ساخت مواد زیستی برای ترمیم استخوان‌ها

به گزارش خبرنگار حوزه‌ علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از نیواطلس، برخی از دانشمندان برای ترمیم آسیب‌ها یا نقص‌های استخوانی از پروتئین تشکیل‌دهنده استخوان که نام پروتئین مورفوژنتیک استخوان دارد، استفاده می‌کند. این روش محدودیت‌هایی دارد که با ساخت مواد زیستی جدید رفع می‌شوند.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات با پروتئین مورفوژنتیک استخوانی این است که نه تنها باعث رشد بافت استخوانی جدید در محل آسیب‌دیدگی می‌شود بلکه منجر به رشد بافت استخوانی درون بافت‌های نرم اطراف محل آسیب‌دیدگی می‌شود. چرا این اتفاق می‌افتد؟ زیرا مواد پروتئین مورفوژنتیک استخوانی از اسفنج‌های کلاژنی زیست‌تخریب‌‎پذیر که برای اعمال این پروتئین در محل آسیب‌دیدگی استفاده می‌شود، به اطراف نشت می‌کند.

حال دانشمندان دانشگاه ارگان پروتئین مورفوژنتیک استخوانی را با ژل آلژینات(نوعی بیوپلیمر) و میکروذرات یک ضدانعقادکننده پزشکی به نام «هراپین» ترکیب کرده‌اند که مانع از نشت مواد زیستی می‌شود. در روش جدید پروتئین مورفوژنتیک استخوانی با ذرات هراپین پیوند می‌خورد و ژل آلژینات نیز باعث پایداری این پیوند می‌شود.

نتایج آزمایش‌های بالینی نشان داد که استفاده از این مواد زیستی برای ترمیم آسیب‌های استخوانی، رشد استخوان‌های ناخواسته را تا 50 درصد کاهش می‌دهد. مواد زیستی جدید باعث می‌شود که پروتئین مورفوژنتیک استخوانی در محل آسیب‌زدگی بماند و رشد استخوان‌های ناخواسته در ناحیه نسبت به روش اسفنج‌های کلاژنی زیست‌تخریب‌‎پذیر به طور چشم‌گیری کاهش یابد.

انتهای پیام/4021/