توسط متخصصان یک شرکت دانشبنیان؛
اینجا زن‌ها امنیت ندارند
انتشار گزارش جدید در رابطه با تجاوز یکی دیگر از هنرپیشگان معروف سینما بار دیگر موضوع سوءاستفاده‌های جنسی در سینمای هالیوود را به تیتر اول رسانه‌ها تبدیل کرد.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، انتشار گزارش جدید در رابطه با تجاوز یکی دیگر از هنرپیشگان معروف سینما بار دیگر موضوع سوءاستفاده‌های جنسی در سینمای هالیوود را به تیتر اول رسانه‌ها تبدیل کرد.
پلیس لس‌آنجلس از آغاز تحقیقات گسترده در رابطه با اتهام سوءاستفاده جنسی و تجاوز «استیون سیگال» هنرپیشه معروف سینمای هالیوود خبر داد.
طبق این گزارش‌ها، سیگال با اتهام تجاوز به چند هنرپیشه زن روبه‌رو شده که به گفته پلیس در سال 2005 اتفاق افتاده است.
طی ماه‌های اخیر گزارش‌ها درباره پرونده‌هایی از این دست که از سوءاستفاده جنسی گسترده در میان سلبریتی‌ها و هنرپیشگان سینمای هالیوود حکایت می‌کند، کم نبوده است.
اکتبر 2017 روزنامه «نیویورک تایمز» سرانجام به خودش جرات می‌دهد حرف‌های ده‌ها زن را منتشر کند؛ زنانی که برای پیشرفت کاری یا از ترس از دست دادن شغل‌شان چه در سینما و چه در شرکت‌های سینمایی سال‌ها پیش مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته بودند؛ آن هم توسط یکی از غول‌های هالیوودی به نام «هاروی واینستین». هاروی شخص کوچکی نیست، او بنیانگذار و مدیر شرکت‌های فیلمسازی بزرگ بوده و تهیه‌کنندگی فیلم‌های متعددی را هم برعهده داشته، حتی برنده جایزه اسکار هم شده است. او در دنیای سیاست هم دستی بر آتش دارد، شاید بتوان گفت بدون پول‌هایی که برای حزب دموکرات آمریکا جمع کرده، باراک اوباما و هیلاری کلینتون نمی‌توانستند کمپین‌های انتخاباتی‌شان را راه بیندازند. برملا شدن تجاوز جنسی این مرد 65 ساله برای بسیاری از چهره‌های هالیوودی چندان هم غافلگیر‌کننده نبود، بازیگران سرشناسی مانند «آنجلینا جولی» قربانی هاروی بوده‌اند. همین باعث شد که امسال همه بازیگران در گلدن گلوب در اقدامی هماهنگ مشکی بپوشند، چون ماجرای چندین دهه آزار جنسی این فیلمساز برایشان روشن‌تر از روز بوده است. آنقدر که هیچ‌کس تجاوز و تعدی این مرد را متوجه زنان قربانی نکرد و آنها را مقصر ندانست.
بهشتی برای تجاوز جنسی
اما داستان به همین‌جا ختم نشد؛ به نوشته روزنامه «یواس‌ای تودی»، برای اولین بار در تاریخ آمریکا، موضوع آزار و اذیت جنسی آن هم از سوی یک چهره بانفوذ با یک عذرخواهی یا تکذیبیه به فراموشی سپرده نشد؛ هاروی از مدیریت کمپانی‌هایش برکنار شد و همین موضوع به زنان بسیار دیگری جرات داد از تجاوز همکاران مردشان حرف بزنند. افشاگری‌ها نشان داد تجاوز به زنان و بعضا مردان، محدود به سینمای هالیوود و از سوی امثال «کوین اسپیسی»، بازیگر معروف سریال «خانه پوشالی» یا «بن افلاک»، بازیگر فیلم ضد ایرانی «آرگو» نیست. پرده‌ها کنار رفت و داستان تجاوزها یکی پس از دیگری منتشر شد؛ از دادگاه‌های ایالات متحده گرفته تا راهروهای کنگره و رستوران‌های بین‌المللی. سوءرفتارهای جنسی صدها مرد سرشناس در رسانه‌ها غوغایی به پا کرده و به نوشته «نیویورک تایمز» تا ماه میلادی جاری حداقل 51 مرد شناخته شده، به دلیل تعدی به همکاران زن خود اخراج یا مجبور به کناره‌گیری شده‌اند.
