دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
علی اکبریان در گفت‌وگو با آنا

فوتبالیست‌هایی که سمت مواد مخدر می‌روند من را آینه عبرت خودشان کنند

بازیکن سابق استقلال گفت: فوتبالیست‌هایی که سمت مواد مخدر می روند من را آینه عبرت خودشان قرار دهند و بدانند آخر این راه زندان و بدنامی است.
کد خبر : 224522

به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، این روزها بحث قلیان کشیدن بازیکنان فوتبال و مصرف قرص‌های روان‌گردان به بحث داغ محافل فوتبالی تبدیل شده‌است و کمیته اخلاق هم در راستای رسیدگی به این پرونده‌ها چند بازیکن را احضار کرد و سایر بازیکنان را تهدید کرده است که در صورت تکرار چنین اتفاقاتی بازیکنان را با جریمه‌های سنگین مواجه می‌کند.


علی اکبریان یکی از ستاره‌های سال‌های نه چندان دور استقلال بود که در زمین بازی با حرکاتش تماشاگران را به وجد می‌آورد اما بعد از پایان فوتبال حال و روز خوبی ندارد و به دلیل سهل‌انگاری که در زندگی‌اش انجام داد باید سال‌های زیادی را پشت میله‌های زندان سپری کند.


اکبریان در گفت وگو با خبرنگار ورزشی آنا، در مورد شرایطی که این روزها در زندان دارد گفت: «کسی سراغ پرونده من را نمی‌گیرد. در ابتدا عده‌ای دنبال کارم بودند اما گویا خسته شدند ولی تا آنجا که شنیده‌ام قرار است قوه‌قضائیه تا عید تکلیف خیلی از پرونده‌ها را مشخص کند. شنیده‌ام قوه‌قضائیه قرار است در مورد محکومین موادمخدر حکم‌های خوبی صادر کند و کسانی که حکم ابد داشته‌اند و 7-8 سال مثل من زندانی کشیده‌اند، با عفو آزادی روبه‌رو شوند. امیدوارم این خبر واقعیت داشته باشد تا من هم رنگ آزادی را ببینم.»


وی در مورد پیگیری پرونده‌اش توسط علی پروین و افشین پیروانی بیان کرد: «نه علی پروین، نه پیروانی اصلا دنبال کارم نیامدند. علی پروین یکبار آمد و بعد از خداحافظی رفت که رفت و دیگر ندیدمش. فقط یکی، دو بار در تلویزیون دیدم که می‌گوید دنبال کارم است که آن حرف هم الکی بود. پیروانی دنبال کارم نبود اما به لحاظ مالی به خانواده‌ام کمک کرد.»


اکبریان در خصوص کمک‌هایی که سایر پیشکسوتان فوتبال به او کردند گفت: «پیشکسوتان پرسپولیس و استقلال هر دفعه بین 200 تا 300 هزار تومان به خانواده‌ام کمک کردند. به عنوان مثال رضا شاهرودی هفته‌ای 100 هزار تومان به حسابم در زندان می‌ریزد و افرادی مثل خوردبین، پیروانی، زرینچه جواد آهنگرانی و حمید بابازاده هم معمولا ماهی 100 تا 200 هزار تومن هم به خانواده من کمک می‌کنند.»


وی افزود: «مجتبی تقوی، امیر قلعه‌نوعی، علی نیکجو، رضا جباری، داریوش مصطفوی، بهنام سراج، محمدرضا مهرانپور، بهروز سلطانی، حمید استیلی، علی عشوری کسانی بودند که در این مدت با اسامی که در بالا گفتم خیلی به من کمک کردند اما بالاخره هرکس در زندگی درگیری و محدودیت‌هایی دارد. ولی همین که به فکر من هستند و من را فراموش نکردند دست‌شان درد نکند.»


وی در مورد مصرف متاون و شیشه توسط برخی از فوتبالیست ها گفت: «متادون را کسی مصرف می‌کند که قبلا موادمخدر سنگین مصرف کرده مثل هروئین. در زندان هم کسانی که اعتیاد سنگین دارند اسم‌نویسی می‌کنند و هر روز 10 صبح به آنها متادون می‌دهند تا دیگر مواد نکشند. من فکر نمی‌کردم فوتبالیست‌ها این مواد را استفاده کنند چون اصلا انرژی‌زا نیست؛ تازه بیشتر بدن را تخریب می‌کند. متادون مسکن است نه تحریک‌کننده. مصرف شیشه را شنیده‌ام. می‌گویند که فوتبالیست‌ها به شیشه روی آورده‌اند، اینکه چرا این کار را می‌کنند واقعا نمی‌دانم، مگر شیشه چه اتفاق خاصی در بدن یک ورزشکار ایجاد می‌کند، آن هم فوتبالیست.»


اکبریان در خصوص تجربه تلخش از اعتیاد افزود: «همه چیز از همان بار اول شروع می‌شود. مصرف موادمخدر برای بار اول لذتبخش است. ادامه که بدهی بدن نیاز به آن پیدا می‌کند برای همین معتاد می‌شوی؛ معتاد هم شوی مثل من کارت به زندان می‌کشد. یک زمانی من در عرش بودم همه دنبالم، اما امروز چه! هیچکس سراغی از من نمی‌گیرد. من آینه‌ عبرت تمام فوتبالیست‌هایی هستم که امروز به سمت موادمخدر گرایش پیدا کردند. آنها مرا ببینند و درس عبرت بگیرند، بدانند که آخر این راه زندان است و تباهی و بدنامی.»


پیشکسوت استقلال در خصوص ماجرای قلیان کشیدن برخی از بازیکنان استقلال و پرسپولیس گفت: «من هم شنیدم فرشاد احمدزاده، کامیابی‌نیا هم قلیان کشیدند. آن موقع هم بود زمانی که ما فوتبال بازی می‌کردیم بیشتر هم شاید بود. اما چون مثل الان نه تلگرام و موبایل و دوربین نبود، این چیزها زیاد رسانه‌ای نمی‌شد. الان فوتبالیست آب هم بخورد سریع در اینترنت می‌رود و کل دنیا می‌بینند. برای همین فوتبالیست امروز حواسش باید جمع باشد. زمان ما اگر دونوع موادمخدر داشتیم الان شده 100 نوع. به بهانه‌های مختلف هم می‌گویند اگر این را مصرف کنید انرژی‌ات می‌رود بالا. اصلا کدام آدم عاقل می‌تواند قبول کند یک انسان با استفاده از موادمخدر بتواند بهتر ورزش حرفه‌ای کند. شاید یک‌ربع، نیم ساعت، یک بازی، دو بازی جواب دهد. اما از بازی دوم بازیکن نمی‌تواند راه برود چون مواد از داخل بدن را نابود می‌کند.»


وی در پایان گفت: «ورزشکار، فوتبالیست اگر می‌خواهد به جایی برسد باید تمرین کند، سالم زندگی کند. در این راه بیفتد زندگی‌اش نابود می‌شود و همه‌چیز را از دست می‌دهد. باید چشمش به در باشد که کسی بیاید و به خانواده‌اش کمک کند. این خیلی بد است.»


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب