دستهبندی تشکلهای سیاسی فقط در قالب انقلابی و غیرانقلابی قابل پذیرش است
سعید تواناراد در نشست «دانشجو و جنبش دانشجویی» در خبرگزاری آنا، درباره حادثه 16 آذر سال 1332 اظهار کرد: جنبش دانشجویی خون داد و سعی کرد با خون خودش این نهال را پرورش دهد. اما نتیجه آن سال 1357 حاصل شد، یعنی حدود 25 سال ظلم وجور و جریان سازش ادامه داشت. سال 57 خونهایی که ریخته شد و مقاومتهایی که انجام شد به ثمر نشست و انقلاب پیروز شد. اما پیروزی انقلاب اسلامی هدف نبود بلکه آغازی بود برای آغازی دیگر.
او درباره تفاوت جنبش دانشجویی بعد از انقلاب با پیش از آن افزود: در دولت بازرگان هم جریان سازش راس کار بود ولی دانشجویان با توجه به شرایطی که پیش آمده بود توانستند با تسخیر لانه جاسوسی قدرت خود را نشان دهند و با یک فراخوان جمعیت انبوهی از مردم را جمع و هدایت کنند.
در برابر استکبار ایستادن کار آسانی نیست
دبیر سیاسی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل با بیان اینکه ایستادن در راه مقاومت با تمام سختیها و مصائب باز هم تاثیرگذار است گفت: اذهان به سمت مقاومت کشیده میشود. امروز موضوع جدیتر است اگر آن روز درگیری فقط با شاه و دستگاه ظلم و جور او بود در حال حاضر درگیری با دستگاه استکباری گسترده است که سیستم، قدرت، نیرو، اتاق فکر، رسانه و ثروت دارد. اگر جنبش دانشجویی بخواهد در برابر این جریان تاثیر داشته باشد باید هزینه دهد. در برابر استکبار ایستادن کار آسانی نیست، استکبار از داخل و خارج حمایت میشود.
توانا در ادامه بیان کرد: درحال حاضر هزینه دادن برای جنبش دانشجویی باید با عقلانیت، انقلابیگری صحیح و در حمایت از مستضعفان باشد. جنبش دانشجویی باید همراه مردم باشد و مطالبات آنها را مطرح کند. زمانی متوجه ضعف جنبش دانشجویی شدیم. وقتی بخشی از جنبش دانشجویی به سمت جریانات سیاسی گرایش پیدا میکند، در انتخابات به صورتی ورود میکند که برای دانشجویان هزینه دارد، باعث میشود از کار اصلی خودش بازبماند.
او افزود: متاسفانه دفتر تحکیم وحدت سابق که فضای غیرانقلابی در آن غالب بود موجب شد جنبش دانشجویی به عقب بازگردد و بازتعریف شود، البته دوباره به مسیر اصلی بازگشت. باید جهت و مسیر درست باشد و ایثار برای مردم دوباره به جنبش دانشجویی بازگردد تا دوباره جنبش دانشجویی در راس حرکتها قرار گیرد.
وزارت علوم کشور تشکلهای اسلامی را به عنوان تشکل سیاسی یاد میکند
دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل درباره برنامه روز دانشجو با حضور رییس جمهور در دانشگاه سیستان و بلوچستان اظهار کرد: ما نسبت به فضایی که به وجود آمد اعتراض داریم، در این مراسم با بیعدالتی، خلاف آزادی بیان و اندیشه عمل شد. وزارت علوم کشور تشکلهای اسلامی و دانشجویی را به عنوان تشکل سیاسی نام میبرد و سعی میکند یک وجه ازین تشکلها را جدیتر بگیرد که بتواند در کنار آنها شورای صنفی، نشریات و کانونهای فرهنگی را تفکیک کند. قصد دارند جنبش دانشجویی را از درون استحاله کنند.
تواناراد گفت: وقتی به تشکل دانشجویی فقط بعد سیاسی بودن آن را القا کنند به تدریج خود تشکلها هم باور میکنند که حوزههای دیگر را جدی نگیرند. البته تشکلهای دانشجویی هم در این موضوع مقصرند، در گذشته آنقدر در بعد سیاسی جدیت داشتهاند که به بقیه ابعاد رسیدگی نکردهاند. تشکلها بخش فرهنگی، صنفی و بخشهای مختلف دیگری هم دارد.
او با بیان اینکه نگاه دوقطبی به تشکلها اشتباه است ادامه داد: آیا تمام افراد جامعه به دو دسته تقسیم میشوند؟ با چه منطقی این تقسیم بندیها را انجام میدهند؟ مگر مقام معظم رهبری نمیفرمانید "من این دو دستگی را قبول ندارم؟" اگر قرار است دستهبندی وجود داشته باشد، دستهبندی اصولگرا و اصلاحطلب نباید باشد. اگر میخواهند دستهبندی کنند برای تشکلهای انقلابی یک سخنران و برای تشکلهای غیرانقلابی هم یک سخنران تعیین کنند.