این لیست به‌حدی بلندبالاست که اکثر رسانه‌های آمریکایی مانند «سی‌ان‌ان» بالاجبار مطلبی با عنوان «لیست ناتمام پرونده‌های آزار و اذیت جنسی» منتشر کرده‌اند؛ لیستی که هر چند روز یک بار با افشاگری جدیدی پربار‌تر می‌شود. «چارلی رز»، گوینده اخبار «پی‌بی‌اس» در پی شکایت هشت زن به اتهام تجاوز جنسی از کار برکنار شد. «برت راتنر»، فیلمساز آمریکایی به دنبال افشا شدن تجاوز جنسی‌اش به دست‌کم 6 زن از سمت خود کناره‌گیری کرد. معاون ارشد رادیو ملی آمریکا پس از مواجهه با شکایت از سوی زنانی که به آنها تجاوز کرده بود، از سمت خود برکنار شد. «مارک هالپرین»، خبرنگار ارشد«ای‌بی‌سی» و کهنه سرباز آمریکایی که دست‌کم به پنج زن تجاوز کرده بود، اخراج شد. «روی پرایس»، مدیر شرکت آمازون پس از افشاگری درباره سوءرفتار و تعدی به همکار زن خود، به مرخصی اجباری فرستاده شد و درنهایت استعفا کرد. «جان کونیرز»، عضو مجلس نمایندگان از سوی چندین تن از کارکنان زن خود به تعدی جنسی متهم شده و در کش‌وقوس دادگاهی است. «ال فرانکن»، سناتور آمریکایی هم دست‌کم از سوی چهار زن به سوءرفتار متهم شد. او با بیانیه‌ای عذرخواهی کرد و به خاطر رفتار نامناسب از سوی کمیته اخلاقی کنگره تحت بازجویی قرار دارد و به‌زودی استعفا می‌دهد. رئیس مجلس نمایندگان ایالت کنتاکی هم پس از افشا شدن تجاوز به کارمندان خود کناره‌گیری کرد. «ماریو باتالی»، سرآشپز مشهور و مجری تلویزیون در پی افشای تعدی به چندین زن از مدیریت شرکت خود کناره‌گیری کرد و از «ای‌بی‌سی» اخراج شد. «الکی کزینسکی»، قاضی دادگاه فدرال به دلیل رفتارهای جنسی نامناسب در قبال منشی‌های خود، بالاجبار بازنشسته شد.
و این داستان همچنان ادامه دارد... .
فاجعه جنسی در تیم ملی ژیمناستیک
همین چند روز پیش هم فاجعه سوءاستفاده جنسی در تیم ملی ژیمناستیک آمریکا به ثبت رسید. 140 زن از جمله بسیاری از کسانی که مدال المپیک دارند افشا کردند که پزشک وقت تیم ملی، آنها را مورد اذیت و آزار جنسی قرار داده است. البته «لری جی نصر» که اتفاقا پروفسور دانشگاه ایالت میشیگان هم هست، تنها پرونده تجاوز در میان ورزشکاران نیست؛ به گزارش «واشنگتن پست» بالغ بر 290 نفر از کارکنان و مربیان کمیته ملی المپیک به علت آزار و اذیت و تجاوز جنسی شکایت کرده‌اند «گویی برای جامعه آمریکا فقط مدال طلای المپیک ارزش دارد، به‌حدی که دیگر کسی به امنیت این بچه‌ها توجه نمی‌کند.»
