آنا بررسی می‌کند؛
ادغام دانشگاههای دولتی؛ پیشرفت یا پسرفت/ الگوی مناسب کدام است؟
توقع می‌رود با طرح ادغام دانشگاههای دولتی برنامه‌های درسی دانشجویان با نظم و ترتیب خاصی تدوین شود و استادان نیز در جهت توانمندسازی آموزشی خود گام بردارند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا_محمدسجاد شهسواری؛ رئیس‌جمهور چهار دی‌ماه لایحه بودجه ۹۸ را تقدیم رئیس مجلس کرد. در لایحه بودجه یکی از مهم‌ترین مباحث در بخش آموزش عالی در بخش دولتی، ادغام و تجمیع دانشگاه‌ها در یکدیگر است.
پیشرفت هر کشوری بدون توجه به علم و پژوهش و تحقیق میسر نیست و مراکز آموزش عالی نقش مهمی در رشد هر جامعه دارند. گسترش کمی مراکز آموزش عالی در برخی موارد سبب ایجاد مشکلاتی مانند افزایش فارغ‌التحصیلان بیکار شده است.
2 هزار و 569 دانشگاه در کشور وجود دارد، در حالی که تعداد دانشگاه‌ها در بیشتر کشورهای پیشرفته کمتر از 500 مرکز است؛ همچنین بحث ادغام و تجمیع دانشگاههای دولتی چند سالی است که فضای آموزش عالی را تحت تأثیر قرار داده است و از ابتدای سال 97 نیز این موضوع بر سر زبان‌ها افتاد، به‌طوری که وزیر علوم شهریورماه امسال در نشست رؤسای دانشگاه‌ها، مراکز آموزش عالی و پارک‌های علم و فناوری که در دانشگاه علم و صنعت برگزار شد، با اشاره به بحث ادغام دانشگاه‌ها اظهار کرد که طرح ساماندهی آموزش عالی، تکلیف برنامه ششم توسعه و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است که در این رابطه نسبت به بررسی و بازنگری دروس و جایگزینی دروس قدیمی با دروس جدید اقدام شده است.
در بخش (ز) تبصره 21 متن لایحه بودجه سال 98 آمده است که به دولت اجازه داده می‌شود که با توقف صدور مجوز ایجاد واحدهای مراکز آموزش عالی، واحدهای کوچک آموزش عالی در استانها را در یکی از دانشگاههای بزرگ استانی ادغام یا تجمیع کنند. توسعه در رشته‌های تحصیلی جدید در راستای تأمین نیازهای ملی و منطقه‌ای در درون دانشگاههای موجود صورت خواهد گرفت. همچنین دانشگاههای وابسته به دستگاه‌های اجرایی را به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منتقل نماید.
جدال مخالفان و موافقان طرح ادغام دانشگاه‌ها
باید دید که آیا بحث ادغام با توجه به صراحت متن لایحه انجام می‌شود یا خیر و مراکز کوچکی که برخی امکانات لازم را ندارند، در دانشگاههای صاحب‌نام تجمیع می‌شوند یا خیر؛ این بحث مخالفان و موافقان خاص خود را دارد و موافقان بحث تجمیع بر این باورند که ادغام دانشگاههای کوچک در بزرگ، سبب توانمندسازی و رشد کیفیت مراکز آموزش عالی می‌شود.
مخالفان این تجمیع اعتقاد دارند که نتیجه طرح ادغام دانشگاه‌ها، دولتی شدن هر چه بیشتر آموزش عالی است و هدف از اجرای این طرح اعمال بار مالی به دولت در حوزه آموزشی است.
انتظار کیفیت از مراکز آموزش عالی و حرکت به سمت دانشگاه نسل سوم
به لحاظ کمیت دانشگاه‌ها در ایران در رتبه‌های بالا قرار داریم اما به لحاظ کیفیت مراکز آموزش عالی در وضعیت مطلوبی قرار نداریم و در دهه‌های اخیر با افت کیفیت در دانشگاه‌ها رو به رو شده‌ایم و امیدواریم در کنار رشد کمی, کیفیت مطلوب را هم کسب کنیم.
با طرح ادغام دانشگاههای دولتی توقع می‌رود که برنامه‌های درسی دانشجویان با نظم و ترتیب خاص تدوین و اجرا شود؛ همچنین باید در توانمندسازی استادان دانشگاه گام برداریم تا همسو با حرکت علمی در جهان از علم روز عقب نمانند. باید طرح ایده‌های خلاقانه از سوی تیم‌های دانشجویی ارائه شود و ارگان‌ها و سازمان‌ها نیز مرتبط با نیازهای خود، از طرح‌ها حمایت کنند تا این همکاری سبب پیشرفت رشد علمی کشور و پویایی جامعه دانشگاهی شود و صنایع نیز در جهت رفع نیازهای خود گام بردارند.
حرکت به سمت تحقق دانشگاه نسل سوم
با توجه به تأکید مسئولان بر حرکت به سمت ایجاد دانشگاه کارآفرین، باید تمام مسئولان در این راستا با یکدیگر هماهنگی لازم داشته باشند؛ در دانشگاههای نسل سوم، محور نظام آموزشی بر کارآفرینی قرار دارد و دانشجویان باید مجموعه‌ای از مدیریت کارآفرینی را یاد بگیرند تا بتوانند در صنایع فعالیت کنند.
در این راستا دانشگاه آزاد با طرح‌هایی مانند پایش در رسیدن به کارآفرینی در دانشگاه‌ها اقدامات روبه جلویی انجام داده که با توجه به درآمدزایی در این بخش می‌تواند الگوی مناسبی برای پیشرفت دانشگاههای دولتی باشد.
باید منتظر ماند و دید که در نهایت بحث ادغام و تجمیع دانشگاه‌ها به کدام سمت می‌رود و آیا طبق متن لایحه بودجه، ادغام دانشگاههای کوچک در بزرگ صورت می‌گیرد یا همچنان مراکز آموزش عالی کوچک با علم به عدم برخی امکانات، به فعالیت خود ادامه می‌دهند. با طرح ادغام دانشگاههای دولتی، اگر چند واحد کوچک با یک مرکز بزرگ تجمیع شوند، مسلماً سبب تقویت دانشگاههای بزرگ می‌شود و مراکز آموزشی کوچک نیز به سبب حرکت با دانشگاههای صاحب‌نام، اعتبار بیشتری کسب می‌کند.
انتهای پیام/4113/ن
انتهای پیام/
