حجت‌الاسلام والمسلمین سیدی مهدی هاشمی در گفتگو با خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، گفت: اسلام براساس آیات قرآن، اقتصاد خوب، پایدار و ثابت را مایه ایستادگی و قوام جامعه می‌داند و معتقد است که باید جامعه اسلامی برای خودکفایی اقتصادی و ثابت داشته باشد.
طبق آیاتی که در این زمینه وجود دارد، همانند آیه 29 سوره مبارکه فتح، مؤمنان و مسلمانان را طوری توصیف می‌کند که اینها روی پای خود ایستاده‌اند. همچنین در آیات دیگری وابستگی به کفار را به هر شکلی محکوم می‌کند. مثل آیه 141 سوره نساء، 113 هود و پنج سوره نساء که می‌فرماید: «و لا تؤتو...» از این آیه معلوم می‌شود که اقتصاد مایه قوام جامعه است.
با توجه به این نکته، طبیعتاً هر چیزی که منجر به اقتصاد خوب یک جامعه شود، در اسلام مورد پسند است به شرط اینکه از راه‌های حرام نباشد. اهمیت کار و تولید هم به‌طورکلی در قرآن و سیره انبیا مطرح شده است. ما تقریباً هیچ پیامبری را نداشتیم که امرار معاش از حاصل دسترنج خودش نباشد. قرآن در سوره انبیا درباره حضرت داود می‌فرماید: «و علمناه ...» ما به حضرت داود صنعت لباس و تولید زره را آموزش دادیم تا امرار معاش بکند.
پس به‌طورکلی پیامبران ما همگی برای امور شخصی خودشان تلاش و کوشش می‌کردند. همین‌طور امت خودشان را هم به کار و تولید تشویق می‌کردند. به‌طور اساسی اسلام به دست آوردن رزق را یک فضل الهی می‌داند. یعنی کسب روزی حلال یک فضل الهی است.
ما خیلی از آیات قرآن را داریم که در آن جمله لتبتغوا ... آمده است. برای مثال خداوند روز را برای این قرار داد تا مردم از فضلش طلب کنند. اکثر مفسران این را تولید روزی و به‌دست آوردن رزق تعریف کرده‌اند.
در سوره جمعه آیه 10، سوره قصص آیه 73 و خیلی جاهای دیگر ذکر شده که خداوند هدف از نعمت روز را این می‌داند که مردم کار و تلاش کنند تا از فضل خدا روزی خودشان را به‌دست بیاورند.
پیامبر ما از بیکاری بیزار بود. اگر شخص بیکاری را مشاهده می‌کرد، می‌فرمود این شخص از چشم من افتاد. در روایات ما بیکاری زمینه فقر و فساد معرفی شده است. در حدیثی از پیامبر مکرم اسلام
انتهای پیام/