بمب جنسی در آمریکا
پس از اینکه هر روز چندین داستان تجاوز جنسی جدید در آمریکا افشا شد، موسسات نظرسنجی آمار‌ها را «رو» کردند. نظرسنجی «ان‌بی‌سی/ وال استریت ژورنال» نشان داد که بیش از نیمی از زنان آمریکایی در محل کار مورد تجاوز یا آزار و اذیت جنسی و تعدی قرار گرفته‌اند. کمیسیون «فرصت‌های برابر کاری آمریکا» اعلام کرد که تنها در سال 2017 بالغ بر 90 هزار شکایت در زمینه آزار و اذیت جنسی در محیط کاری به ثبت رسیده، در حالی که به اعتقاد این مرکز، آمار واقعی بسیار بالاتر است که متاسفانه از سوی زنان ثبت و پیگیری نمی‌شود. به گفته این نهاد آمریکایی، در برخی محیط‌های کاری به‌خصوص محیط‌های مردمحور، بالغ بر 85 درصد از زنان، قربانی سوءاستفاده جنسی همکاران مرد خود می‌شوند و 75 درصد از زنانی که چنین رفتارهایی را به مافوق خود گزارش داده‌اند، به بهانه انتقام، بار دیگر (و شاید حتی شدیدتر) مورد آزار و تعدی قرار می‌گیرند.
پایگاه آمریکایی «وکس» هم افشا کرده که بیشتر شکایت‌ها در این زمینه با پرداخت پول خاتمه می‌یابد. از سال 2010 تخمین زده شده است که صرفا میلیون‌ها دلار از جیب مالیات‌دهندگان آمریکایی هزینه شده تا رضایت شاکیان پرونده‌های آزار و اذیت جنسی از سوی کارکنان دولت و کنگره آمریکا جلب شود.
مردان همه برابرند
فکر نکنید کشورهای اروپایی در این موارد وضعیت بهتری دارند؛ «بی‌بی‌سی»، رسانه سلطنتی انگلیس در مقاله‌ای تحت عنوان «چرا تجاوز جنسی در انگلیس کمتر از آمریکاست» می‌نویسد که قوانین بریتانیا دست رسانه‌ها را برای انتشار چنین خبرهایی بسته‌اند، اگر قرار است خبری منتشر شود، رسانه باید به‌حدی اسناد و مدارک داشته باشد که مو لای درز کارش نرود، زیرا اگر مجرم بتواند به هر نوعی برائت بگیرد، رسانه به پرداخت غرامتی سنگین محکوم می‌شود. «بی‌بی‌سی» مثال می‌زند که در سال 2012، بدون اسم بردن از فردی، خبری را منتشر کرد که القا می‌کرد یکی از سیاستمداران آن زمان (مک‌آلپاین که عضو مجلس اعلی انگلیس بوده) به تجاوز به کودکان متهم است. 13 روز از انتشار این خبر نگذشته بود که فرد مذکور توانست 185 هزار پوند (تقریبا یک میلیارد تومان به نرخ امروز) از «بی‌بی‌سی» غرامت بگیرد.
یک پرسش بی‌پاسخ
بد نیست بدانید که اگر مقالات متعدد رسانه‌های آمریکایی را در این زمینه بخوانید، دغدغه مشترک قریب به اتفاق همه‌شان این است که چرا زن‌ها اینقدر دیر سکوت خود را شکسته‌اند؛ و چقدر خوب است که در سال 2017 در آمریکا بالاخره زنان جرات کرده‌اند برای دفاع از حقوق‌شان شکایت کنند.
دوسوم آمریکایی‌ها هم طبق نظرسنجی موسسه پیو معتقدند این حجم از تعدی جنسی نشان می‌دهد که در جامعه آمریکا «مشکلی جدی» وجود دارد؛ اما به نظر من که یک زن ایرانی‌ام، سوال مهم‌تر این است که چطور آرمان‌شهرِ آزاد و لیبرال آمریکا هنوز نتوانسته برای زنان امنیت و برابری بیاورد؟
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/
آنا گزارش می دهد؛
