مهاجران زیست محیطی بمب 2050

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از وب سایت آل آفریقا، اگر روند تغییرات آب و هوایی با شدت و سرعت کنونی ادامه پیدا کند، ممکن است تا سال 2050 میلادی، شمار مهاجران ناشی از تغییرات آب و هوایی در جهان، به حدود یک میلیارد نفر برسد. این بدان معناست که تا سال 2050 میلادی، یک نفر از هر نه نفر در جهان از مهاجران تغییرات آب و هوایی خواهد بود.

از آنجا که آفریقا یکی از مناطق خشک و کم آب جهان است و کشورهای پرجمعیت و توسعه نیافته بسیاری در این قاره وجود دارند، نگرانی‌ها در مورد تاثیر تغییرات آب و هوایی و زیست محیطی بر حرکت و کوچ درون کشوری و برون کشوری جمعیت‌های انسانی در آفریقا بیش از دیگر قاره‌های جهان است.

البته برآوردهای خوش‌بینانه‌تری هم صورت گرفته است. براساس مطالعه‌ای که در سال 2015 از سوی موسسه محیط زیست و امنیت انسانی دانشگاه ملل متحد انجام شد، شمار مهاجران زیست محیطی تا سال 2015 حدود 200 میلیون نفر برآورد شد. سازمان مهاجرت سازمان ملل متحد (IOM) هم رقم مهاجران زیست محیطی را تا سال 2050 حدود 200 میلیون نفر برآورد کرده است. البته این برآوردهای خوش بینانه تنها با توجه به اقدامات پیشگیرانه و همکاری کشورهای مختلف در زمینه کند کردن سرعت گرمایش زمین امکان پذیر است.

طبق گزارش شورای پناهندگان نروژ (NRC) که در اسلو پایتخت نروژ مستقر است، در سال 2015 میلادی، بیش از 2/19 میلیون نفر تنها در 113 کشور جهان به خاطر بلایای طبیعی مجبور شدند محل سکونت خود را ترک کنند. تقریبا در هر ثانیه، یک نفر در جهان به خاطر بلایای طبیعی مجبور به ترک خانه و کاشانه یا کشور خود می شود. فجایع طبیعی سه تا ده برابر بیش از کشمکش ها و جنگ ها در بی‌­خانمانی مردم در جهان نقش دارند. با توجه به تاثیر بسیار بیشتر این بلایا نسبت به کشمکش‌ها و جنگ‌های داخلی و بین‌المللی، هنوز هم کشورهای مختلف، اهمیت کمتری برای آنها نسبت به درگیری‌های انسانی قائل هستند.

شورای پناهندگان نروژ هشدار می‌دهد اگر تغییرات آب و هوایی با شتاب کنونی ادامه پیدا کند احتمالا با بلایای طبیعی نیرومندتری روبرو خواهیم شد که تاثیر آن نسبت به گذشته بسیار بیشتر خواهد بود. طبق گزارش همین شورا، به طور متوسط در هر سال بیش از 26 میلیون نفر در جهان به خاطر بلایای طبیعی بی‌خانمان می شوند. تردیدی در این موضوع نیست که تغییرات آب و هوایی در سال‌های اخیر نقش مهمی در گسترش بلایای طبیعی در گوشه و کنار جهان داشته است و این دو با هم رابطه علت و معلولی دارند.

ویلیام لیسی سوئینگ مدیر کل سازمان بین‌المللی مهاجرت هم به شدت نسبت به افزایش فجایع انسانی ناشی از تغییرات آب و هوایی و بلایای طبیعی، از غرب آفریقا گرفته تا آسیا، ابراز نگرانی کرده و این امر را بی‌سابقه خوانده است. به گفته او از زمان جنگ جهانی دوم به این سو، جهان با چنین مشکلاتی روبرو نبوده است.

گرمایش زمین همچنین می‌تواند موجب سرعت گرفتن روند بیابانی شدن زمین و گسترش خشکسالی در جهان شود. کنوانسیون سازمان ملل متحد در زمینه مبارزه با بیابانی شدن (UNCCD) تخمین زده است که تنها به دلیل شتاب گرفتن روند بیابانی شدن زمین، تا سال 2045 میلادی ممکن است حدود 135 میلیون نفر در جهان آواره شوند.

بیابانی شدن زمین و خشکسالی هر ساله حدود 12 میلیون هکتار از زمین‌های تولیدی را از بین می‌برد. این مقدار زمین برای تولید 20 میلیون تن غله کافی است. افزایش خشکسالی‌ها و سیل‌های گاه و بیگاه که از گذشته قدرتمندتر و مخرب‌تر شده‌اند، در بسیاری از کشورها، زمین‌های کشاورزی را به نابودی کشانده‌اند. خشکسالی‌ها و قحطی‌ها هم هر روز انسان‌های بیشتری را به ویژه در کشورهای آفریقایی به کام مرگ می‌کشند. بحران کم آبی، رقابت و کشمکش میان جوامع و کشورها را بر سر کنترل منابع آبی، شدت بخشیده است. امروزه بیش از یک میلیارد نفر در سطح جهان به آب کافی دسترسی ندارند. تقاضا برای آب هم تا سال 2030 حدود 30 درصد افزایش پیدا خواهد کرد.

از این رو دسترسی به منابع آب یکی از بزگترین چالش‌های کشورها به ویژه کشورهای آفریقایی در قرن بیست و یک خواهد بود. همین حالا هم کشمکش‌های درون و برون مرزی بر سر منابع آبی در کشورهای آفریقایی و میان کشورهای آفریقایی بالا گرفته است. با بدتر شدن اوضاع، احتمال وقوع درگیری‌های خونین در کشورها و میان کشورها افزایش پیدا می‌کند.

به طور خلاصه، زمین، آب و انرژی عواملی هستند که بقا و توسعه پایدار جوامع انسانی به آنها وابسته است. بنابراین، برای حل مشکلات ناشی از تغییرات آب و هوایی در سطح جهان، باید همه کشورها در کنار هم بایستند وگرنه این مشکلات، دامن همه آنها را خواهد گرفت.