در گفتگو با آنا مطرح شد؛
طراحی آبگرمکن خورشیدی بدون آلایندگی و استهلاک/ ساخت نمونه صنعتی در گرو تأمین منابع مالی + تصاویر
کم‌جایی، نداشتن آلایندگی و استهلاک از ویژگی‌های آبگرمکن خورشیدی است که از سوی محقق و دانش‌آموخته دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان طراحی و ساخته شده است. وی عنوان می‌کند که اگر منابع مالی تأمین شود، می‌توانم نمونه صنعتی این آبگرمکن را نیز تولید کنم.
نیما رزندی محقق و پژوهشگر و دانش‌آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان در گفتگو با خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا درباره چگونگی شکل‌گیری ایده و ساخت آبگرمکن‌های خورشیدی توسط وی در دوران تحصیل در این دانشگاه اظهار کرد: در دوران تحصیل در دانشگاه درس انتقال حرارت تابشی و انرژی خورشیدی جزء دروسی بود که آموزش داده می‌شد.
وی افزود: هنگام تحصیل و مطالعه در این مسیر با فراگیری مباحث آموزشی دروس انتقال حرارت تابشی و انرژی خورشیدی برای ساخت آبگرمکن‌های خورشیدی چند ایده به ذهنم رسید- علاقه‌مندی من بر روی متمرکز‌کننده‌های خورشیدی بود- و با پیگیری و تحقیق‌هایی که انجام دادم، متوجه شدم در این پروژه، محققان جهان بر روی آیینه‌های صنعتی محدب کار کرده‌اند.
این محقق یادآور شد: در مسیر تحقیقاتم متوجه شدم لنزهای جدیدی به نام فرنل وارد بازار شده که قطر و وزن اندکی دارد، از جنس پلاستیک ساخته‌شده و دارای قیمت پایینی است. این عوامل دست‌به‌دست هم داد تا با توجه به کارایی و قیمت پایینی که دارد، روی این ایده کار کنم تا از طریق لنزهای فرنل، مقدار معینی آب را در مکانی گرم کنم که مثل آبگرمکن عمل کند. درواقع این‌جا نخستین جرقه ساخت آبگرمکن خورشیدی در ذهنم زده شد.
رزندی خاطرنشان کرد: هدف من این بود که اپلیکیشنی طراحی شود که واقعاً با انرژی خورشیدی کار کند و نیازی به برق و یا سوخت دیگری نداشته باشد و در این پروژه محیط‌زیست برای من خیلی مهم بود.
دانش‌آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان گفت: در انرژی خورشیدی، سلول‌های خورشیدی که از آن‌ها برق تولید می‌شود در بهترین حالت بین 15 تا 20 درصد کارایی دارند و فضای زیادی را اشغال می‌کنند. ازنظر وزنی سنگین هستند و قیمت بالایی دارند، این مؤلفه‌ها جلو گسترش انرژی خورشیدی را می‌گیرند و هدفم این بود که این مؤلفه‌ها را رفع کنم و به همین دلیل به سمت طراحی و ساخت آبگرمکن خورشیدی روی آوردم.
این محقق اظهار کرد: در محاسباتی که انجام می‌دادم، متوجه شدم نمی‌توانیم نور متمرکز را جابه‌جا کنیم به همین دلیل اپلیکیشن باید به دستگاهی که وظیفه تمرکز نور را دارد، چسبیده باشد، مثلاً اگر فاصله کانونی لنزمان یک متر است، مخزن آبگرمکن هم باید به این لنز چسبیده باشد؛ زیرا کانون را نمی‌توانیم جابه‌جا کنیم، این باعث شد که به فکر فیبر نوری بیفتم و در این روند متوجه شدم که می‌توانیم نقطه کانونی لنز را با فیبر نوری جابه‌جا کنیم یعنی لنز را پشت‌بام قرار دهیم و با فیبر نوری نقطه کانونی را حدود 30 تا 40 متر جابه‌جا کنیم این نکته مهمی در ساخت آبگرمکن خورشیدی بود.
