هرچه برای بخش دفاعی هزینه کنیم، کم است

گروه سیاسی خبرگزاری آنا؛ با آغاز نیمه دوم هر سال گمانه‌زنی‌ها و جنب‌وجوش‌های مرتبط با بودجه سال آینده تقویت می‌شود و هر نهاد و سازمانی تلاش می‌کند تا سهم خود را از بودجه به‌صورت حداکثری دریافت کند. در واقع لایحه بودجه شریان اصلی اقتصاد کشور است و برای آنکه فعالیت‌های اقتصادی، رفاهی، معیشتی، فرهنگی، علمی، نظام اداری و خدمات درمانی و بهداشتی و سایر نهادهای خدماتی توانایی پیشبرد برنامه‌ها و اهداف تعریف‌شده در سال آینده را داشته باشند، نگاهشان همواره به دست دولت در نحوه بودجه‌ریزی در سال آینده است.

رئیس‌جمهور در جلسه علنی روز سه‌شنبه چهارم دی ماه مجلس شورای اسلامی، لایحه بودجه کل کشور را تقدیم رئیس مجلس کرد و در این جلسه رئیس قوه مجریه به مشکلات دولت در پرداخت حقوق کارکنان نیروهای مسلح اشاره و اعلام کرد که حقوق آن‌ها از طریق صندوق بازنشستگی پرداخت می‌شود.

هیچ‌کس منکر وجود مشکلات اقتصادی برای دولت نیست و حتی این احتمال وجود دارد در سال آینده با وجود تحریم‌های ظالمانه بر دامنه این مشکلات افزوده شود، لذا تمامی کارشناسان اقتصادی، سیاسی و دفاعی این احتمالات را در نظر گرفته‌اند و برای اینکه کمکی به دولت کرده باشند، مشاوره‌ها و راهکارهای متنوعی را با در نظر گرفتن مصالح عمومی و نظام اسلامی در اختیار دولت دوازدهم گذاشته‌اند.

از جمله مشاوره‌ها و راهنمایی‌های کارشناسان حوزه‌های مختلف، ارائه پیشنهادی در خصوص کاهش هزینه‌های اضافی دولت است؛ هزینه‌هایی که می‌تواند آفت بودجه سال 98 کل کشور باشد و البته دولت محترم به راهنمایی‌های دلسوزانه این کارشناسان گوش فرا داد و هزینه‌های برخی نهادها را کاهش داد ‌اما جالب اینجاست این نهادهایی که دولت بودجه آن‌ها را کاهش داده است، جزء نهادهای حساس بوده و نقشی کلیدی و حیاتی برای کشور ایفا می‌کنند و دولت به جای اینکه بودجه این نهادها را تقویت کند تا کشور را از این پیچ تاریخی به‌راحتی عبور دهد، بودجه آن‌ها را کاهش داده است، لذا دولت به‌گونه‌ای وارونه به نصایح این کارشناسان جامه عمل پوشانده است.

وقتی رئیس دولت دوازدهم لایحه بودجه سال 98 کل کشور را تقدیم مجلس کرد، نکته‌ای نظر کارشناسان را به خود جلب کرد و آن کاهش قابل توجه بودجه دفاعی بود. نیمی از بودجه وزارت دفاع و 9 درصد از بودجه ارتش جمهوری اسلامی ایران در لایحه بودجه سال 98 کاهش یافته است.

تقویت بخش دفاعی همیشه جزء ضروریات امنیتی یک کشور بوده و هست و باید آن را جدی گرفت به‌‌ویژه در منطقه‌ای مانند خاورمیانه که حضور قدرت‌های خارجی و زیاده‌خواهی‌های حکام،‌ بر گستره ناامنی این منطقه افزوده است،‌ لذا در همسایگی و محیط پیرامونی ما ناامنی و خطر همیشه احساس می‌شود و تا زمانی‌که خطر احساس می‌شود در کنار چانه‌زنی‌های سیاسی و توسل به ابزار دیپلماسی باید از قدرت دفاعی مطلوبی برخوردار باشیم.

متأسفانه با تشدید تحریم‌‌ها و کاهش درآمدهای دولت، این بخش دفاعی است که قربانی کاهش بودجه می‌شود در صورتی‌که دولت باید هزینه‌های سایر نهادهایی را که تا به امروز خروجی مثبتی نداشته‌اند، کاهش دهد، اما دولت از بودجه بخش دفاعی هزینه می‌کند، لذا مظلومیت بخش دفاعی کشور روزبه‌روز بیشتر نمایان می‌شود و نشان‌دهنده این است که برخی سیاست‌بازان که در تدوین لایحه بودجه دخیل بودند، نگاه مثبتی به تقویت قدرت نظامی کشورمان ندارند و آن را قربانی سیاست‌بازی‌های خود می‌کنند و متأسفانه در این بین برخی اعتقاد دارند بخش نظامی مانع تحرک بیشتر دیپلماسی می‌شود در صورتی‌که قدرت نظامی یک کشور می‌تواند عنصری اثربخش در پیروزی دیپلماسی باشد.

کاهش بودجه وزارت دفاع که سازمان‌ها و صنایع دفاعی گسترده‌ای تحت نظر آن مشغول خدمت هستند، می‌تواند پروژه‌های مختلف صنعتی در حوزه دفاع را مورد آسیب قرار دهد به‌ویژه که همین حالا هم گاهی این وزارتخانه با چنین مشکلاتی مواجه است و کاهش بودجه این وزارتخانه در سال آینده بر مشکلات اعتباری آن می‌افزاید.

دولت محترم اگر واقعاً علاقه‌مند به کاهش و جلوگیری از هزینه‌های اضافی است و می‌خواهد در شرایط تحریم از فشارهای اقتصادی بکاهد، بهتر بود هزینه‌های اضافی نهادهای تحت نظر ریاست جمهوری را که تا به امروز خیلی خروجی مثبتی نداشته‌اند، کاهش می‌داد؛ یکی از این نهادها مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری است که بودجه قابل توجه‌ای دریافت می‌کند اما تا به امروز خروجی مثبتی از این مرکز مشاهده نشده است؛ یا اینکه دولت می‌توانست هزینه‌های جاری نهاد ریاست جمهوری را کاهش دهد نه اینکه هزینه آن را از ۵۷۸ میلیارد و ۴۱۱ میلیارد تومان به ۶۲۷ میلیارد و  ۳۲ میلیون تومان در بودجه سال 98 کل کشور افزایش دهد.

همیشه باید به خاطر داشت که هرچه‌قدر برای تقویت توان بازدارندگی کشور هزینه کنیم، دوباره جای هزینه‌کردن دارد و اگر بودجه دفاعی کشورمان را با سایر کشورهای منطقه مقایسه کنیم به این نتیجه دست خواهیم یافت که بودجه دفاعی آن‌ها چندین برابر بودجه دفاعی کشورمان است و باید این را مدنظر داشت هرچیزی که توان دفاعی کشور را آسیب‌پذیر سازد، بقای کشور را به خطر می‌اندازد.

سعید امینی - فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد مطالعات خاورمیانه و شمال آفریقا

انتهای پیام/4071/4079/پ