نتانیاهو در سوچی به نفوذ ایران در سوریه اعتراف میکند؟/ از نگاه مسکو ، اسرائیل باید یاد بگیرد که با ایران و حزبالله همسو باشد
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، ایال زیسر، پژوهشگر اسرائیلی از مرکز تحقیقات خاورمیانه و آفریقای «دایان»، در گزارشی که مرکز تحقیقات خاورمیانه در بیروت آن را منتشر کرده، نوشته است: «دیداری که امروز (چهارشنبه) میان بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه در استراحتگاه پوتین در شهر سوچی برگزار میشود، شاید مهمترین نشست میان دو طرف از زمان آغاز ورود نظامی روسیه به جنگ داخلی بیش از شش ساله در سوریه باشد.»
زیسر مینویسد: «این مداخله نظامی که بهنوعی روسیه را تبدیل به همسایه شمالی (رژیم) اسرائیل کرده است، در آغاز نگرانیهایی را نسبت به وقوع درگیری و حتی تقابل نظامی میان نیروهای هوایی و کشتیهای روسی که چراغ خاموش در سوریه فعالیت میکنند از سویی و اسرائیلی که خواهان آزادی تحرکاتش در آسمان سوریه است از سوی دیگر، ایجاد کرد. در این میان، در نوامبر 2015 (آذر 1394) بود که سقوط جنگنده روسیه از سوی ترکیه، به تنش در روابط میان دو کشور منجر شد که در نهایت اردوغان مجبور به عذرخواهی از پوتین شد.»
اما درباره اسرائیل، توافقی نشده است و شاید ویژگیهای منحصر به فرد شخصیتی پوتین و نتانیاهو به تقابل و یا درگیری احتمالی روسیه-اسرائیل منجر شود و به دو طرف این اجازه را بدهد که به اقدام علیه یکدیگر ادامه دهند، چنانکه روسیه به شورشیان سراسر سوریه حمله و آنها را نابود کرد و بشار اسد، رئیس جمهوری این کشور را از (خطر) سقوط حتمی نجات داد. البته اسرائیل نیز به حملات خود علیه آنها ادامه میدهد و در سوریه مانع از انتقال سلاح از ایران به حزبالله(لبنان) شده است.
این تحلیلگر اسرائیلی میافزاید: «مشکل این است که توافقات میان نتانیاهو و پوتین تنها در همان زمان (سال 2015) خوب بود، ولی واقعیت میدانی سوریه به سرعت تغییر میکند و بهنظر میرسد جنگ جاری در آن کشور زودتر از آنکه انتظار داشته باشیم رو به اتمام است و بشار اسد در قدرت باقی میماند و اسرائیل در ورطهای افتاده است که از حاکم سوریه انتظار دارد به این جنگ (داخلی) پایان دهد. اما، آیا بشار اسد همان حاکمی است که اسرائیل از او انتظار توافق صلح را در جولان و قطع روابط با ایران و حزبالله دارد؟»
او پاسخ به این سوال را اینگونه میدهد که، بخشی از جواب به این سوال در سخنان روز یکشنبه بشار اسد نهفته است که او وعده داد جنگ رو به اتمام است و به شنوندگان صحبتهایش قول داد که سوریه با وجود وارد شدن خسارت به بیشتر زیرساختها و ساختمانهایش استوار بایستد و پیروزیاش به لطف کمکهای روسیه و به ویژه ایران و حزبالله محقق شود، اقداماتی که بهزودی در تاریخ سوریه ثبت خواهند شد.
مرکز تحقیقات خاورمیانه در بیروت مینویسد: «در واقع، چنانچه جنگ در سوریه پایان یابد، روسیه پیروز میدان خواهد بود چرا که همه توان خود را به کار برد و با اقدامات روسیه بود که بشار اسد نجات یافت. باوجود این، دو بازیگر اصلی دیگر یعنی ایران و حزبالله شانه به شانه کنار روسها بودند و هر یک توانستند به خواستههای خود در زمین سوریه دست یابند.»
طبق این گزارش، اسرائیل در هفتههای اخیر تلاش کرده است تا اطمینان حاصل کند توافق آتشبسی که از سوی روسها، ایران و حزبالله در مرزهای سوریه با رژیم صهیونیستی به دست آمده، امکان ایجاد پایگاه نظامی در سوریه و زیرساختهایی که بتواند اسرائیل را از آن مناطق تهدید کند، نمیدهد. روسها آمادگی دارند تا صحبتهای اسرائیل را بشنوند و همچون گذشته ضدیتی از خود نشان ندادهاند ولی مسکو، منافع ویژهای در سوریه دارد و از منظر آنها، اسرائیل باید یاد بگیرد که با ایران و حزبالله، بهعنوان دو متحد حیاتی مسکو در منطقه، همسو باشد.
پژوهشگر اسرائیلی مرکز تحقیقات خاورمیانه و آفریقای «دایان» در بخش پایانی گزارش خود مینویسد: «بهنظر میرسد روسیه فراموش کرده است که چگونه با خشم به اخباری که حاکی از تصمیم آمریکا برای استقرار نیروهایش در کشورهای حوزه بالتیک، لهستان یا در آسیای مرکزی است واکنش نشان دهند. اما آنچه که از سوی یک ابرقدرت مجاز است، این است که یک دولت کوچک نتواند علیه او اقدامی انجام دهد.»
زیسر با بیان اینکه نشست با پوتین «بهدلیل غیبت بازیکن آمریکایی در ورزشگاه» مهم است، میافزاید: «فرقی میان دو دولت باراک اوباما و دونالد ترامپ درباره هر آن چیزی که مربوط به تصمیمات سرد و خودخواهانهشان برای از بین بردن شورشیان و تمرکز بر اهداف سودآور و موقتی، مانند از بین بردن گروه داعش است، وجود ندارد. ممکن است منافع روسیه و ایالات متحده را در مبارزه با اسلام رادیکالی و تضمین ثبات بتوان درک کرد، ولی (نباید از نظر دور داشت) هنگامی که بزرگسالان جشن میگیرند، جوانانی هستند که قیمت آن را پرداخت میکنند و (نخستوزیر) اسرائیل آنجاست که با پذیرش حضور تهران در سوریه، قیمت غذا را در این کشور بپردازد.»
وی تاکید کرد: «اسرائیل بهتر است سیاست خود را درباره تحولات سوریه و خطوط قرمز خود را نسبت به این کشور ترسیم کند، موضوعی که در سالهای جنگ (داخلی در سوریه) از آن خودداری کرده است. اسرائیل نه میتواند امنیت خود را در سایه ایرانِ در محور پوتین و نه در ایرانِ در محور ترامپ حفظ کند.»
انتهای پیام/