وی با بیان ایده‌پردازی و راهنمایی استادان راهنما و مشاور افزود: برای ساخت این پروژه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان حدود 10 میلیون تومان در اختیار من قرار داد که با این کمک، قسمت نخست این پروژه ساخته شد، فیبرهای نوری که مخصوص این کار بود هزینه بالایی داشت به همین دلیل ابتدا فیبرهای پلاستیکی تهیه کردم و با آن‌ها تست گرفتم، با خود گفتم شاید بتوانم در انجام این پروژه نتیجه مطلوب را به‌دست بیاورم؛ اما منتج به نتیجه دلخواه نشد، در مرحله بعد فیبرهای نوری را گرفتم که نتیجه دلخواه حاصل شد؛ اما با افزایش قیمت ارز، محاسبات ما را به هم ریخت و ادامه کار مقرون‌به‌صرفه نبود.
رزندی یادآور شد: بااین‌حال با به‌کارگیری فیبرهای نوری عملاً این پروژه به نتیجه رسید و من برای ساخت آبگرمکن خورشیدی موفق شدم؛ اما چون محدودیت بودجه داشتم به ثلث آن چیزی که می‌خواستم رسیدم و در این پروژه توانستم مقدار معین آب ثابت را گرم کنم.
وی خاطرنشان کرد: در حالی‌که آبگرمکن خورشیدی مانند آبگرمکن دیواری که هرلحظه خواسته باشید می‌توانید به آب گرم دسترسی داشته باشید، آنلاین بود به‌دلیل محدودیت مالی نتوانستم به این هدف برسم؛ اما در انتقال گرما از یک نقطه‌به‌نقطه دیگر و گرم کردن آب موفق شدم.
این محقق دانشگاهی با بیان این‌که اگر منابع مالی موردنظر تأمین شود، می‌توانم نمونه صنعتی این آبگرمکن را تولید کنم، افزود: یک آبگرمکن برای یک واحد 100 متری نزدیک به 50 میلیون تومان برای سازنده آن هزینه دربردارد و با توجه به شرایط کنونی کشور، گران است؛ اما در بلندمدت و احتساب هزینه‌ها مناسب است.
رزندی خاطرنشان کرد: این آبگرمکن فضای اندکی را اشغال می‌کند و در مقایسه با آبگرمکن گازی و برقی آلایندگی ندارد و بعد از انجام هزینه نخست، هزینه دیگری نباید انجام داد و از همه مهم‌تر این‌که استهلاک ندارد.
وی افزود: آبگرمکن‌های خورشیدی فعلی که بر پشت‌بام‌ها نصب‌شده وزن زیادی دارند و فضای قابل‌توجهی را اشغال می‌کنند و علاوه بر این ثابت هستند و قابلیت دنبال‌کردن نور خورشید را ندارند؛ اما مهم‌ترین ویژگی آبگرمکن خورشیدی طراحی‌شده توسط بنده این است که با نصب سنسورهایی که بر روی آن طراحی‌شده نور خورشید را دنبال می‌کند.
محقق و دانش‌آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان با بیان این‌که ممکن است روزهایی آسمان ابری باشد، افزود: برای داشتن آب گرم در روزهای ابری، مخزن‌هایی طراحی‌شده است که مقدار آب گرمی که مصرف نمی‌شود، مخزن را پر می‌کند و یک کویل که به فیبر نوری متصل است، داخل این مخزن قرار دارد تا وقتی که آفتاب هست، آب داخل مخزن را در یک دمای معین نگه می‌دارد، دمایی که بنده برای آب داخل مخزن در نظر گرفته‌ام بین 60 تا 70 درجه سانتی‌گراد است و در زمانی که آفتاب نیست بر اساس طراحی‌هایی که شده قابلیت گرم نگه‌داشتن آب بین 12 تا 18 ساعت را دارند.
محمد نیکیان عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان هم درباره این آبگرمکن خورشیدی به آنا گفت: پژوهش و تحقیق بر روی این طرح در مرکز رشد این دانشگاه هنوز در حال ادامه و انجام است.
وی افزود: آقای رزندی در پایان‌نامه فقط کار تئوری انجام داده بود که با حضور و استقرار در مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان و کمکی که به وی شد، پروژه خود را پیگیری کرد و به نتیجه رسید.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان با بیان این‌که مالکیت این پروژه برای واحد تاکستان است، افزود: نمونه اولیه این آبگرمکن خورشیدی ساخته شده اما به دلایلی که پیش آمد و مشکلاتی که وجود داشته هنوز به مرحله تجاری‌سازی نرسیده است.
انتهای پیام/4117/4062/پ
انتهای پیام/
