتظاری دارید؟
داج‌گر: مسئولان باید در زمینه ارتقاء علمی و محتوایی جهادگران تلاش کنند. مثلاً ما برای کار فرهنگی خودمان چند سری دوره‌های روانشناسی و مهارت‌های زندگی را می‌خواستیم شرکت کنیم که برای ثبت‌نام و حضور در این دوره‌ها سختی‌های زیادی کشیدیم. موضوع دیگر بحث اقتصادی است. بعضی از این کلاس‌ها تا حدی گران است که دانشجو واقعاً توانایی شرکت در آن را ندارد. مسئولان از گروه‌های جهادی حمایت و خدمات علمی و پژوهشی ارزان‌قیمت را به دانشجویان حمایت کنند.
مطرح کردن گروه‌های جهادی در سطح گسترده مزیت‌های زیادی دارد و برای خود گروه‌ها مفید است. رسانه‌ای کردن فعالیت‌های جهادی گروه‌های در حال کار در مناطق نیازمند به کمک، روحیه جهادی را بالا می‌برد. متأسفانه در برخی از مناطق مسئولان از فعالیت‌های جهادی هیچ‌گونه حمایتی نمی‌کنند. قطعاً این نحو از حمایت نکردن آسیب زیادی به مردم ساکن در مناطق محروم کشور وارد ساخته است.
انتهای پیام/4144/پ
انتهای پیام/