دبیر سیاسی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل اظهار کرد: جای خوشحالی دارد که نمایندگان بسیج دانشجویی و تشکلهای انقلابی در مراسم روز دانشجو در دانشگاه سیستان و بلوچستان زیر پرچم اصولگرایی صرف نرفتند. اگر بنا باشد اصولگرایی یا محافظه کاری صرف باشد ماهیت جنبش دانشجویی دگرگون میشود.
به گفته توانا جنبش دانشجویی برای اصلاحطلبی، بر مبنای اصول تشکیل شده است. مقام معظم رهبری میفرمایند "جنبش دانشجویی اصیل، اصولگرای اصلاحطلب است" اما این اتفاقاتی که رخ میدهد سیاسیکاری است و دانشجویان باید در برابر آن بایستند.
چرا نماینده شورای صنفی در برابر ریاست جمهوری سیاسیترین حرفها را میزند؟
او با بیان اینکه قرار بود تریبونهایی که در روز دانشجو به جنبشها برای سخنرانی داده شد فقط به 4 نفر باشد افزود: یک نماینده تشکلهای اصلاحطلب که هیچ ابایی ندارند بگویند به جناح خاصی وابسته است و یکی هم تشکل اصولگرا قرار بود سخنرانی کنند. در کنار اینها یکی از نمایندگان شورای صنفی را هم قرار دادهاند، در حالی که در اساسنامه شوراهای صنفی آمده است، نباید فعالیت یا موضعگیری سیاسی داشته باشند. چرا نماینده شورای صنفی در برنامهای در برابر ریاست جمهوری سیاسیترین حرفها را میزند. مطالبات غیرمنطقی و کاملا بیربط به مسائل صنفی مطزح شد، مطالباتی که اصلا در چارچوب نظام قابل اجرا نیست.
او با انتقاد از نحوه چیدمان سخنرانان مراسم روز دانشجو در برابر رییس جمهور اظهار کرد: اگر قرار بود 4 نفر صحبت کنند چرا 5 نفر سخنرانی کردند؟ با اجازه چه کسی این کار انجام شد؟ نفر پنجم نماینده چند دانشجو است و 4 اتحادیه دانشجویی نماینده چند دانشجو هستند؟ اکثریت دانشگاه در اختیار جنبشهای دانشجویی مسلمان و انقلابی است پس چرا اینها حذف شدند و اجازه سخنرانی به آنها داده نشد؟ در فیلم تبلیغاتی رییس جمهور در زمان انتخابات از سخنان انتقادی نماینده این اتحادیهها به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده میشود و از انتقاد دانشجو بهرهبرداری سیاسی میکنند.
دبیر سیاسی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل ادامه داد: اتفاقا قرار بود از طرف این اتحادیه از انتخاب وزیر جوان در کابینه از سوی رییس جمهور از او تشکر کنیم و درد مردم را به او برسانیم. سال گذشته پربازدیدترین کلیپ در فضای مجازی سخنانی بود که دانشجو درد مردم را در برابر دکتر روحانی مطرح کرد. کسی که در برابر رییس قوه مجریه سخن میگوید مشکلات شخصی را بیان نمیکند، مطالبات و دغدغه مردم را میگوید.
اگر «تادا» مشکل قانونی دارد، نباید رییس جمهور فشار وارد کند
تواناراد با اشاره به صحبتهای رییس جمهور برای تشکیل اتحادیه "تادا" گفت: رییس جمهور گفتند بنده به وزیر علوم شرط کردم این اتحادیه تشکیل شود. اگر طبق قانون باشد اتحادیه تشکیل میشود، اگر مشکل قانونی دارد نباید رییس جمهور فشار وارد کند. چرا آقای روحانی نمیتواند برای تریبون دادن به دانشجو به نهاد ریاست جمهوری فشار بیاورد اما میتواند بر وزارت علوم تاثیر بگذارد و تاکید کند که یک اتحادیه غیر اسلامی و لیبرال تشکیل شود.
ادبیات جنبش دانشجویی اجتماعی نیست
او در پایان درباره گمشده امروز جریان دانشجویی بیان کرد: یکی اینکه ادبیات جنبش دانشجویی اجتماعی نیست. ادبیات امام خمینی هم در سطح مردم بود، هم مطالبات واقعی مردم و دین اسلام را مطرح میکرد. دومین گمشده هم تاثیرگذاری سیاسی دانشجویان است. جنبش دانشجویی باید از قدرت خودش به نفع مردم استفاده کند و مطالبه به حق را در نهادهای تصمیمگیر و تصمیمساز مطرح کند و در مورد مسائل روز جامعه حرفی برای گفتن داشته باشد. کار سیاسی جنبشها به برگزاری همایشها و میزگردها تقلیل یافته است. کرسی آزاد اندیشی برگزار کردن درباره مسائل روز یکی دیگر از کارهایی است که مغفول مانده است و جنبش دانشجویی باید بیشتر به آن بپردازد.
انتهای پیام/