تراشه‌ای که انسان را بو می‌کشند
پس از بروز فجایعی چون زلزله، سگ‌های جستجو و نجات برای ردیابی مردم زیر آوار مانده به کار گرفته می‌شوند. اما مهندسان سوئیسی تراشه‌ای طراحی کرده‌اند که می‌تواند به اندازه این سگ‌ها عطر و بوی انسان‌ها را از فاصله زیاد تشخیص دهد.
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از سانیس‌نیوز، مهندسان سوئیسی تراشه‌ای را طراحی کرده‌اند که در ابعاد تراشه کامپیوتری است و مزیت آن نسبت به سگ‌های جستجو و نجات این است که بسیار سریع‌تر می‌توان آنها را در محل آسیب‌دیده مستقر کرد و علاوه بر این، بدون وقفه و بدون هیچ استراحتی می‌توانند کار انجام دهند و مهم‌تر از اینها قابلیت استفاده در جاهای کوچکی را دارند که سگ‌ها نمی‌توانند وارد شوند.
محققان زوریخی در پروژه قبلی‌شان روی حسگرهای گاز فشرده کار کردند. این آشکارسازها حتی نسبت به میزان بسیار کم گازهایی مثل آستون، آمونیاک و ایزوپرن –گازهایی که از طریق پوست یا تنفس جذب بدن انسان می‌شود- حساس هستند. این حسگرهای شیمیایی قابلیت جفت‌سازی با ابزارهای صنعتی یافت دی‌اکسید کربن و رطوبت را دارند.
با این حال محققان زوریخی می‌گویند که مواد شیمیایی از منابع غیرانسانی نشأت می‌‌گیرند. یک منبع زیرزمینی دی‌اکسید کربن ممکن است از جسد یک انسان به وجود آمده باشد و خودش به تنهایی می‌تواند باعث یک آتش‌سوزی کوچک شود. آنها می‌گویند که انسان‌ها ترکیبات مختلفی از مواد شیمیایی را از طرق مختلف از خود ساطع می‌کنند. مثلا استون و ایزوپرن معمولا از طریق بینی منتشر می‌شوند و آمونیاک از طریق پوست.
آنها با شبیه‌سازی چند آزمایش در این زمینه توانستند حسگرهای خود را به گونه‌ای طراحی کنند که این مواد شیمیایی را تشخیص دهند. به این ترتیب می‌توان این تراشه‌ها را برای یافتن افرادی که دسترسی به آنها وجود ندارد، به کار برد.
انتهای پیام/4056
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
